Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 63

TJR ÞRÓUNARSÖGU FLUGLISTARINNAR
61
a.st saman af þrýstingi and-
mmsloftsins, en sjálf hugmynd-
in var skynsamleg, og sú fyrsta
sem gerði ráð fyrir flugi án
vængja. Annað merkilegt við
bókina, sem hann skrifaði um
þetta, voru spádómar hans um
Loftárásir, sem hann setti fram,
þegar hann var farinn að ör-
vænta um byggingu skipsins,
bæði af f járhagslegum og trúar-
iegum ástæðum. „Guð,“ slirif-
aði hann, „mundi vissulega
aldrei leyfa að slík vél yrði
smíðuð, því að það mundi valda
svo miklum truflunum í lífi og
stjómmálum mannkynsins.“
Þétta var árið 1670! Hann bætti
við hryllilegri lýsingu á skipi,
sem flýgur yfir lönd og höf og
varpar eldkúlum og sprengjum
á óvinina.
En mannkynið varð að bíða í
eina öld enn, áður en nokkrum
datt í hug að „setja ský í poka,“
eins og einhver komst skemmti-
lega að orði. Á því merkisári,
1783, voru tvær tegundir
,,skýja“ settar í poka, og mað-
ur sveif í loft upp, undir belgj-
um, sem fylltir voru með heitu
lofti og vatnsefni. Þetta á heim-
urinn frönsku bræðrunum
Montgolfier og landa þeirra
C'harles prófessor að þakka. Á
samri stundu greip menn sann-
kallað loftbelgjaæði, og jafnvel
allt til þessa dags hafa menn
farið í loftbelgjaflug sér til
gamans. Þó að ekki væri hægt
að stýra belgnum — vindurinn
varð að ráða ferðinni — létu
menn þá bera sig skýjunum of-
ar, yfir land og sjó, sléttur og
fjöll, jafnt á nóttu sem degi.
Þannig hélt það áfram allt
þangað til farið var mesta loft-
belgjaflug allra tíma, árið 1935,
þegar tveir höfuðsmenn í amer-
íska hernum komust nærri 22
kílómetra upp í háloftin.
Af framanskráðu sést, að
þeim sem fengizt hafa við flug-
tilraunir má skipta í tvo hópa
— þá sem reyna að fljúga með
vængjum og þá sem reyna að
svífa um loftið neðan í belgjum,
sem fylltir eru með léttari loft-
tegund. En þriðja aðferðin var
líka til — stýranlegi loftbelgur-
inn, loftfarið. Strax eftir upp-
finningu loftbelgsins árið 1783,
beittu margir hugviti sínu við
tilraunir til að stýra belgnum.
Flestum þeirra mistókst algjör-
lega. Sumir reyndu að nota ár-
ar, aðrir undu upp segl, enn aðr-
ir stungu upp á því að beita örn-
um fyrir belginn, og einum datt
jafnvel í hug að knýja hann