Úrval - 01.04.1946, Qupperneq 18

Kttsmur sáiírnxHítgttr ræöir una
aívarlegt x aikdamál:
Ofdrykkja og eiturlyfjanautn.
TJr bókinni „Kursus i Individual-psykologi“,
eftir All'red Adler.
|T|FDRYKKJA er bæði magn-
aður og algengur sjúkdóm-
ur. 1 augum margra manna er
áfengið þýðingarmesta atriðið
i lífinu og án þess geta þeir ekki
lifað því. Ef við beinum athygl-
inni að afstöðu drykkjumanns-
ins til umhverfis síns, þá skilst
okkur, hvað ofdrykkja er í raun
og veru. Hún er árás, sem beint
er gegn umhverfinu. Drykkju-
maðurinn sjálfur veit sjaldan
um þessa orsök, en það væri
óskandi að hann gerði sér grein
fyrir henni, því að það myndi
draga úr ánægju hans, enda þótt
hann myndi auðvitað koma með
margar viðbárur, til þess að
skjóta sér undan skýringum.
Ölvun er ástand, þar sem
menn eru ekki ábyrgir gerða
sinna. Meðvitundin sljóvgast við
drykkjuna, og vandamálin, sem
íþyngja manninum og andúðin
gagnvart meðbræðrunum, verða
meira áberandi. Einnig í þessu
tilfelli skaðar maður sjálfan sig
engu minna en aðra, því að und-
ir niðri vita allir, að þeir bíða
líkamlegt tjón við að drekka.
Vinningurinn er lausn persönu-
leikans frá öllum vandamáium.
Þess vegna hafa menn líka kall-
að vínið sigurvegara sorgarinn-
ar. Máltækið ,,in vino veritas“*
hefir líka sannleikskorn að
gejmia: margir segja frá dúld-
ustu leyndarmálum sínum, er
þeir eru undir áhrifum áfengis,
þegar hinar sjálfráða hömlur
hverfa og hin leynda andúð
kemur í ljós. Það sem einkum
gerir ölvunina lokkandi, er það,
að hún máir út minnimáttar-
kenndirnar. Það er nauðsynlegt
að reyna að sigrast á þeim, en
ofdrykkjumaðurinn er kominn
inn á braut, sem liggur burt frá
nytsamlegu markmiði, og skað-
ar því sjálfan sig og aðra.
Þekkingin á skaðlegum áhrif-
* Öl er innri maður.