Úrval - 01.09.1960, Side 8

Úrval - 01.09.1960, Side 8
Bréf frá lesanda Bréf það, er hér fer á eftir, er þess virði að hirt sé, enda þótt það sé nafnlaust. Ábendingar þær, sem nefndar eru, eiga suraar fullan rétt á sér. Annað mál er það, að hægara er um að tala en í að komast, og oft er aðeins um tvo kosti að velja: Að hafna öllu aðsendu efni nema snjall- ir íslenzkumenn og málsmekks hafi um fjallað, eða leiðrétta aðsendar greinar eins og stíla. Þetta ber ekki að skoða sem afsökun, heldur skýr- ingu svo langt sem hún nær. Hitt kynni að vera afsökun að oft og ein- att eru menn ekki á einu máli um orð og orðalag og það þótt ritfærir teljist, og er þá stundum notað eða látið standa ýmislegt, sem mörgum góðum manni kann að finnast með öllu ótækt. Um slíka hluti má enda- laust deila, en óskandi væri að fleiri lesendur Urvals sendu athugasemdir; oftast má af sliku læra. Ritstjóri. Tímaritið URVAL, Rvík. Það er mælst til þess að kaup- endur sendi ritinu skoðanir sínar á ritinu, og skal aðeins ymprað á fá- einum atriðum. Ég hefi keypt Urval frá byrjun cg líkað vel að flestu leyti. M. a. þótti mér málfar þess gott, og flest- ar þýðingar vandaðar. Ritið hefir breytt um svip. Það gef ég ekkert fyrir. Hitt er verra, að málfar ritsins hefir versnað að mun, þýðingar margar óvandaðar. Einkum bar mjög á þessu í 1. og nokkuð í 2. befti. . . .* er mjög illa þýddur, t. d., þetta maður, maður, óvandað. Halda innreið sína í landi er vitanlega skakkt, heldur land, o ,s. frv., o. s. frv, Eða að gefa burt! er ekkert ísl. mál, að ég nú ekki tali um orðið skúrk, sem notað er sem íslenzka. Og orðið orsök er misnotað geypi- lega, t. d. að orsaka hungur, o. fl., o. fl. Auðfundið er að vandvirkni skortir. Smáklausurnar, sem oft voru mjög skemmtilega fyndnar áð- ur, eru að vera skelþunnar eða kjána- legar. Tímaritið var í upphafi hugsað og gefið út fyrir hugsandi læst fólk. Þetta hefir verið þess aðall og styrk- ur og það verður að halda þeirri reisn, ef það vill eiga tvímælalausan tilverurétt. Þetta virðist útgáfustjórnin skilja, sbr. greinina á kápu 4. heftis. Og við það verður að standa. Nú hefi ég ekki um þetta fleiri orð, en mun ekki láta við það sitja ef verulega hallar undan hjá ritinu með efni og málfar. Vonandi kemur það ekki til, enda finnst mér síðari heftin tvö skárri. Vinsamlegast. Vandlátur kaupandi. * Hér er nafn ákveðinnar grein- ar, er birtist í Urvali, en vegna þýð- anda er því sleppt, með því líka að ritstjóri ber alla ábyrgð á lélegu mál- fari og óvönduðum frágangi þótt greinar séu aðfengnar. 2
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.