Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 79

Sagan af því, hvemig eítf af
elztn biblíoliandritum
heimsins fannst.
Codex Sinaiticus.
Grein úr „Ny Verden“.
AÐ munu vera til yfir 4000
grísk handrit af biblíunni.
Ekkert þeirra er þó frumhand-
rit, heldur eru þau öll afrit, og
fer því ekki hjá, að ýmsar vill-
ur hafa slæðst inn í handritin.
Handrit þessi eru misjafnlega
gömul og hefir mikið verið gert
til að finna sem elzt handrit,
því að þeim mun eldri sem þau
eru, því minni hætta er á að í
þeim séu villur.
Af kunnum biblíuhandritum
má nefna Codex Vaticanus, sem
Vaticanbókasafnið á, og Codex
Sinaiticus, sem Tischendorf
fann árið 1859 í Katrínar-
klaustrinu við Sínaífjall; þau
eru bæði frá fjórðu öld. Enn-
fremur má nefna Codex Alex-
andrínus og Codex Efræm, bæði
frá fimmtu öld; að ekki sé
minnst á Shester Beatty Papyri
frá þriðju og f jórðu öld.
Mikið hefir verið unnið að
samanburði á þessum handrit-
um, og meðal þeirra vísinda-
manna sem kunnir eru á því
sviði má nefna Lobegott Fried-
erich Konstantin Tischendorf.
Hann var fæddur í Langenfeld
árið 1815, sonur læknis. Þegar
hann hafði lokið guðfræðinámi,
settist hann að sem einkadósent
í Leipzig árið 1840.
Á dögum Tischendorfs var
það mjög í tízku að draga í efa
áreiðanleik biblíuhandritanna.
Guðfræðingurinn Baur og fylgj-
endur hans töldu til dæmis efni
alls Nýja testamentisins óáreið-
anlegt nema hin fjögur bréf
Páls postula. Allt hitt álitu þeir
að hefði orðið til löngu eftir
daga postulanna.
Tischendorf var á annari
skoðun, og hann helgaði líf sitt
rannsóknum á gömlum biblíu-
handritum í því skyni að færa
sönnur á áreiðanleik biblíunnar.
Fyrsta stórvirki hans á þessu
sviði var greiningin á hinu
fræga handriti Codex Efræm,
sem Landsbókasafnið í París