Læknaneminn - 01.04.1995, Blaðsíða 73

FRAMHALDSMENNTUN
lækna) og annarra sérfræðinga. Slíkt hlýtur að brjóta
í bága við flestar siðareglur lækna. Ekki má á milli
sjá hvor hópurinn rækir þessa misheppnuðu siðabót
betur.
Ég hvet alla lækna til að velja það sérnám sem
þeir hafa mestan áhuga á. Framtíðarspár um at-
vinnuhorfur geta reynst fallvaltar og lítið þarf til að
skekkja útreikninga. Verið minnug þess að árangur í
framhaldsnámi, sem best er metinn af þekkingu,
færni og viðhorfum ykkar sjálfra (12), ræðst fyrst og
síðast af hæfileikum, áhuga og ástundun. Vitanlega
skipta aðstæður til náms (námsspítalinn) og ytri
umgjörð (námslandið) miklu máli en öllum er ljóst
að vanræksla og áhugaleysi verður aldrei bætt þótt
bestu hugsanlegu námsaðstöðu njóti. Þessi hugsun
hefur verið orðuð svona; „Flestum er ljóst að gæði
framhaldsnáms ráðast að miklu leyti af því hverjir
stunda það.”(Í3) - Árangur í framhaldsnámi mælir
möguleika okkar til að hljóta hinar eftirsóttu
læknastöður á Islandi.
Enginn ætti að fá sérfræðingsviðurkenningu í
læknisfræði fyrr en hann hefur numið grundvallar-
þætti í rekstrarfræði. Það að skilja að fjárhagslega
og faglega ábyrgð eins og gert hefur verið í íslensk-
um spítalarekstri er óskaplega varhugavert. Læknar
verða að auka hlutdeild sína í stjórnun spítalanna. Á
liðnum árum og áratugum hafa hin lágu iaun ís-
lenskra spítalalækna rekið þá svo rækilega frá
stjórnunarskyldum sínum að til vandræða horfir.
Þetta hafa hjúkrunarfræðingar nýtt sér í hví-
vetna eins og dæmin sanna. Mættu læknar margt af
þeim læra. Það verður íslensku heilbrigðiskerfi til
ómetanlegs tjóns verði því ekki snúið frá núverandi
þróun.
UM HOLLAND OG HOLLENDINGA
Holland er lítið og marflatt land eða um 41,863
km2(Hl). Tæplega 30% af öllu landinu er undir
sjávarmáli. íbúamir eru 15,1 milljón og eru því 361
fbúar um hvern ferkílómetra. Holland er því þétt-
býlasta iðnríki heims. Níutíuogsjö prósent íbúanna
eru Hollendingar og tungumál þeirra er hollenska.
Talsverður fjöldi málýska er í landinu og getur
munað talsverðu á talsmáta fólks í nálægum þorpum
þótt ekki skilji þau að fjöllin eða vötnin. Frísneska
töluð í Fríslandi (vestur af Groningen) er svo ólík
hollenskunni að hún telst sérstakt tungumál. Hol-
lendingar hafa opinbert mál sem allir menntamenn
nota og kenna börnum sínum.
Fjórir af hverjum tíu Hollendingum eru rómversk
kaþólskir og um 20% mótmælendur (e. Dutch re-
formed) (Hl). Nítíu og níu hollendinga eru læsir og
skólaskyldan tekurlO ár. Mjög algengt er að
kaþólskir og mótmælenda skólar standi hlið við hlið
svo íbúar hvers íbúðahverfis geti valið á milli þeirra.
Einnig er fjöldinn allur af sérskólum í Hollandi.
Hollendingum er afar hlýtt til Englendinga sem
frelsuðu þá undan hersetu Þjóðverja í seinni heim-
styrjöldinni. Þeim er enn í nöp við þá síðarnefndu
fyrir stríðsglæpi þeirra í landinu. Mun skynsamlegra
er því að tala ensku en þýsku í Hollandi.
Hollendingar eru fjórða mesta fjármálaveldi
Evrópu. Þeir eru gamalt heimsveldi og áttu nýlendur
í S-Ameríku, Afríku og SA-Asíu. Þeir hafa látið af
stríðsbrölti (nema innan NATO) en nýta sér gömul
sambönd til viðskipta um allar jarðir. Elsti verð-
bréfamarkaður í heimi er í höfuðborginni Amster-
dam. í borginni búa tæplega 700 þúsund manns.
Næststærsta borgin er Rotterdam sem státar af eril-
sömustu vöruskiptahöfn í veröldinni. Þar búa 576
þúsundir manna. Stjórnin, sem er þingbundin kon-
ungstjórn, situr í þriðju stærstu borginni sem er Haag
(440 þús. íbúar) (Hl). Þar hefur Alþjóðadómstóllinn
aðsetur.
í Hollandi þjónar hver læknir 414 íbúum og eitt
sjúkrahúsrúm er á hverja 164 íbúa. Sjö nýburar af
hverjum 1000 lifandi fæddum deyja. Lífslíkur við
fæðingu eru 75 ár fyrir karla og 81 ár fyrir konur.
Tæp 20% þjóðarinnar er undir 14 ára aldri, 64,2% á
aldrinum 15-60 og eldri en sextugir eru 17% þjóðar-
innar. Vinnuaflið skiptist þannig: 1% í landbúnaði,
30% í iðnaði, 44% í þjónustu og 23% í opinberri
stjórnsýslu (Hl).
VAXANDI ÁHUGI ÍSLENSKRA
LÆKNA Á HOLLANDI
í byrjun árs 1992 voru fimm íslenskir læknar
skráðir í sérnámi í Hollandi (Sl). Nú eru þeir orðnir
átta (einn þeirra hefur reyndar lokið námi og starfar
í Hollandi). Ég verð sá tólfti í röðinni þegar ég fer
út í lok mars og veit um nokkra unglækna sem eru
spenntir fyrir framhaldsnámi í Hollandi. Ég veit ekki
hvað skýrir þennan aukna áhuga á Hollandi en sting
upp á þessum ástæðum sem helstum:
LÆKNANEMINN 1. tbl. 1995 48. árg
67