Úrval - 01.12.1942, Side 119

Úrval - 01.12.1942, Side 119
ÉG HRAPA . . . 117 .klukkan 8. Mér var ekki rótt. Það hafði verið sett ný renni- hlíf yfir flugmannssætið í vél- inni minni, en hún var svo stirð í falsinu, að henni varð ekki hnikað. Það yrði erfitt fyrir mig að stökkva út, ef á þyrfti að halda. Ég fór að hjálpa land- manninum að sverfa hana til og bera á hana. Að lokum gátum við opnað hana til hálfs. Klukk- an 10,15 skeði það, sem ég hafði alltaf óttast: Frá gjallarhorn- inu barst að eyrum okkar hin vélræna rödd varðmannsins: — 603. flugdeild hefji sig til flugs. Nánar síðar. 603. flugdeild hef ji sig til flugs, strax. Forustuflugvélarnar hófu sig á loft. Flugforinginn í minni deild leit aftur fyrir sig og lyfti upp þumalfingrinum. Ég kink- aði kolli, gaf vélinni benzín og hóf mig til flugs í síðasta skipti frá Hornchursh. I tólf þúsund feta hæð vorum við komnir upp fyrir skýin. Ég leit niður. Skýjabreiðurnar voru eins og þeyttur rjómi. Ég depl- aði augunum og rýndi fram fyr- ir mig, því að sólin blindaði mig, og okkur hafði verið sagt, að 50 orustuflugvélar óvin- anna væru á næstu grösum. Þeir hljóta að hafa verið um 1000 fetum fyrir ofan okkur, þegar við komum auga á þær steypa sér yfir okkur eins og engi- sprettuhópur. Ég man að ég bölvaði um leið og ég stýrði flugvélinni ósjálfrátt inn í röð- ina. Á næsta augnabliki vorum við komnir inn í miðjan hópinn og einvígin hófust. Á næstu tíu mínútum var allt ein hringiða. Reykkúlur klufu loftið, leitandi marks. Messer- schmittflugvél hrapaði hægra megin við mig í Ijósum logum, og Spitfireflugvél geistist fram hjá á hvolfi. Og svo, loksins, kom ég auga á það. sem ég hafði þráð heitast — Messerschmitt- flugvél á uppleið, og undan sólu. Ég miðaði og gaf henni tveggja sekúndna inngjöf. Klæðið flett- ist af öðrum vængnum og svart- ur reykur gaus upp úr vélinni, en hún hrapaði ekki. Af bjána- legri fífldirfsku gaf ég henni þriggja sekúndan inngjöf í við- bót. Það gusu upp rauðir logar og hún hrapaði í hringjum og hvarf úr augsýn. Á sama augnabliki kvað við ægileg sprenging. Stýrisstöngin hrökk úr hendi mér og flugvélin titraði eins og skotið dýr. í einu vetfangi stóð flugmannsklefinn í björtu báli. Ég teygði mig upp
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.