Úrval - 01.12.1942, Side 64

Úrval - 01.12.1942, Side 64
62 tJRVAL að peningar jafngiltu fullkom- lega venjulegri kurteisi og gætu komið í hennar stað. Ruddaleg hegðun, sem jafnvel nálgast ósvífni gagnvart foreldrum, kennurum og þjónustufólki, er einkenni hins illa uppalda dek- urbarns. Þetta er þó ekki fyrst og fremst barnsins sök, heldur foreldranna. Þau hafa vanrækt að kenna barninu undirstoðu- atriði hæverskrar framkomu, annað hvort af því, að þau hafa sjálf alrangar hugmyndir um uppeldi eða vegna þess, að þau gefa sér ekki tíma til slíkrar fræðslu. Foreldrar kvarta oft undan því, að skólar geri börn ekki ástundunarsöm. En það er bara ekki skólanum að kenna, þótt barni yðar takist ekki að ljúka verki, sem það á að leysa af hendi. I stað þess að venja það frá upphafi á sjálfstraust og ástundunarsemi, þá hafið þér gefið því peninga, sem það átti raunar að vinna fyrir sjálft, og þér hafið látið það alast upp í agaleysi og án þess að það öðl- aðist metnað og trú á eigin ramleik. Og svo sárnar yður, er það stendur sig illa í skólanum! Ef til vill hafið þér ekki enn gert yður ljóst, að þessar mis- fellur á skólanáminu eru und- anfari annarra og meiri afglapa síðar í lífinu. Ef eitt af aðalmarkmiðum uppeldis er að búa barnið undir lífið, þá verður að fræða það um þýðingu vinnunnar og hví- lík hamingja er fólgin í að Ijúka vel unnu verki. Á mörgum vel- stæðum heimilum fá börnin þá hugmynd um líkamleg störf, að þau séu óvirðuleg og niðurlægj- andi. Ekkert er skaðlegra, ef um myndun heilbrigðrar skap- gerðar er að ræða. Það ætti að venja börn og unglinga á að vinna venjuleg heimilisstörf, og sjá svo um, að þau Ijúki jafnan því, er þeim er falið að gera. Það má tengja gildi peninga við þýðingu vinnunnar. Það er hlægilegt, að fá barni í hendur meira fé en það hefir þörf fyrir. Látið barnið fyrst fá nokkra skildinga til umráða, svo að það geti lært að fara með þá, eyða nokkrum hluta og spara hinn. Ef upphæðin er smám saman aukin, fer barnið að meta gildi peninga réttilega, og skilur, hvað það getur keypt og hvað ekki. Að lokum vildi ég segja þetta við foreldra: „Fórnið börnun- um meira af tíma yðar og sýnið
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.