Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 118

316
ÚRVAL
„Hamingjan má vita, hvemig
hann getur baslað þetta!“
En brátt kom að því, að ég
varð ekki svo mjög hjálpar-
þurfi. Þegar ég fór einn út að
ganga í ókunnri borg, setti ég
áttir, byggingar og þess háttar
vel á mig — það var t. d.
benzínstöð á horninu, þar sem
ég átti að beygja til norðurs;
við hinn endann á húsaröðinni
var stór póstkassi við gang-
stéttina; tveim húsasamstæð-
um norðar var sementshrærivéi
í fullum ganga. Stundum áttaði
ég mig á sætum ilmi eplatrés,
eða tísti spörfugla eða á húsi,
]jöktu vafningsviði.
Eg varð fljótlega var við, að
hver verzlun hafði sína sér-
stöku angan, að minnsta kosti á
sumrin, þegar dyrnar voru opn-
ar — lyfjabúðin á horninu ang-
aði af lyf jum og ilmvötnum; það
var kaffilykt út úr nýlenduvöru-
búðinni og þefur af dúkum og
mölkúlum úr vefnaðarvöru-
verzluninni.
Fjölfarin gatnamót voru þó
alltaf hættuleg. Ég beið á gang-
stéttarbrúninni, lagði hlustirn-
ar við og athugaði möguleikana
á því, að komast yfir götuna.
Margs var að gæta. Bifreið, sem
framhjá fór, gat ruglað mig í
ríminu. Stormsveipur hrærði
öllum hljóðum saman í óskiljan-
legan hávaða.
Loks kærði ég mig kollóttan
og fór að ganga við hvítan staf.
Hann var mér stundum til
trafala, en hann var mikils virði
á gatnamótum. Bifreiðarstjórar
sáu hann og staðnæmdust. Ég
var Móses heimsborgarinnar.
Ég rétti staf minn út yfir hið
ólgandi og beljandi haf, og sjá:
umferðin stöðvaðist og ég gekk
öruggur yfir götuna.
Ég varð undrandi, þegar ég
komst að raun um, að ég hafði
enn ánægju af að fara í kvik-
myndahús. en kvikmyndir eru
fyrir blinda menn líkt og út-
varpsleikrit fyrir sjáandi. Flest-
ar kvikmyndir hafa skýra og
afmarkaða atburðarás, svo að
auðvelt er að fylgjast með efn-
inu með því að hlusta. ískur í
hemlum, óp og brothljóð, skapa
mynd í huganum, sem talið í
myndinni hefir þegar boðað. Ef
Iangur, þögull kafli er í mynd-
inni, getur sjáandi sessunautur
aðstoðað hinn blinda.
Ég leit á væntanlega dvöl
mína í Blindraskólanumí Minne-
sota sem stærsta skrefið, er ég
hafði stigið út í veröldina, án
hjálpar foreldra minna. Hinir