Úrval - 01.06.1942, Side 78

Úrval - 01.06.1942, Side 78
76 ÚRVAL né eins vinmargur og kvenholl- ur. Við ákváðum að reyna að flækja Tanama í eitthvert hneykslismál, og neyða hann síðan til að hrekjast úr landi eða fremja sjálfsmorð. Okkur var sama, hvorn kostinn hann veldi, ef við aðeins gætum losn- að við hann. Það var ekki svo auðvelt að veiða hann. Hann hafði sérstak- lega náin kynni af leikkonu einni, Dyinskaya að nafni. Við fórum til hennar og sögðum henni, hvað við höfðum í hyggju, en við urðum að beita hótunum við hana til að fá hana í lið með okkur. Svei mér, ef ég held ekki að hún hafi elsk- að þennan þorpara! En að lok- um fengum við hana á okkar band. Kvöld eitt fór hún til Tanama og sagði honum, að hann yrði að giftast sér undir eins. Hann neitaði — auðvitað með fullri kurteisi — og benti henni á, að ef japanskur liðsforingi kvæn- ist útlendri konu, verður hann samstundis að leggja niður her- þjónustu. Auk þess ætti hann konu heima í Japan, bætti hann hugsandi við. Hann bauð leik- konunni peninga, en hún neitaði að taka við þeim. Annað hvort yrði hann að giftast sér, eða hún gerði málið að opinberu hneykslismáli. „Þér getið hugs- að málið þangað til á morgun,“ sagði hún. ,,Þá kem ég eftir svarinu.“ Daginn eftir hringdi síminn hjá mér. Það var Tanama. Hann bað mig að finna sig strax, það væri mjög áríðandi. Ég fór heim til hans. Hann tók kurteislega á móti mér og spurði hreinskilnislega og útúr- dúralaust, hvort ég hefði heyrt um þetta Ilyinskaya mál. Ég gat ekki endurgoldið hreinskilni hans og kvað nei við. Hann sagði mér þá í stuttu máh alla málavexti, og bætti svo við: ,,Þér vitið, hvers ég á úr- kosta, ef hún gerir alvöru úr hótun sinni? Þér skuluð ekki halda, að ég sé bleyða. Ég ótt- ast ekki hneyksli, og ég er held- ur ekki hræddur við að fremja sjálfsmorð. En ætt mín er æfa- gömul, tigin og stolt, og faðir minn, sem er í leyndarráði kon- ungs, er fjörgamall. Ég gæti ekki afborið, að hann frétti um vanvirðu mína. Hann mundi telja það skyldu sína að fylgja mér í dauðann til að þvo smán- arblettinn af ættinni. Og föður- bróðir minn líka. Þér þekkið
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.