Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1995, Blaðsíða 116

Læknaneminn - 01.04.1995, Blaðsíða 116
Hliðstæða Hermesar í rómverskri goðafræði, Merkúr, hlaut einnig stafinn í arf og er á Italíu frá 3.öld talinn tengdur stjörnuspeki, gullgerðarlist og göidrum, enda var hann notaður áfram í ýmsum launhelgum miðalda. Frá endurreisnartímanum hefur Caduceusi og stafi Asclepiosar iðulega verið ruglað saman. Asclepios Heiti þessa gríska lækningaguðs er yfirleitt notað á sínu gríska formi, en kemur einnig fyrir sem latneska útgáfan Aesculapius. Asclepios (Mynd 2) og skyldmenni hans koma víða við sögu í táknfræði og sögu læknisfræðinnar. Sem dæmi má nefna að Hippokratesareiðurinn er svarinn í þeirra nafni. Upphaf hans er: „Eg sver við Appollo, heilsugjafann, við Asclepios, Hygieiu og Panakeia og nefni allar guði og gyðjur þar til vitnis að ég ætla mér alveg að halda þennan eið minn og skuldbindingu eftir því sem mér frekast er unnt og dómgreind mín nær.“ Vegna þessara tengsla er rétt í upphafi að víkja nokkuð að ættum Asclepiosar. Asclepios var sonur Appollo og meyjar frá Þessalóníku að nafni Coronis. Sumir telja hana hafa verið náttúrugyðju. Elstu sagnir segja hann hafa verið sögulegan fursta. Fyrir fæðingu Asclepiosar var Coronis Appollo ótrú, þar eð hún giftist Ischys og varð hrafn til þess að segja honum frá því. Appollo skaut þá heitmey sína í hjartastað með ör og drap síðan Ischys. I öðrum útgáfum sögunnar var það systir Appollos, Arthemis, sem banaði Coronis með ör. Aður en Coronis gaf upp andann barmaði hún sér vegna barns síns ófædds og iðraðist Appollo þá gjörða sinna og bjargaði barninu áður en hann bar ástkonu sína á bálköstinn. Fékk hann barnið kentárnum Chiron, syni Satúrnusar og gyðjunnar Philyriu, til fósturs. I grískri goðafræði fór heldur vafasamt orð af kentárum því þeir þóttu nokkuð uppivöðslusamir. Chiron var þó undantekning því hann var þekktur af visku sinni og hafði alið upp ýmsa kappa eins og Jason, Herkúles og Achilles. Af honum lærði Asclepios síðan læknislistina með notkun jurta, seyða og særinga. Asclepios var ötull námsmaður og tók að lokum læriföður sínum fram. Hann vakti mann upp frá dauðum og frelsaði hann frá Hades, ríki dauðra. Vegna þessa ásakaði guð undirheima hann um að fækka sálum Hadesar. Seifur ( Asklc|*i<> Koritcr.k piMmst.iItK' i'. i >• Kl ÍClM>.l..|, Knlll) Mynd 2. Asclepios. leið ekki að dauðlegur maður hefði vald lífs og dauða og sló hann eldingu. Sonar síns hefndi Appollo með því að drepa kyklopa sem smíðuðu eldingar fyrir Seif. Fyrir þetta brot sitt varð Appollo að bæta með því að ganga um tíma í þjónustu Þessalóníkukonungs og gæta hjarðar hans. Seifur dæmdi Asclepios til að glata guðlegum eðlisþætti sínum og verða að öllu mannlegur og lækna aðeins gegn greiðslu! Læknar voru víða þekktir í Grikk- landi sem „anargyroi“ sem þýðir bókstaflega án silfurs eða án peninga, því ekki þótti við hæfi að þiggja greiðslu fyrir lækningar. Aðrar útgáfur sög- unnar segja að Seifur hafi drepið hann en síðar séð eftir því og hafið hann upp sem guð og fengið honum stöðu á himinhvolfinu. Asclepios giftist Epione, en hlutverk hennar var að lina sársauka. Nokkur óvissa ríkir um barnafjölda þeirra, en 6 hafa alla vega orðið þekkt í sögu læknis- fræðinnar. Hygea var ein af dætrum þeirra og var gyðja heilbrigðis og forvarna. Lyfjaverslanir eru enn eftir henni nefndar. Panacea var önnur dóttir þeirra og aðstoðaði hún systur sína í helgisiðum hofsins og 110 LÆKNANEMINN 1. Tbl. 1995 48. Árg.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.