Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 109
ÞAÐ ER LEIÐIN
eagin ástæða til þess (við dyrn-
ar), verið þér sælar.
Margrét: Má ég ekki gefa
skýringu —
Fenton: Það er gagnslaust,
imgfrú. Ég er heiðarlegur, þó að
ég sé sölumaður. Ég héit, að þér
væruð gift kona, þegar ég kom
hingað inn, annars hefði mér
ekki dottið í hug að sýna yður
ástarhót.
Fenton: (snýr sér við): Þér
hafið nafnspjaldið mitt, ungfrú.
Símanúmerið er Bryant 4253
(sér að Margrét lútir höfði).
Takið þetta ekki nærri yður,
ungfrú. Þér skiptið um skoðun
einn góðan veðurdag, og þegar
þér gerið það, þá munið þér eftir
símanúmerinu mínu. Bless,
elskan (Fenton fer) Margrét
(tekur nafnspjaldið hans af
borðinu og kyssir það við-
kvæmnislega) : Apollo mmn,
Bryant 4253!
(Pendleton kemur inn).
Pendleton: Jæja, hvernig
tókst þér að koma þínu hneyksli
af stað? (Margrét drúpir
höfði). Það gekk ekki; ég er
orðin sannfærð um, að þetta er
alveg vonlaust hjá okkur.
Margrét: Ég er þér sammála.
Pendleton: Þú hefir verið
fljót að skipta um skoðun.
107
Margrét: Ég hefi ástæðu til
þess.
Pendleton: Sannleikurinn er
sá, Margrét, að meðan við bú-
um svona saman erum við op-
inberar persónur, sem allir
þykjast hafa rétt til að dæma.
Margrét: En margt fólk les
bækurnar þínar og virðir okk-
ur.
Pendleton: Fólkið, sem virðir
okkur er verra en fólkið, sem
gerir það ekki.
Margrét: Ef það væri ekki
alltaf að skipta sér af siðferði
okkar.
Pendleton: Ef við höldum á-
fram að búa svona saman, þá
verðum við að fórna frelsinu til
þess að sanna að við séurn
frjáls.
Margrét (óstyrk): Við verð-
um víst að skilja.
Pendleton: Ég held það.
Margrét: Og sleppa vinnu-
stofunni.
Pendleton (með söknuði): Já.
Margrét: Það hefir tekið
langan tíma að gera íbúðina
heimilislega.
Pendleton: Okkur hefir liðið
vel hérna.
Margrét: Ég kem til að sakna
þín, þegar ég er að borða.
Pendleton: Og ég verð að fara