Úrval - 01.04.1946, Blaðsíða 71

Úrval - 01.04.1946, Blaðsíða 71
NORDAHL GRXEG 69 hann í ljóðlínur eftir Keats, þar sem segir, að líf hvers mikil- mennisséliking, og verk manns- insséu skýringar á lienni. Já, nú er vandalaust að sjá, að það sem oft áður fyrr olli okkur óljós- um kvíða, ósveigjanlegur vilji hans að leika sjálfur með í sorg- ieik heimsins, var aðeins eitt af einkennum hans. Líf hans og dauði ber í sér nokkuð af hin- xun einfalda fullkomleik forn- aldarinnar. Hiklaust skóp hann sér örlög, sem að lokum urðu svo þung, að þau lögðu hann að velli. Vegna þess, að ég þykist finna órofið samhengi í um- brotasömu lífi hans, langar mig til að nefna eitt aðalúrlausnar- efni, sem vart verður hjá hon- um aftur og aftur með breyttri byggingu og blæ, örlögþrungið, litað af stjórnmálaframvind- unni í heiminum. Efnið, sem hann tekur til úrlausnar í leik- ritinu Barrabas er sífellt endur- tekið eins og stef í stórri liljóm- kviðu. Hann ferðaðist til Kína í borgarastyrjöldinni, og var þar fregnritari margra blaða. Um þær mundir lék heimslánið við hann meir en nokkurt annað ungt, norskt skáld eða blaða- mann fyrr eða síðar. En hann fann sjálfur til þess, að hann stóð á krossgötum. Sjálfur tal- aði hann þá um hið háskalega Narcissus-eðli, sjálfsánægjuna, sem gerir ekki annað en spegla sig í mönnunum og tilverunni. Þegar hann kom aftur, að loknu ágætu blaðamannsst3.rfi, hafði hann meðferðis lítið leik- rit, líkast snjöllum frumdrátt- um að stærra verki, það var Barrahas. Hann hafði skrifað það á ellefu dögum um borð í fljótsbát á Jangtse. Hann hafði setið þar og skrifað á meðal flýjandi kristinna trúboða og embættismanna ríkisins, seni einnig voru á flótta. Hér hafði hann fundið, að tilveran sjálf var komin á reik, allar skorður rifnar undan henni, fundið, að við erum öll reköld í flaumi lífs- ins. Hann segir um leikritið: „Atburðirnir gerast í Kína í dag, á morgun í Indlandi og í Palestínu fyrir tveim þúsund- um ára.“ Hann hefði getað bætt við Evrópu og sínu eigin landi fimmtán árum síðar. Leikritið f jallar um uppreisn gegn kúgun, um hið eilífa sið- ferðilega vandamál mannanna, valið á milli krossins og sverðs- ins. Þetta var hið siðferðislega
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.