Úrval - 01.03.1971, Síða 76

74
Lorraine, Frans og Pieter Hémony,
voru uppi, en eftir lát þeirra var
klukkuspilagerðin í stöðugri aftur-
för og hvarf alveg á tímum frönsku
stj órnarbyltingarinnar.
Frá því að Alfred Paccard hóf
störf við klukkusmiðjuna 16 ára
gamall, ákvað hann að reyna að
leika listina eftir meisturunum frá
Lorraine og helzt að taka þeim
fram. Því þótt klukkuspil þeirra
væru afburðagóð, voru háu tón-
arnir ekki fullkomnir. Hávær,
glymjandi klukknanna verður
minni og minni og tónninn veikari
því hærra sem þær komast í tón-
stiganum og djúpur tónn bassa-
klukknanna getur yfirgnæft þær
alveg. Gömlu klukkusmiðirnir
gerðu háu klukkurnar þróttmeiri
til að koma í veg fyrir þetta, en
um leið urðu yfirtónarnir falskir.
Þegar Alfred Paccard lauk vél-
fræðingsprófi 23 ára gamall kynnti
hann sér gamlar klukkur í fjögur
ár. Hann kynnti sér einnig önnur
hljóðfæri, t. d. flygla, sem gefa frá
sér hreina hátóna, sem heyrast vel
gegnum dýpri tónana. Hann steypti
meira en 2300 tilraunaklukkur og
að lokum átti hann sérbyggðar
frummyndir, sem hann gat notað
til að steypa klukkuspil eftir. Nýju
háklukkurnar voru ekki aðeins
ÚRVAL
með þróttmeiri hljóm heldur var
hann krystaltær.
Síðan vann hann og samstarfs-
menn hans í smiðjunni í ár við
smíði á 48 klukkna klukkuspili
handa Notre Dame de la Trinité-
kirkjunni í Blois. Því var lokið ár-
ið 1938 og síðan hafa heimsins
þekktustu klukkuspilaorganistar
leikið á það. Á ráðstefnu, sem
haldin var 1966 í Blois lýstu fjöru
tíu þessara meistara, sem komu
þangað frá Evrópu, Bandaríkjun-
um og Kanada, því yfir, að hljóð-
færið væri á sínu sviði það bezta,
sem nokkru sinni hefði verið smíð-
að.
Kirkjuklukkurnar höfða öðru-
vísi til mannssálarinnar en nokkr-
ir aðrir tónar — þær endurvekja
fróma guðstrú fyrri alda, sem er
bergmál frá fyrstu tímum kristn-
innar — þær minna okkur einnig
á Ansgar, postula Norðurlanda, sem
stendur fyrir utan kirkju sína í
Hedeby og tekur í klukkustreng-
inn fyrir rúmlega ellefu hundruð
árum. Hlýðið því með athygli næst
þegar kirkjuklukkurnar kalla —
þær bera okkur boð um stórvið-
burði fortíðarinnar og það er ekki
ósennilegt að á klukkunni standi
skrifað: „Paccard Me Fecit“.
☆
Ég -held þvi fram, að alheimsleg trúarkennd sé hinn sterkasti og
göfugasti hvati til vísindalegra rannsókna. Einn samtímamaður minn
hefur sagt og það réttilega, að á okkar tímum séu vísindalegir leitend-
ur hið eina sanntrúarlega fólk.
Albert Einstein.