Póllinn - maj 2023, Qupperneq 48

BANDA
MEÐ
Förum í smá ímyndunarleik, þú ert klætt í stuttermablómaskyrtu, í khaki stuttbuxum, vopnað
myndavél og bumbuveski. Þú ert í rauninni hinn þekkti ferðapabbi.
Þú gengur út úr leigubílnum og við þér tekur NEEEEW YOOOORK, CONCRETE JUNGLE WHERE
DREAMS ARE MADE OF. Þú lítur upp og þú ert ekki frá því að það glitti í regnboga, því, jú, þú ert
komið í paradís, útópíu. Ilmurinn í loftinu fangar þig og ljósaskiltin lýsa upp þennan grámyglulega
veruleika sem þú hefur lifað við hingað til. Meira að segja fólkið er ánægt…eða allavega flestir…það geta
víst ekki allir verið ánægðir.
Þú gengur um strætin og sérð allt það sem þig dreymdi um, gulu leigubílana, Empire State, Central
Park og Metropolitan safnið, heimili listarinnar, verk eftir snillinga líkt og Van Gogh, Monet og fleiri,
eru þeir bandarískir…nei, en það er allt í lagi. Þú gengur inn um dyr og við þér blasir brosandi stúlka við
afgreiðsluborð sem spyr þig: “what can I get you?”. Þú horfir upp á matseðillinn, “One cheeseburger
please”, segirðu á brotnu enskunni þinni. Þú ert komið inn á McDonalds. Þú færð loks borgarann í
hendur, tek fram að það tók aðeins nokkrar mínútur þar sem þetta er skyndibitastaður. Þú tekur fyrsta
bitann og vá, hann er ómótstæðilegur.
Við höfum flest heyrt setninguna „ignorance is bliss“ eða „fáfræði er sæla“. Ef við hugsum út í það þá
eru Bandaríkin að mörgu leyti holdgervingur þessarar setningar. Hvernig þá? Spyrjið þið, jú til að
rökstyðja mál mitt vil ég að við höldum áfram að ímynda okkur en í þetta skiptið skyggnumst við
aðeins í lífið hjá Randy, hann er Repúblikani sem elskar byssur og garðinn sinn, hann gengur alltaf um
með kúrekahatt og strá í munni. Hann trúir ekki á hlýnun jarðar, bólusetningu eða neitt þannig rugl,
hans helsta vandamál er óþolandi nágranninn hans hún Doris. Doris gerir ekkert annað í lífinu en að
kvarta. Randy veit að hann getur auðveldlega losað sig við vandamálið, eitt skot og Doris er farin. Easy
peasy. Hann er nú með stjórnarskrárbundin réttindi að verja sig og hún Doris er alltaf að laumast í
garðinn hans. Randy lifir að miklu leyti í sinni eigin búbblu frá umheiminum en þannig er hann
margfalt ánægðari en hinn meðal Jón.
Snúum okkur að aðeins áþreifanlegri ástæðum fyrir því að Bandaríkin séu best eða fín, þar sem man
þarf ekki alltaf að vera best, stundum er nóg að vera fínt, smá útúrsnúningur, höldum áfram. Þó að
listmálarar á borð við Van Gogh og Monet séu ekki frá Bandaríkjunum þá eiga þau marga fræga
listmálara, Edward Hopper, John Singer og Grant Wood, frægustu málverk þeirra lifa enn þann dag í
dag í hjörtum margra listunnenda. Við getum þó ekki gleymt okkur í málaralistinni þar sem Bandaríkin
eru ekki einungis frábær í henni heldur einnig tónlist. Bandaríkin eru til dæmis upprunaland poppsins
og jassins. Tvær tónlistarstefnur sem margir njóta.
List er ekki eina einkenni Bandaríkjanna en flestir vita að Bandaríkin eru að miklu leyti byggð upp af
innflytjendum. Þetta er landið þar sem margir menningarheimar koma saman til að búa til eitthvað
nýtt. Auðvitað eru ágreiningar eins og eru alls staðar en það að þú getur farið í mismunandi hverfi og
þannig fengið nasasjón af allt öðrum heimi er stórkostlegt.
Ef að Bandaríkin væru ekki að gera eitthvað rétt, af hverju myndu allir bera sig saman við þau? Ok,
kannski því þau eru að skíta upp á bak og allt það sem þið hafið lesið hérna hingað til er algjört rugl…en
hey! Þó Bandaríkin séu kannski ekki best í öllu og eru kannski frekar ömurleg þá eru þau allavega góð í
því að vera leið fyrir Evrópu og aðra til þess að líða betur um sjálf sig og einhver þarf að uppfylla það
hlutverk.

46