Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 36

34
■crval
væri samboðið þessu stórmáli;
og kvenkostur þjóðarinnar var
gauxngæfilega kannaður af dóm-
bærum mönnum, svo að ung-
mennið fengi brúði, er væri hon-
um samboðin, ef dómurinn félli
honum í vil. Auðvitað vissu all-
ir, að ungmennið hafði framið
athæfið, sem hann var ákærður
fyrir. Hann hafði fellt ástarhug
til prinsessunnar, og hvorki
honum, henni, né nokkrum öðr-
um datt í hug að neita því; en
kommgurinn þoldi ekki að þessi
vitneskja hefði nein áhrif á úr-
skurð dómstólsins, sem hann
hafði svo mikla skemmtun af.
Dagur dómsins rann upp.
Fólkið þyrptist að hvaðanæva
úr ríkinu og fyllti á svipstundu
öll sæti leikhússins; en þeir sem
ekki komust inn, þröngvuðu sér
að veggjunum allt í kring. Kon-
ungurinn og hirð hans voru sezt
í stúkuna andspænis hurðunum
tveim — þessum örlagaríku
hurðum, sem voru svo hræðilega
líkar hvor annarri.
Allt var reiðubúið. Merkið var
gefið. Hurð fyrir neðan kon-
ungsstúkuna opnaðist og elsk-
hugi prinsessunnar gekk fram á
sviðið, hávaxinn, fagurlimaður
og Ijóshærður. Áhorfendur
heilsuðu honum með lágu aðdá-
unarhljóði, sem þó var blandið
kvíða. Helmingur þeirra hafði
ekki vitað, að svo íturvaxiö
glæsimenni hefði lifað mitt á
meðal þeirra. Það var ekki aö
undra þó að prinsessan elskaði
hann! Hörmulegt hvernig kom-
ið var fyrir honurn!
Um leið og ungmennið gekk
fram á sviðið, sneri hann sér ao
konungsstúkunni, eins og siður
var, til að hneigja sig fyrir kon-
unginum: en hann hafði alls
ekki hugann við hans konung-
legu tign; augu hans hvíldu á
prinsessunni, sem sat við hægri
hönd föður síns. Ef ekki hefði
verið hinn villti þáttur í eðli
hennar, er sennilegt að mærin
hefði ekki verið viðstödd, en á-
kaflyndi hennar og ástríðuhiti
leyfðu henni ekki að vera fjar-
verandi atburð, sem hún var svo
mikið við riðin. Frá þeirri
stundu að boð höfðu út gengið,
að elskhugi hennar ætti að gera
út um örlög sín á leiksviðinu,
hafði hún ekki um annað hugs-
að nótt og dag en þennan mikla
viðburð og allt í sambandi við
hann. I krafti áhrifa sinna,
valds og viljafestu — en allt
þetta hafði hún til að bera í rík-
ara mæli en nokkur annar sem.
átt hafði aðild í slíku máli —