Rökkur - 01.10.1922, Blaðsíða 13

Rökkur - 01.10.1922, Blaðsíða 13
sonar, einnig í Skálholti. Er frá honum Finsensnafnið runnið og var Niels Finsen af þeirri ætt. Þeir Árni heitinn landfógeti og faðir minn voru albræður, og áttu þeir það sameiginlegt, að þeir voru báðir urtagarðsmenn og vinir trjáa, blóma og skóga. Var Árni heitinn atorkusamur í þá átt og var garður hans ef til vill fegursti blómagarður í Reykjavík. I æðum föður míns rann því göfugt blóð, en meira er um það vert og vert finnst mér að geta þess, að Þórunn móðir hans hafði verið mesta ágætiskona, sem vildi æ hjálpa bágstöddum. Bjarni amtmaður, afi minn, var og merkismaður að mörgu leyti og sparsemdarmaður mesti. En aldrei mun hann hafa um það fengizt, þó að Þórunn gæfi úr skemmu. Er frá því sagt, að eitt sinn, þá er hann fór í eftirlistferð í skemmu, hafi hann sagt: Ég sé, að hérna hefir hún Þórunn mín verið. En hann hafði sagt það brosandi. — Tel ég víst, að faðir minn, eins og góðir menn meðal allra þjóða, hafi átt móður sinni mikið að þakka. í Landsbókasafninu eru til bréf frá honum ungum dreng. Ber á gamansemi í þeim og þá skrifaði hann sig Steingrím Bjama- son. Móður sinni gleymdi hann ekki, og var yngri systur minni það nafn gefið. Systir mín, er dó í æsku, bar og það nafn. — Faðir minn mundi því langt og gat frá mörgu sagt, sem vitan- legt er, og var oft fyndinn og hafði lag á að segja þannig frá, að sérkennilegt var. Hann mundi svo langt, eins og hann sagði í ræðu, sem haldin var á áttugasta afmælisdegi hans, að aldrei var talað um annað en rentukammer og kancelli. En hann var heldur spar á að segja frá fyrri dögum, enda við börn hans ung þá og spurðum lítið í þá átt á þeim dögum. Hann var maður tvíkvæntur. Fyrri kona hans var dönsk. Þau áttu einn son, Bjarna heitin, er var læknir á Friðriksbergi. Hann var maður heilsutæpur. Hann var mjög intereseraður í sálarrannsóknum síðari tíma og tók þátt í slíkum félagsskap og var varaformaður í þekktu félagi í Höfn, er gaf sig að slíkum málum. Gáfu þeir út fyrirlestra Bjarna heitins, skömmu eftir andlát hans. Þeir feðgarnir skrifuðust æ á, með hverri ferð. Ég man, að þegar hin sorglegu tíðindi um andlát Bjarna heitins bárust, sátum við yfir morgunverði. Bréfberinn barði að dyrum og rétti inn nýkomin Hafnarbréf. Faðir minn tók bréfin og sá, að eitt þeirra var með rithönd unnustu Bjarna heitins. Hann las það bréfið. Ég man, að ég sá litla breytingu á andliti hans, en hann andvarpaði þungan. Ég veit ég man það andvarp til æviloka. 13
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Rökkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Rökkur
https://timarit.is/publication/1770

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.