Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 96
. tJRVAL
94
þér ættuð að taka þessi blóm
með yður.
Ábbey: Sjálfsagt (fer).
Margrét: En hvað Abbey hef-
ir gamaldags skoðanir.
(Pendleton tekur biað og
byrjar að lesa).
Margrét: Pommy, af hverju
ertu svona boginn í baki.
Pendieton: Er ég boginn?
Margrét: Ég er orðin þreytt
á því að tala um það við þig. Þú
ættir að æfa þig meira.
(Pendleton heldur áfram að
lesa).
Margrét: Ein af ástæðunum
til þess, að Grikkir áttu svo
mikla Mstamenn, var sú, að þeir
lögðu eins mikla rækt við líkam-
ann og sálina.
Pendleton: Æ! Hættu þessu
GrikkjataM!
(Abbey kemur inn frá hægri
með bréf).
Abbey: Hérna eru bréfin yð-
ar, Pendleton. (Kuldalega). Og
þessi eru til yðar, húsmóðir.
(Per út til vinstri).
Margrét (er búin að opna
bréfin): Ö, hvað það er gaman!
Tom Del Valli býður okkur til
sín á föstudaginn.
Pendleton (opnar sín bréf):
Qkkur báðum?
Margrét (réttir honum bréf-
ið): Já, og Helen Marsden vill
fá okkur á laugardaginn.
Pendleton: Bæði?
Margrét (rífur upp annað
bréf): Og hér er líka boð frá
Bobby Watson, það er á sunnu-
dag.
Pendleton: Bæði?
Margrét: Já.
Pendleton: Þetta fer að verða
alveg óþolandi, Margrét. (Held-
ur bréfum á loft). Og hér eru
fjögur í viðbót, eflaust boð til
okkar beggja í þeim öllum. Fólk
er farið að bjóða okkur saman
æ oní æ, einsog við séum harð-
giftustu hjón á guðsgrænni
jörðinni.
Margrét: Ertu á móti að fara
í boð með mér ?
Pendleton (hikandi): Nei,
það er ekki það. En þetta er of-
mikið af því góða og ég er kom-
inn að þeirri niðurstöðu, að það
sé þér að kenna.
Margrét (móðgandi): Svo að
það er mín sök ? Auðvitað kenn-
ir þú mér um það. Hvers vegna ?
Pendleton: Vegna þess að þú
hefir sérstaka tilhneigingu til
að láta fólk sjá, hve þú ert hrif-
in af mér, þegar við erum ein-
hverstaðar saman.
Margrét: Ætlastu til, að ég