Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 45

MIG DREYMDI DRAUM
43
að óttast það lengur. Henni
tókst það. Nú verðum við öll
að flytja aftur, en það er ekki
að sjá að við hlökkum neitt til
að kynnast hinu nýja um-
hverfi. Þvert á móti virðumst
við hata það og óttast. Ef um
nokkuð annað væri að velja, er
ég viss um, að við myndum
aldrei samþykkja að komið
verði á alþjóðasamvinnu, sem
myndi óumflýjanlega leiða til
þess að við yrðum að sjá af
öllum þessum haturstilfinning-
um, sem við höfum ræktað í
okkur og hlúð að með svo
mikilli kostgæfni; en eftir að
kjarnorkusprengjan kom fram
á sjónarsviðið, virðist enginn
geta bent á aðra leið.
Æ, nú var ég nærri búinn að
gleyma að skýra frá draumn-
um. Mig dreymdi að ég var
staddur í stórri, grárri bygg-
ingu, sem líktist dómkirkju,
við Aðalstræti heimsins. Ég
hafði verið kvaddur þangað af
Ráði Góðviljaðra Manna, sem
höfðu ákveðið að gera eitthvað
sem um munaði til endurfæð-
ingar mannkynsins.
Ég var ekki meðlimur í
Æðsta Ráðinu. Ég beið á bekk
íyrir utan ráðsalinn fram til
miðnættis. Þá kom þriggja
manna nefnd til mín og gaf
mér fyrirskipanir mínar. Ráð-
ið hafði ákveðið, sögðu þeir, að
láta meitla áletrun í stóra
Gotneska hliðið, og ég átti að
semja hana. Ekki yrði neinn
tími til að bera áletrunina und-
ir Ráðið, heldur skyldi ég flýta
mér að útvega steinhöggvara
og sjá um að verkinu yrði lokið
fyrir dögun, þegar herskarar
mannkynsins færu að streyma
niður Aðalstræti til að sjá það
sem þar væri að sjá.
Um tvennt voru fyrirmælin
ótvíræð. Ráðið lagði svo fyrir
að áletrunin yrði í grundvall-
ar atriðum að vera trúarlegs
eðlis. Á hinn bóginn yrði hún
að vera laus við alla kenni-
mannlega tilgerð. Ég varð
gagntekinn af hrifningu!
Á ótrúlega stuttum tíma lauk
ég við að semja fyrsta og eina
boðskap minn til alls mann-
kynsins. Það var þá sem ég varð
gripinn guðlegum tilfinningum;
ég leit yfir verk handa minna
og sá að það var harla gott.
Hrifning mín var lika fagur-
fræðilegs eðlis; því að þetta var
í fyrsta skipti á langri ævi, sem
ég hafði að mestu varið til rit-
starfa, að mér hafði tekizt að
semja fullkomna setningu. Ég