Úrval - 01.12.1942, Page 83

Úrval - 01.12.1942, Page 83
DAUÐINN 1 HÁLOFTUNUM 81 kuldi, myndun lofttappa í æðum og hæðarveiki. Mestur þessarra erfiðleika er sá síðastnefndi — skortur á súrefni. Þegar komið er upp í 15,000 feta hæð, fer að draga af mönnum, sem hafa ekki súrefnisgrímur til að vernda sig með, í 18,000 feta hæð eru þeir í hættu staddir, einhvers staðar milli 18,000 og 26,000 feta fara þeir að missa meðvitund. I 25,000 feta hæð deyja menn af súrefnisskorti á tuttugu eða þrjátíu mínútum. Súrefnisgrímur koma að haldi upp í 35,000 feta hæð — og þangað draga loftvarnabyssur þegar. Hinn bezti flugmaður, sem andar að sér alveg hreinu súrefni, er ekki öruggur um líf sitt og heilsu, þegar hann er kominn upp fyrir 37,000 feta hæð. Undarlegasta einkenni hæðar- veiki er það, hve flugmanninn grunar lítt í hverri hættu hann er staddur. Satt að segja líður sumum mönnum því betur sem þeir fá sterkari aðkenningu af þessu. „Ekkert getur verið eins skaðlegt og um leið orsakað jafnlitla líkamlega vanlíðan,“ segir Harry G. Armstrong, major, sem er sá læknir hersins, er hefir mest og bezt kynnt sér sjúkdóma, er flugmönnum hætt- ir til að fá. Prægasta frásögn, sem til er um áhrifin af veru hátt í lofti, var rituð fyrir um það bil 70 ár- um, af franska veðurfræðingn- um Tissandier. Hann fór upp í loftbelg ásamt tveim mönnum öðrum. Þeir höfðu meðferðis súrefni, en fundu ekki til neinn- ar vanlíðunar og láðist því að nota það nógu snemma. Félagar Tissandiers létust, en hann skrifaði á þessa leið um það, er fyrir hann kom í þessari minnis- stæðu ferð: ,,Ég kem nú að því, þegar við vorum yfirbugaðir vegna þess, hve mjög hafði dregið úr loft- þrýstingnum. I 22,900 feta hæð varð ég allt í einu gripinn deyfð og sinnuleysi. Ég skrifaði samt sem áður, enda þótt ég geti ekki munað það greinilega, að ég hafi gert það. Þegar komið er upp í 24,000 feta hæð, er maður gripinn af ótrúlegri deyfð. Mað- ur þjáist ekkert og hugsar ekk- ert um hættur. Þvert á móti finnur maður til einhverrar gleði með sjálfum sér. Maður hækkar í loftinu og er því feginn. I 26,000 feta hæð var ég svo máttfarinn, að ég gat ekki einu sinni snúið höfðinu til þess
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.