Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 82
80
ÚRVAL
að fara með handritið til klaust-
ursins í Kairo; en munkamir
gátu ekki orðið á eitt sáttir um
að gefa leyfið. 1 Kairo hitti
Tischendorf ábótann, sem féllst
á að flytja handritið til klaust-
ursins í Kairo. Þaðan fékk
Tischendorf átta blöð lánuð í
einu til að afrita. 1 herbergi sínu
á Pýramídahótelinu byrjaði
hann á afrituninni með aðstoð
tveggja grísklærðra landa sinna
í Kairo. Eftir tvo mánuði varð
hann að hætta, en með aðstoð
russneska sendiherrans tókst
honum að fá lánuð þessi dýr-
mætu blöð til Evrópu, og 9.
október 1859 lagði hann af stað
með þau til Pétursborgar.
Tischendorf var nú falið að
sjá um útgáfu á Codex Sinaiti-
cus. Á 27 mánuðum lauk hann
við verkið og kom það út á til-
settum tíma, um haustið 1862,
á þúsund ára hátíð rússneska
keisaradæmisins.
Hver bókstafur í handritinu
var Ijósmyndaður og letrið skor-
ið út eftir myndunum. Handrit-
ið var prentað sem nákvæm
eftirlíking, með hinum mörgu
leiðréttingum sem voru í text-
anum og á spássíunni. Prentuð
voru 300 skrauteintök á sér-
stakan pappír, auk 20 eintaka
á kálfskinn, sem ætluð voru til
gjafa handa þjóðhöfðingjum.
Keisarinn gaf 223 skrautein-
tök öllum helztu bókasöfnum í
kristnum löndum. Katrínar-
klaustrið fékk auðvitað eitt og
auk þess 7000 rúblur. Tischen-
dorf fékk 77 eintök að launum,
og var aðlaður.
Árið 1869 gáfu munkar Katr-
ínarklaustursins Rússakeisara
handritið, og í 74 ár var það
geymt í rússneska utanríkis-
ráðuneytinu En 1933 keypti
British Museum það af Sovjet-
stjórninni fyrir 100 000 sterl-
ingspund (2,6 miljónir króna).
Árið 1869—’72 gaf Tischen-
dorf út hina frægu útgáfu sína
á gríska Nýja testamentinu, en
texti þess er að mestu leyti
byggður á Codex Sinaiticus og
Codex Vaticanus. Tischendorf
dó 7. desember 1874.
• •
„Konan hefir áhyggjur af framtiðinni þangað til hún er búin
að ná sér í eiginmann, en karlmaðurinn fær ekki áhyggjur fyrr
en hann er kvæntur." — Woman’s Home Companion.