Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1995, Blaðsíða 61

Læknaneminn - 01.04.1995, Blaðsíða 61
ÆÐAÞEL Fyrsta efnið sem uppgötvað var að hefði áhrif á æðavegginn var PGI2. Hækkun á [Ca2+]i örvar fosfólípasa A2 sem myndar arachidónic sýru úr fosfólípíðum. Arachidónic sýra sem er forefni PGI2 örvar síðan cýclóoxygenasa og prostacýclin synthasa til myndunar á PGI2 PGI2 framleitt í æða- þelsfrumum hefur u.þ.b. 3ja mínútna helming- unartíma. Það örvar adenyl cyclasa til myndunar á cAMP í blóðflögum (sjá síðar), sléttum vöðva- frumum í æðum og í æðaþelsfrumunum sjálfum. cAMP veldur slökun í sléttum vöðvafrumum og æðaþelsfrumum. Þannig víkkar PGI2 æðar og minnkar gegndræpi æðaþelsins (6). Auk þessa virðist PGI2 minnka upptöku átfruma á kólesteról esterum, minnka losun á vaxtarþáttum frá átfrumum, æðaþelsfrumum og blóðflögum og vernda frumur fyrir skemmdum af völdum súrefnisradikala sem myndast t.d. við blóðþurrð í vefjum (7). Talið er að PGI2 sé kallað til leiks þar sem áverki verður á æð en gegni ekki veigamiklu hlutverki við eðlilegar kringumstæður. Þessi ályktun er m.a. byggð á því að aðeins finnst lítið magn af 6-keto-PGFla, niðurbrotsefni PGI2, í blóðinu hverju sinni. Slökunarþáttur æðaþels (EDRF) var svo nefndur eftir að Furchgott og Zawadski (8) gerðu þá merku uppgötvun að æðaþelið var nauðsynlegt til þess að acetylcholine (ACh) víkkaði æðar. Ef æðaþelið var skafið burt olli ACh samdrætti. Þeir félagar túlkuðu þessar niðurstöður þannig að æðaþelið myndaði eitt eða fleiri efni sem nauðsynleg væru til þess að Ach ylli slökun æðanna. Vegna mjög líkra eiginleika EDRF og köfnunar- efnisoxíðs (nitric oxide, NO) er EDRF talið vera NO eða óstöðug nítrósó sambönd sem mynda NO. Ensímið sem myndar NO nefnist NO synthasi. Þetta er stórt ensím, skylt cytochrome P-450, sem notar L-arginine og O^ sem hvarfefni til myndunar NO. Auk þess koma til fjölmörg stoðefni (cofactors). Til eru 2 gerðir NO synthasa í æðaþelsfrumum, Ca2+ háður og Ca2+ óháður. Sá Ca2+ óháði er venjulega ekki til staðar í frumunum nema eftir örvun þeirra með cytókínum og lípópólísakkaríðum. Þau hvetja til myndunar ensímsins með því að auka umritun gensins sem tjáir fyrir ensíminu. Það framleiðir síðan NO í ótiltekinn tíma óháð því hvað dynur á frumunni (sbr. septískt lost). Sá Ca2+ háði er bundin frumuhimnunni og stöðugt til staðar í frumunni. Hann virkjast við hækkun á [Ca2+]j sem tengist calmodulini sem síðan tengist ensíminu (Mynd 4). NO er stakeind (radical) (NO -), og því mjög hvarfgjarnt, með 3-5 sekúndna helmingunartíma í sumum Iífeðlisfræðilegum lausnum. I blóðinu er NO sennilega aðallega eytt með upptöku í rauðu blóðkornin þar sem það hvarfast í nítrat og við hemóglóbín sem þá breytist í methemóglóbín (9). Styttist helmingunartíminn til muna við það. Nítrat- ið fer síðan í plasmað og er skilið út um nýrun. Reyndar benda niðurstöður til þess að NO geti tengst albúmíni og þannig lengt helmingunartíma sinn í blóði (10). I æðaveggnum hvarfast NO við superoxið (02‘) og er þannig snarlega eytt. Myndast við það hvarf peroxynítrít (ONOO') sem er skæður oxari (II). Það er talið gegna hlutverki við oxun eðlisléttra lípópróteina (low density lipoprotein, LDL) í æðaveggnum og þannig gegna mikilvægu hlutverki í æðakölkun. NO er gastegund og dreifist hratt. Helmingunartfmi þess er því nógu langur til að það geti haft áhrif á sléttar vöðvafrumur í æðaveggnum og á blóðflögur og hvít blóðkorn sem tengjast æðaþelsfrumum. NO tengist m.a. ensíminu guanýlat cýklasa og hvetur myndun þess á cGMP í blóðflögum (sjá síðar), sléttum vöðvafrumum í æðum og í æðaþels- frumunum sjálfum. Er þetta einn helsti verkunarmáti NO. Hækkun cGMP í æðaþelsfrumum minnkar gegndræpi æðaþelsins. Sennilega með því að hindra virkni fosfódíesterasa III og hægja þannig á niðurbroti cAMP en einnig með því að virkja cGMP-háða prótein kínasa sem lækka [Ca2+]j (12). Virðist það vera háð staðsetningu æðaþelsfrumunnar í æðakerfinu hvort kerfið sé virkt í henni. í sléttum vöðvafrumum veldur cGMP slökun með því að auka útllæði og upptöku Ca2+ í innan- frumugeymslur og með því að örva cGMP-háða prótein kínasa sem tengja fosfat hópa á nokkur samdráttarprótein vöðvafrumanna. NO hindrar einnig fjölgun sléttra vöðvafruma sem og prótein og collagen myndun þeirra (13). Gjöf lyfja í æð sem hindra virkni NO synthasa framkallar samdrátt í vöðvaríkum æðum, viðnáms- æðum og kransæðum. Gjöf þessara lytja veldur viðvarandi hækkun blóðþrýstings í tilraunadýrum og mönnum. Hindrun á myndun PGI2 hefur vægari áhrif. Það er því almennt viðurkennt að með samfelldri myndun á NO hafi æðaþelið talsverð æðavíkkandi áhrif á miðlungi stórar slagæðar og LÆKNANEMINN 1. tbl. 1995 48. árg 57
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.