Úrval - 01.06.1942, Side 115

Úrval - 01.06.1942, Side 115
ÖRLAGASTUND ENGLANDS 113 ina í götunni og lyftudrengur- inn gróf skotgrafir á frídögum sínum. Fjöldi skipa kom á hverj- um degi handan yfir höfin með hersveitir, byssur og skotfæri, en við vissum, að enn höfðu Englendingar lítið annað að berjast með en óbilandi kjark og þrautseigju. Þeir höfðu skil- ið eftir beztu skriðdrekana sína, fallbyssurnar og jafnvel riflana í Frakklandi. Oft sá maður heila hersveit ganga fram hjá, þar sem aðeins sjötti hver maður bar riffil. Við heyrðum, að enska stjórnin hefði beðið Kanada að senda til Englands hvern einasta riffil og öll skot- færi, sem til væru þar í landi. Til að telja kjark í Lundúna- búa, gaf stjórnin mörg þúsund kanadiskum, áströlskum og ný- sjálenzkum hermönnum leyfi í nokkra daga. Þeir ferðuðust um, sáust alls staðar, og fólkið fór að tala um „eyvígið, sem allt brezka heimsveldið bjó sig til að verja“. Þeir kölluðu það ey- vígið, en mig minnti það á stauragirðingar Daniels Boone í Kentucky — Indíánarnir voru að koma og nýbyggjarnir höfðu flúið inn fyrir og skellt á eftir sér hliðunum. London, stærsta borg í heimi, var nú komin 1 fremstu víglínu. Um þessar mundir var Chur- chill að halda hinar þróttmiklu ræður sínar, sem allur heimur- inn hlustaði á með athygli. — Amerísku blaðamennirnir í London þyrptust inn í stúkurn- ar í Neðri málstofunni í hvert skipti, sem hann talaði. Mál- stofan, sem var bæði lítil og dimm, líktist meira kirkju en þinghúsi. Og eins og kirkju- höfðingi reis Churchill á fætur, iotinn og rauður í andliti, raðaði blöðum fyrir framan sig og byrjaði ræður sínar með lágri, rólegri röddu, sem krafðist óskiptrar athygli. Á meðan hann talaði, var hann ýmist að taka ofan eða setja upp horn- spangargleraugu eða fitla við hring á litla fingri. Öðru hvoru hóf hann svo allt í einu upp raust sína, svo að undir tók í salnum, og allur þingheimur æpti í hrifningu. Ræður hans voru meistaralegar, bæði að efni og formi. Það var ekki nokkur vafi á, Churchill var hinn kjörni foringi Englands — enginn ef- aðist um það. Júlímánuður leið. Þjóðverjar voru öðru hvoru að gera loft- árásir á Wales og borgirnar á
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.