Úrval - 01.01.1968, Qupperneq 98

96
ÚRVAL
En fram að þessum dapra degi,
eru þeir allir, sem ofgamlir eru til
að fara á veiðar, síúðrandi við nyt-
söm störf, og m.a. við að hjálpa
foreldrum að ala upp börnin. Hver
stúlkan veit það áður en hún er orð-
in tíu ára, hvar vatn er að finna
í eyðimörkinni, eða rótarhnýði, og
það þó að ekki sé unnt að sjá nein
merki þess að ofan. Amma henn-
ar kennir henni að sjúga dropa af
hinu dýrmæta vatni gegn um holt
strá, og spýta í holt skurn af strúts-
eggi, grafa svo eggskurnið niður
í sandinn til afnota síðar, þegar
það sker út um líf og dauða. Þess-
ar konur af eldri kynslóðinni, sem
orðnar eru skinhoraðar um fertugt,
kunna líka að sýna piltunum
hvernig farið skuli að því að flétta
snörur og slöngur til að veiða í
fugla og héra, og smyrja þetta með
sætum safa úr trjám, eða gera sér
boga úr tré og sinum úr dýrum,
og örvar úr reyr.
Þegar Tutei vaknar að morgni,
sér hann fyrst konu sína. Ekki hef-
ur hann kvænst henni vegna fríð-
leika hennar auk heldur af ást til
hennar, heldur vegna þess hve iðin
honum þótti hún vera og vel verki
farin. Hann kvæntist henni þegar
hún var á barnsaldri, og þá þegar
farin að vinna fyrir sér með því að
leita að ætilegum jurtum og safna
þeim. Hann dáðist að því hve fimlega
hún handlék skóflu sína, eða staut-
inn sem hún hafði til að grafa með í
svörðinn, og mest dáðist hann að
því hve mikið hún kom með úr
leiðöngrum sínum af villimelónum,
fíkjum, gúrkum, kartöflum, berjum.
Kona þessi heitir Bhau og hún er
álíka rassmikil og aðrar af þessum
kynþætti. Tutei heldur að þetta
merki góða heilsu. Auk þess er
þetta geysihagleg ráðstöfun nátt-
úrunnar, því þarna safnast fyrir
fita sem grípa má til ef í harð-
bakka slær, og sultur ætlar að
sverfa að.
Bhau hefur litla svuntu og heng-
ir á sig skinnpils, og sonur henn-
ar, sem orðinn er tveggja ára, sýg-
ur hana enn. Stundum ryðst eldri
sonurinn, sem er sex ára, að og
sýgur það sem hinn torgar ekki.
Allar Búskmannakonur hafa börn
sín lengi á brjósti.
Eldra barn hennar fæddist meðan
flokkurinn var á ferðalagi. Þá varð
hún eftir af hópnum, ásamt eldri
konu, sem átti að skilja á milli, og
í skugga af runna nokkrum ól hún
barnið. Hin konan skildi á milli
með beittu reyrstrái, batt fyrir og
bar leir í sárið. Síðan færði hún
barnið í fetil, sem bundinn var um
hálsinn á móðurinni, og Bhau hélt
áfram ferðinni, til þess að verða
ekki viðskila við hópinn.
Eftir að hafa étið morgunverð,
melónu og tvær litlar sandeðlur,
tekur Tutei veiðivopn sín og legg-
ur á sig. I örvamælinum, sem er
úr berki, eru fimm örvar. Afi hans
hafði örvarodda úr beini, en Tutei
hefur þá úr járnvír, sem hann hef-
ur stolið úr limgirðingu hjá ein-
hverjum hjarðmanni af flokki Ban-
túnegra. Örvaroddarnir eru smurð-
ir eitri úr bjöllulirfum, en þetta
eitur er seinvirkt, svo að margir
dagar geta liðið áður en það vinni
á stóru dýri. Tutei efti einu sinni