Úrval - 01.12.1942, Blaðsíða 91

ANDSTÆÐUR ! ÞÝZKRI HERSTJÓRN
89
ur, sérhverja loftvarnagryfju og
varðstöð. Glaðværð hans og kímni er
viðbrugðið meðal Afríku-hersveit-
anna, og hinar óhefluðu skrítlur hans
missa aldrei marks fremur en for-
ustuhæfni hans. Allan dvalartíma
sinn í Lybíu hefir hann, ásamt her-
foringjum sínum hafst við í bryn-
vögnum eða tjöldum og leitað hvíld-
ar á heitri möl eða sandi eyðimerkur-
innar. Frá því klukkan fjögur að
morgni og þar til seint að kvöldi
sækir hann óaflátanlega lengra og
lengra fram yfir auðnina. Þá leggst
hann niður meðal foringja sinna og
hermanna og fær sér stuttan blund,
þar til bruma tekur fyrir nýjum degi.
Rommel nýtur fyllsta trausts
Hitlers og getur þarafleiðandi
hagað bardagaaðferðum sínum
án minnstu utanaðkomandi
íhlutunar, og verður það vart
sagt um nokkurn annan þýzkan
hershöfðingja. Hann er Napo-
leon eyðimerkurinnar, alvaldur
í sínu vélbrynjaða ríki, sem
aldrei verður hindraður í fram-
kvæmdum af „heimavistarher-
fræðingum".
2. Prússinn von Bock.
Þjóðverjar kalla hann Der
Sterber — “morðingjann” —
og meðal miljóna hermanna á
vígstöðvunum táknar nafn hans
dauðan sjálfan. Þessi maður er
Pedor von Bock marskáikur,
sem kjörinn var af Hitler til að
stjórna herferðinni yfir Ukra-
inu.
Þessi renglulegi, þunnleiti
Prússi, með hin köldu, perlu-
kenndu höggormsaugu og bros-
lausu varir, er sá maðurinn, sem
á mesta sök á hinu gífurlega
manntjóni innan þýzka hersins.
Hann lítur svo á, að hermönn-
um beri að falla í orustum, að
undanteknum þeim allra fær-
ustu, sem lifa eiga til að taka
að sér forustuna í næsta stríði.
,,Líf hermannsins,“ sagði hann
í dagskipun til hers síns í upp-
hafi árásarinnar á Pólland,
„miðast við það eitt, hvers virði
það er fyrir föðurlandið, og á
sama hátt og peningarnir, öðl-
ast það fyrst verðgildi, þegar
því er eytt.“
I einkalífi sínu er Bock siða-
vandur hernaðarsinni, sem læt-
ur aðeins eftir sér þriggja
stunda svefn á nóttu hverri á
hörðum, brekánslausum fjala-
bedda og neytir einungis óvand-
aðrir setuliðsfæðu. Þegar hans
var von til Berlínar á herráðs-
fundi, lét hótelstjórinn á Keis-
erhof Hotel ávallt rýma burt
bólstruðu húsgögnunum úr
svefnherbergi Bocks og setja
þar í staðinn bakbeina tréstóla