Bændablaðið - 08.06.2023, Blaðsíða 58

Bændablaðið - 08.06.2023, Blaðsíða 58
58 Bændablaðið | Fimmtudagur 8. júní 2023 Þeir eru margir sem hafa reynt ýmsar húðvörurnar í gegnum árin, en að sama skapi fengið kunnuglegan sting í hjartað við að reka augun í bláu Nivea dósina meðal snyrtivarnings í hillum verslana. Fyrir rúmum hundrað árum, árið 1911, hófu þýskir efnafræðingar að vinna með efnið eucerit sem efnafræðingur að nafni dr. Isaac Lifschütz hafði þróað. Eucerit virkar sem ýruefni (efni sem notað er þegar blanda þarf saman vatni og fitu) og sameinaði olíu og vatn í einstaklega fína, stöðuga blöndu. Snjóhvítt og þétt í sér – er það ekki eitthvað? Húðsjúkdómafræðingurinn og prófessorinn Paul Gerson Unna dáðist að sérfræðiþekkingu dr. Lifschütz á þessu sviði og kynnti hana fyrir dr. Oscar Troplowitz, efnafræðingi og meðstofnanda húðvörufyrirtækisins Beiersdorf í Þýskalandi. Sá síðarnefndi áttaði sig strax á því að þarna væri kominn hinn fullkomni grunnur fyrir rakadrjúkt og þétt húðkrem sem hann taldi markaðinn sárvanta. Og nafn kremsins lét ekki á sér standa, enda kremið snjóhvítt og því var nafnið NIVEA tilvalið enda komið frá latnesku orðunum nix, nivix sem þýðir snjór. Það kom í ljós að dr. Troplowitz hafði rétt fyrir sér – markaðinn sárvantaði auðvitað Nivea krem. Í desember 1911 var Nivea kremið loks kynnt heiminum en frá upphafi var það markmið dr. Troplowitz að þróa hágæða vörur sem væru á viðráðanlegu verði fyrir alla. Létu viðbrögðin ekki á sér standa enda margir sem þráðu mjúka og vel nærða húð. Fyrir alla jarðarbúa Ekki leið á löngu þangað til vinsældir Nivea kremsins ruku upp úr öllu valdi, en vegna gæða innihalds þess, ýruefnisins eucrit, hlaut kremið þann heiður að vera hið fyrsta sinnar tegundar sem hægt var að flytja út um allan heiminn án þess að það tapaði nokkru af gæðum sínum. Aðeins þremur árum eftir að Nivea kremið kom á markað í Þýskalandi var það því fáanlegt í öllum heimsálfum og næstum helmingur af söluhagnaðinum kom erlendis frá. Til viðbótar var ákveðið, auk framleiðslunnar í Hamborg, að hafin yrði framleiðsla á því í Buenos Aires, Kaupmannahöfn, Mexíkó, Moskvu, New York, París og Sydney. Á þessum tíma var hröð alþjóðleg útrás af þessu tagi fáheyrð í húðvöruiðnaðinum. Var Beiersdorf fyrirtækið að feta óþekktar slóðir, sem þýddi að oft þurfti að beita smá hugviti við kynningu Nivea á nýjum mörkuðum – enda nokkur menningarmunur á álfum heimsins þessa tíma. Sem dæmi, í Suður-Afríku, þurftu allar auglýsingar að birtast á þremur tungumálum – ensku, súlú og xhosa. Í Bretlandi fór það svo að umbúðunum, bláu áldósinni sem við þekkjum svo vel, þurfti að breyta í plastumbúðir þar sem Bretar tengdu áldósir við skóáburð. Í köldum löndum eins og Austurríki var lögð áhersla á hversu vel kremið verndaði húðina fyrir snjó, vindi og rigningu – og svona mætti lengi telja. Til verndar sólinni Árin liðu og framleiðendur Nivea héldu áfram að aðlaga sig tímunum. Í kringum miðja síðustu öld hófst efnahagsleg velmegun sem í kjölfarið varð til þess að almenningur flykktist helst á sólarstrandir í fríum sínum. Þarna sáu forsvarsmenn Beiersdorf tækifæri til að framleiða það sem við þekkjum sem línuna Nivea Sun. Það var líka um þetta leyti sem vísindamenn byrjuðu að tengja sólarljós við húðkrabbamein og húðskemmdir á borð við ótímabæra öldrun. Þessar uppgötvanir hvöttu vísindamenn Beiersdorf til að þróa tímamótavörur sem gætu mögulega verndað fólk fyrir slæmum áhrifum sólarinnar og auðveldara fyrir að njóta veðurblíðunnar á öruggan hátt. Á næstu áratugum leiddi bylting þeirra til fjölda nýjunga í húðvörum, þar á meðal: • Sólarvörn með SPF, eða sólarvarnarstuðli • Sólarvarnaúða • Rakagefandi sólarvörn fyrir andlit undir NIVEA Sun Visage línunni • Sérhæfðar vörur fyrir börn, ungbörn og þá sem voru með viðkvæma húð. Það er enginn vafi á því að strandmenning og sólarvarnir hafa breyst í gegnum árin. En markmið NIVEA hefur alltaf verið það sama: að hjálpa fólki á öllum aldri að njóta lífsins hvar og hvenær sem það vill. Samhliða markaðssetningu NIVEA Sun línunnar á sólarstrandarfara var hún einnig kynnt í ríkari mæli í heitari löndum. NIVEA-strandboltinn frægi Minnuga lesendur rámar ef til vill í uppblásna Niveaboltann, sem allir helstu sólarunnendur jarðkringlunnar áttu í fórum sínum og þótti upplagður til strandarleikja. Er boltinn víst enn í framleiðslu og geta því áhugasamir líklega fundið sér eintak ef áhuginn er einskær. Nú í dag, rúmri öld eftir að Nivea var sett á markað, er ekki annað hægt að segja en hugsjón dr. Troplowitz hafi svo sannarlega staðið fyrir sínu. Vöruúrval innan merkisins hefur margfaldast og gæðin ekki síðri enda talið eitt traustasta vörumerki heims. Gaman er að geta þess, svona að lokum, að í dag framleiðir fyrirtækið Beiersdorf einnig hina þekktu línu LaPraire, Eucerinkremin sem mælt er með af húðlæknum, svo og sólarvörur Coppertone sem við þekkjum svo vel – svo eitthvað sé nefnt. /SP Skeiðönd er fremur sérkennileg buslönd með stóran og mikinn gogg sem hún notar til að sía fæðu úr vatni eða leðju. Líkt og aðrar buslendur þá stingur hún höfðinu ofan í vatnið í fæðuleit eða hálfkafar með stélið upp. Þessi fæða sem hún síar úr vatninu eru sviflæg krabbadýr, lirfur, skordýr, fræ og plöntuleifar. Hún er nokkuð minni en stokkönd, með fremur stuttan háls og þennan einkennandi stóra gogg sem er eins og skeið í laginu. Skeiðendur hafa ekki orpið hér á Íslandi nema í tæplega 100 ár og telst því nokkuð nýr varpfugl. Stofninn er lítill, eða um 50 pör, sem gerir hana að sjaldgæfustu andartegundinni sem verpir reglulega á Íslandi. Hún sækir helst í lífrík votlendissvæði og verpir hér í flestum landshlutum en er þó algengust á Norður- og Norðausturlandi. Hér er hún farfugl og er talið að þeir fuglar sem verpa hér hafi vetursetu í Bretlandseyjum og er Ísland sennilega á norðurmörkum útbreiðslu hennar í Evrópu. Mynd og texti / Óskar Andri Víðisson FRÆÐSLA Tíska: Umhirða húðar í yfir hundrað ár Hönnun áldósanna frá árunum 1911, 1925, 1928, 1949, 1970 og 2010 auk Nivea-boltans sem er nauðsynlegur ferðafélagi í sumarfríinu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.