Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 68

66
TJRVAL
spurðist fyrir. Áður en kvöld
var komið hafði hann fundið
Rosenzweig. Og mikill var fögn-
uður Gottliebs, þegar hann
heyrði að Rosenzweig hefði for-
múluna að efninu í fórum sín-
um.
Næstu mánuði var nóg að
starfa. Gottlieb reyndi efnið á
dýrum og sendi margar skýrsl-
ur til Rosenzweigs og gerði til-
lögur um endurbætur. Smám
saman varð til efni, sem virtist
geta komið í veg fyrir tann-
skemmdir, en það hafði þann
galla, að tennurnar urðu blakk-
ar.
Tækifæri til að reyna það á
mönnum kom þegar tannlæknir
nokkur sendi f jórtán ára stúlku
til Gottliebs. „Undanfarna 10
mánuði hafa 17 tennur skemmst
i henni,“ skrifaði tannlæknir-
inn. „Þær skemmast jafnóðum
og ég geri við þær. Ég hefi fyr-
irskipað breytt mataræði, en
það dugir ekki.“
Tennurnar i telpunni voru
vættar í vökva dr. Gottliebs og
þær urðu blakkar. En svo und-
arlega brá við, að á einu ári
skemmdist aðeins ein tönn.
Þetta var ágætur árangur; en
betra var þó að Rosenzweig
fann ráð til að koma í veg fyrir
að tennurnar yrðu blakkar. Þeg-
ar tennumar voru vættar í silf-
urnitratupplausninni og síðan í
súlfathiazoleupplausn, myndað-
ist hvít falleg húð á þær!
Dr. Gottlieb tók undir eins
nokkur af bömunum, sem vora
til rannsóknar hjá honum, og
skipaði þeim í tvo hópa. Þau
voru öll með mikið skemmdar
tennur. Hann vætti tennurnar í
börnunum í öðrum hópnum, en
lét hinn hópinn eiga sig. Eftir
nokkra mánuði skoðaði hann
fyrri hópinn og fannst þá varla
nokkur ný skemmd! Og tenn-
urnar voru hvítar og hreinar.
Árið 1943 gerði hann aðra til-
raun í stærri stíl. Hann tók 25
börn á aldrinum 6 til 12 ára og
vætti allar tennuraar vinstra,
megin í munninum á þeim, en
tennurnar hægra megin lét hann
eiga sig. Börnunum var sagt að
þau mættu borða eins mikið af
sykri og sælgæti og þau vildu.
Árangurinn var furðulegur!
Eftir þrjú ár höfðu komið
skemmdir í 39 tennur hægra
megin, en vinstra megin voru
aðeins f jórar tennur skemmdar.
Dr. Gottlieb telur að þessi á-
rangur samsvari um 90 af
hundraði, og að hann muní
fljótlega geta orðið 100%.