Úrval - 01.10.1943, Qupperneq 5

BOÐBERAR SANNLEIKANS
3
ari yfir söfnuðinn (til þess að
áhrifin verði sem allra mest) og
segjum: Drottinn upplyfti sínu
augliti yfir þig og gefi þér frið!
Það er hryllileg villa að halda,
að þessi friðarkveðja sé aðeins
ósk um góðar náðir og næðis-
saman dag og ótruflaða melt-
ingu, og að guð sjái svo um, að
þú þurfir aldrei að vaða krapið
skóhlífalaus. Nei, friður guðs
þýðir það, að sálin sé í jafnvægi,
vegna þess að hún, — hver sem
uggur hennar er og uggvænlega
horfir, — er 1 friði við sannleik-
amr. Friður er orð, sem getur
valdið misskilningi. Því sann-
leikurinn er á stöðugu áfram-
haldi. Friður þýðir m. ö. o. það
hér, að fylgja sannleikanum
eftir.
Það var þessi friður, sem var
englavörður Jóhannesar, þegar
hann stóð frammi fyrir Heró-
desi. Hami gat ekki varið líkama
hans. En hann gaf honum dirfð
og drengskap, sem aldrei fellur
í fyrnsku. Hann lét þennan ljúfa
hljóm óma inn í huga hans: Nú
verður guðs vilji.
Lýsing Biblíunnar á atburð-
um fortíðarinnar er þannig, að
hún verður jafnframt lýsing á
atburðum líðandi stundar. Þessi
saga um Jóhannes skírai'a gerð-
ist í f jarlægu fornaldarlandi. En
hún gerist einnig í Danmörku
1942.
Vor á meðal eru líka ágætir
menn, sem hafa þá brennandi
trú á sannleikanum, að hann sé
til vegna þess, að menn eigi að
segja hann, — að hann sé ekki
til nema þegar menn segja hann.
Þeir trúa ekki á niðursuðusann-
leika. Og þeir geta ekki þegjandi
horft á það, að hann sé látinn
liggja í opinni gröf. Þeir eru af
holdi og blóði eins og Jóhannes,
og þekkja það vel að hræðast
afdrif sín, og hitt, sem er verra,
að hræðast þau hervirki, sem
sannleikurinn kann að valda
þjóð þeirra. En sá dagur kem-
ur, að þeir sjá, að hugleysi á
ekki að fjötra tungu þeirra, og
að þau spellvirki, sem hræsni,
yfirhylming og lýgi leiða yfir
lýðinn, munu reynast margfaít
örlagaríkari, þegar til lengdar
lætur.
Þannig fyllir friðurinn mikli
huga þeirra, eins og huga Jó-
hannesar forðum, þegar þeir
fara til Heródesar þessa lands
og víta hórdóm hans.
Því að í voru landi er líka
Heródes, sem lætur saurgast
með framandi guðum, andi und-