Úrval - 01.12.1942, Side 63

Úrval - 01.12.1942, Side 63
BÖRNIN, SEM VIÐ DKKRUM VIÐ 61 tímist geysimikil örvun til vaxt- ar og þroska. Viðkvæmar mæður, sem vilja hjálpa ungum dætrum sínum yfir þjóðfélagslegar torfærur, ganga ákaflega langt í þessum efnum. Það er ekki ótítt, að á barnaskemmtunum sjáist 10 ára telpur með liðað hár og klæddar nýtízku samkvæmis- kjólum. Hin spillandi áhrif, sem slík vitleysa hefir á smábörn, eru öflugri en svo, að styrkasta skapgerð fái þolað. Það er ekki að undra, þótt þessi börn fái rangar hugmynd- ir um gildi hlutanna og vaxi upp í virðingarleysi gagnvart þeim eigum, er þau höfðu aldrei ósk- að sér. Ég þekki 12 ára gamla telpu, sem í lok skólaársins skildi reiðstígvél og prjóna- treyju eftir í fatageymslu skól- ans. Þegar kennarinn spurði hana, hvað hann ætti að gera við þessa hluti, sagði hún: „Hentu því — mér hefir hvort sem er aldrei þótt neitt varið í þetta.“ I öðrum skóla kom það fyrir, að enda þótt allt hugsan- legt væri gert til þess að finna eigendur óskilamuna, þá voru samt eftir að loknum námstím- anum: 19 pör hanzkar, 17 hatt- ar, 6 peysur, mörg pör af skó- hlífum, armbönd, lindarpennar, snyrtitöskur og fleira. Annað hvort þekktu börnin ekki þessa muni sína eða þau hirtu ekki um að vitja þeirra! Hvílík lýsing á uppeldishátt- um foreldra! Þegar barn hirðir ekki um að vitja þess, er það hefir týnt, þýðir það blátt áfram, að foreldrar þess láta sér tjónið í léttu rúmi liggja og eru fúsir að bæta það. Það hefir því engin áhrif á barnið, þótt það týni einhverju. Auðsætt er, að slíkir foreldrar vanrækja gott tækifæri til þess að temja barni sínu góðar venjur. Hirðuleysi gagnvart eigin eignum og eignum annarra er næstum því eitt og hið sama. Kennarar segja mér, að börn frá slíkum heimilum séu kæru- lausir skemmdarseggir bæði í skóla og á leikvelli, og að þau séu að jafnaði óhéiðarlegri en önnur börn. Þau hnupla lindar- pennum eða íþróttaáhöldum, ef þau sjá sér færi. Tólf ára telpa í nýtízku skóla einum í New York rétti kennara sínum 10 centa pening sem þóknun fyrir að hann hafði tek- ið kápu hennar upp af gólfinu. Hinn ruglaði hugmyndaheimur hennar kom henni til að álíta,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.