Bændablaðið - 12.01.2023, Síða 7

7Bændablaðið | Fimmtudagur 12. janúar 2023
Gripið í traktor til að moka burt skafli fyrir framan fjárhúsdyrnar á Eystra-
Geldingaholti í Skeiða- og Gnúpverjahreppi. Mynd / Pálína Axelsdóttir Njarðvík
Holdanaut í Minni-Mástungu. Mynd / Jón Marteinn Finnbogason
Hrútur og gimbur sem var bjargað eftir að hafa grafist ofan í fönn hjá
Ljárskógarfjalli í Laxárdal í Dalasýslu. Mynd / Hafþór Sævar Bjarnason
Snjólétt á Sandsheiði sem liggur frá Dýrafirði yfir á Ingjaldssand í Önundarfirði. Mynd / Guðmundur Kristinn Ásvaldsson
Þorsteinshorn við Ingjaldssand í Önundarfirði.
Mynd / Guðmundur Kristinn Ásvaldsson
LÍF&STARF
Allt frá síðasta útgáfudegi
Bændablaðsins þann 15. desember sl.
hafa skakviðri gengið yfir landið.
Óvanaleg frostharka hefur fylgt, og
fannburður ofan mikill, einkum sunnan
og suðvestanlands. Nokkurt ráðaleysi var
ríkjandi allt þar til innviðaráðherra stofnaði
stýrihóp. En þá hafði reyndar Ingólfur
Ómar Ármannsson nokkru fyrr verið búinn
að greina vandann:
Fýkur snær um freðinn völl,
fönn er drjúg í giljum.
Fljót og lónin eru öll
undir klakaþiljum.
Mjög er svo í tísku að strengja einhvers
lags heit um áramót. Flestir sem áforma slíkt
ætla sér einhverjar mannbætur eða jafnvel
meinlæti. Þessu er þó misjafnlega farið.
Mér barst á dögunum staka frá þjóðkunnum
vísnasmið, sem óskaði þó fullkominnar
nafnleyndar af ótta við ærumeiðingar á
samfélagsmiðlum. Sjálfsagt er að virða
þær óskir:
Mark- ég engin -miðin set,
við mitt ég uni glaður,
og einfaldlega ekki get
orðið betri maður.
En fleira áramótaefni rak á fjörur mínar
nýverið. Í tölvutilskrifi frá Guðmundi
Guðmundssyni, sem búfesti á í Reykjavík,
eru skráðar nokkrar áramótavísur. Fyrst
eru tilgreindar tvær vísur og ein limra eftir
Aðalgeir Arason líffræðing, sem hann sendi
vini sínum, Guðmundi Andra Thorssyni:
Í dag með þér fjölmargir fagna
og flugeldar æpa og þagna.
Ári er út býtt
sem eitt sinn var nýtt.
Nú er það nýtt upp til agna.
Upp var runninn enn í gær
ársins dagur fyrstur.
Ekki var ég ýkja glær
og ekki heldur þyrstur.
Í gær var hér mungát, svo mikið ég veit.
Margt er í dag öðruvísi.
Núna ég iðrast og ný strengi heit.
Næst drekk ég einungis lýsi.
Frá vísnabréfi Guðmundar er svo að
endingu vísa sem er samstarfsverkefni
Ara og Ríkarðs Arnar Pálssonar
tónlistarmanns:
Fyrsti jan er fram undan,
fljótt er ár að líða.
Á harðaspani heimskringlan
hleypur um tómið víða.
Enginn hagyrðingur hefur þó betur ort
en Óskar Sigurfinnsson í Meðalheimi á
Ásum, þegar hann lýsir harðindum:
Þegar ekki sést til sólar
sit ég inni og forðast kal.
Í útvarpinu einhver gólar
aftur kemur vor í dal.
Og fyrst er komið að efnistökum í Austur-
Húnavatnssýslu, þá er hollast að heilsa upp
á einn mesta rímsnilling sem sýslan hefur
alið, Rósberg Guðnason Snædal.
Úr einstöku vísnakveri hans frá árinu
1956 eru næstu vísur teknar. Vísnakverið
gaf skáldið út í 50 eintökum. Fyrsta tölusetta
eintak útgáfunnar barst mér sem gjöf frá
Gígju Snædal, dóttur skáldsins, nú um jólin.
Vísnakverið er verðmætara öllum mínum
mörgu bókum, og verður ekki nógsamlega
þakkað með neinum hætti. Hið knappa form
hringhendunnar hefur varla sést sem í vísum
Rósbergs.
Heimþrá:
Oft mig dreymir unað þinn,
eldinn geymi falinn.
Ennþá sveimar andi minn
yfir heimadalinn.
Þó að týnist frægð og fé
og frami á lífsins brautum.
Hugurinn á heilög vé
heima í grænum lautum.
Umsjón:
Árni Geirhjörtur Jónsson
kotabyggd1@gmail.com
312MÆLT AF
MUNNI FRAM
Landsmenn hafa ekki farið varhluta af fannfergi
undanfarnar vikur. Bændur eru líklega ein af þeim
stéttum sem verða fyrir hvað mestum áhrifum af
vonskuveðri – því ekki er hægt að slá búverkum á frest.
Hér eru nokkrar myndir sem teknar voru í sveitum
landsins á síðustu vikum. /ÁL
Vetrarríki
Hrunaréttir í froststillunni. Mynd / Ástvaldur Lárusson
Jarðýta í malarnámu í Grímsnes- og Grafningshreppi.
Mynd / Birta Rós Brynjólfsdóttir
Hestur ber sig vel þrátt fyrir frost og kulda. Mynd / Hulda Finnsdóttir