Læknaneminn - 01.03.1980, Blaðsíða 39

er aS hver nemandi reyni aS leysa heimadæmin upp
á eigin spýtur. Dæmakennara er einnig gott að nota
tii að svara vafaatriðum í námsefni eSa öSrum dæm-
um.
E fnagreining
Þetta námskeið reynist flestum erfiðara en al-
menna efnafræðin. Bókin er vandlesin og nauðsyn-
legt er að hafa athyglina í lagi svo að engin atriði
sleppi fram hjá. Þetta á sér í lagi við þegar sýndar
eru aðferðir tii útreikninga.
Markmið þessa áfanga er að þjálfa nemendur í
dæmareikningi. Prófið er því að langmestu leyti
dæmi, hliðstæð þeirn sem reilcnuð hafa verið fyrr
um veturinn í dæmatímum. Nemandi sem reiknað
hefur heimadæmin samviskusamlega og kann skil á
þeim aðferðum sem beitt er í þeim, getur óhræddur
farið í próf. Til þess að ná góðri þjálfun við dæma-
reikninginn er mjög gott að reikna einnig önnur
dæmi en heimadæmin. Það er timafrekt en borgar
sig.
Kaflaskipti verða í bókinni eftir 12. kafla. Fram
að 13. kafla gengur allt út á dæmareikning (að 6.
kafla þó undanskildum) en aftan við 12. kafla er
heiknikið lesmál en lítill dæmareikningur. Þessi
seinni hluti hefur yfirleitt gilt ca. 10% á prófi. Hafi
menn náð niður góðum tímaglósum úr þessum
hluta námsefnisins tel ég það tímasóun að lesa hann.
Verklegu æfingarnar gilda oftast um 10% á prófi
í almennu efnafræðinni sem og í efnagreiningunni.
Er það því ómaksins vert að læra tilraunirnar vel.
Vinsælast hefur verið að prófa úr annarri, þriðju
eða fjórðu tilraun.
Allar framansagðar fullyrðingar ber að taka með
töluverðri varúð því að við þessu námskeiði hefur
tekið nýr kennari og nýir siðir fylgja ávallt nýjum
mönnum.
Að endingu vil ég leggja á það ríka áherslu að
það er á við margra daga lesningu að fara yfir göm-
ul próf, reikna þau og bera sig síðan saman við
næsta mann.
Lífræn efnafrœði
Til grundvallar er lögð bókin „A Short Course in
Organic Chemistry“ eftir Burgoyne. I bókinni koma
fyrir mörg hundruð efnahvörf sem mörg hver virð-
ast ílókin en byggjast í raun upp á tiltöluLega fáum
grundvallaratriðum. Þessi atriði eru mörg hver ekki
tekin nógu vel fyrir í bókinni (t. d. tengi milli
atóma, relativt reactivity, kjarnsækni og elektrónu-
fíkni ). Bókin verður því hálf þurr utanbókarlærdóm-
ur. Fyrirlestrarnir bæta nokkuð úr þessu og fylia
upp í götin. Er því nauðsynlegt að lesa bókina með
hliðsjón af þeim viðbótarupplýsingum sem þeir
gefa um þessi grundvallaratriði. Með þessu næst
fram aukinn skilningur á efnahvörfunum og þar af
leiðandi verður námið skemmtilegra.
Prófform ræður miklu um lestrartilhögun. Ættu
nemendur að fá upplýsingar um það sem fyrst. Síð-
ustu ár hafa krossapróf verið ríkjandi. Ef ætlunin
er að hafa krossapróf núna í vor eru til fjölmörg
gömul krossapróf sem eru algjörar gullnámur. I
þessum prófum fyrirfinnst meginhluti þeirra krossa-
spurninga sem hægt er að spyrja. Auðvitað þýðir
ekki að læra prófin utan að (70 spurn. hvert) en á
þeim má margt læra.
Arnór Víkingsson.
Eðl isfrœði
Bækur þær sem gefnar eru upp sem lestrarefni
í eðlisfræði eru aðallega Medicinsk Fysik og Physics
for biology and medicine. Þá var í vetur fjölritaður
eins konar úrdráttur úr fyrirlestrum Guðmundar S.
Jónssonar. Hvorug erlendu bókanna fellur vel að
fyrirlestrunum eða getur talist aðgengileg stúdent-
um. Physics for biology and medicine er uppfull af
formúlum ýmis konar og gerir ráð fyrir betri undir-
stöðukunnáttu og er eiginlega fráhrindandi. Senni-
lega kemur Medicinsk Fysik nemendum að meira
gagni. í fyrirlestrum er gott að hafa íslenska bækl-
inginn við hendina og skrá niður þau atriði sem
ekki er þar að finna.
Eðlisfræðin hefur að því leyti sérstöðu, að kennt
er á haustmisseri en prófað að vori. Þó fyrirkomu-
lag þetta sé í sjálfu sér gagnrýnisvert er að skömm-
inni til skárra að prófa að vori en fjölga janúar-
prófum. Nemendur láta þetta fag mæta afgangi eða
lesa það ekki á haustmisseri því allt kapp er lagt á
að ná janúarprófum. Á vormisseri hafa þeir nóg
með þær námsgreinar sem þá eru kenndar og lítill
Framh. á bls. 62.
læknaneminn
35