Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 56

54
ÚRVAL
af því að hin líkamlega áreynsla
veitir meiri taugaorku útrás en
andleg áreynsla. Erfiðismenn
hafa sína erfiðleika og áhyggj-
ur út af fjárhag og atvinnu, en
yfirleitt er hugsuna- og tilfinn-
ingalíf þeirra heilbrigðara, því
að taugaspenna þeirra er að
jafnaði minni að loknu dags-
verki en hinna. Andlega starf-
andi maður sem kemst í tauga-
spenning yfir persónulegum
vandamálum og áhyggjum, fær
miklu síður útrás fyrir þessa
samansöfnuðu taugaorku í
starfi sínu.
Kostir fyrstu aðferðarinnar
hafa verið vísindalega mældir.
Menn sem hoppuðu og börðust
um á hæl og hnakka, þegar
hleypt var á þá rafstraum, jöfn-
uðu sig miklu fyrr en hinir sem
bitu á jaxlinn, krepptu hnefana
eða bölvuðu, þegar þeir urðu
fyrir rafstraum.
Munnlega aðferðin er eins
konar millistig milli erfiðis- og
ímyndunaraðferðanna. Vanda-
málin fá oft annan svip eftir að
maður hefir fengið tækifæri til
að tala um þau við einhvern.
Við könnumst öll við orðalag
svipað þessu: „Það var gott að
fá að tala um þetta, nú veit ég
hvað ég á að gera.“
ímyndunaraðferðin er einnig
nothæf, þar sem tveim hinum
fyrrnefndu verður ekki við kom-
ið. Hún virðist meinlaus, en get-
ur þó verið varhugaverð.
Hún krefst ekki mikillar
áreynslu, og hefir því litla
möguleika til að létta á tauga-
spennu. Einnig er hætta á að sá
sem notar þannig ímyndunar-
afl sitt geti leiðst svo langt, að
hann hætti að gera greinarmun
á dagdraumum og veraleika.
Ýtrasta dæmið um það er „stór-
mennskubrjálæði“sumra vitfirr-
inga, sem halda að þeir séu kon-
ungar eða önnur stórmenni.
,,Sómatiska“ aðferðin er dýr-
keyptust. Ef samansöfnuð
taugaorka fær ekki útrás eftir
einhverjum þeim leiðum, sem að
framan getur, eru miklar líkur
til að hún setjist að í einhverju
líffæri, sem er veikt fyrir, og
valdi truflunum á starfsemi
þess, t. d. óreglulegri hjarta-
starfsemi, meltingartruflunum,
höfuðverk o. fl.
Nú ber þess að gæta, að skap-
gerð einstaklinganna er mjög
misjöfn. Hún ræður miklu um.
hvaða aðferð til að veita tauga-
orku útrás er heppilegust fyrir
hvern og einn. Allir nema þeir
sem eru óeðlilega sljóir komast