Úrval - 01.04.1971, Síða 79

SKÝRSLAN SEM HNEYKSLAÐI ÞJÓÐINA
77
skýrslur undirnefndanna á. Það var
mjög slæmt. En heildarnefndin
samdi svo álit sitt og birti það áður
en undirnefndirnar fjórar gátu lát-
ið heildarnefndinni í té sínar end-
anlegu skýrslur.
Þar að auki fékk hvorki ég né
sumir aðrir nefndarmenn að vita
um efni eða niðurstöður ýmissa
tæknilegra athugana og skýrslna
þrátt fyrir endurteknar beiðnir
okkar. Mér tókst að vísu að afla
mér þeirra og frests til þess að
leggja fram minnihlutaskýrslu og
nefndarálit, en ekki fyrr en ég hóf
málsókn fyrir alríkisdómstólum og
heimtaði, að mér yrði veitt slíkt
leyfi. Um þetta fórust John Mc-
Clellan, öldungadeildarþingmanni
demokrata í Arkansasfylki, svo orð
síðar: „f gervallri sögu þjóðþings-
ins hafa stjórnarskrárleg réttindi
nefndarmanna í forsetaskipaðri
nefnd aldrei fyrr verið fótum troð-
in í slíkum mæli, að nefndarmaður
hafi neyðzt til þess að leita ásjár
fyrir dómstólunum."
STAÐREYNDIR OG
ÍMYNDANIR
Skýrsla nefndarinnar hefur þeg-
ar mætt öflugri andstöðu í Wash-
ington. í október samdi Öldunga-
deildin þingsályktunartillögu með
yfirgnæfandi meirihluta, sem af-
neitaði og hafnaði sérstaklega
skýrslu meirihluta nefndarinnar.
Flutningsmaður þingsályktunartil-
lögunnar var McClellan öldunga-
deildarþingmaður. Var þetta algert
einsdæmi í sögu Öldungadeildarinn-
ar.
Tvær eftirtaldar ástæður voru
gefnar fyrir efni þingsályktunartil-
lögu þessarar: 1) að „niðurstöður
og ráðleggingar nefndarinnar styðst
ekki við sönnunargögn," og 2) að
„nefndin hafi ekki farið eftir fyrir-
mælum þjóðþingsins.“ Og eftir að
Nixon forseti hafði athugað skýrsl-
una, sagði hann: „Ég hafna álykt-
unum hennar og ráðleggingum, sem
sýna siðferðilegt gjaldþrot. Það
verður ekki dregið úr viðleitni til
þess að hafa hömlur á klámefni og
útrýma því úr þjóðfélaginu, meðan
ég verð í Hvíta húsinu.“
En vegna þess, hversu mikið var
skrifað og rætt um ráðleggingar og
tillögur meirihluta nefndarinnar um
lausn „klámvandamálsins“, finnst
mér, að það verði að gefa hér bein
svör við nokkrum atriðunum.
Meirihluti nefndarinnar heldur
því til dæmis fram, að „ýtarleg
rannsókn hafi ekki leitt í ljós nein
merki þess, að snerting við berort
kynferðilegt efni eða notkun þess
eigi neinn mikilvægan þátt í því að
valda þjóðfélagslegu eða einstakl-
ingsbundnu tjóni.“
Svar mitt við þessari staðhæfingu
er þetta: Þótt erfitt sé að sanna
tengsl orsaka og afleiðinga í þjóð-
félagslegum efnum, færir almenn
skynsemi okkur heim sanninn um,
að það sé fáránlegt að gefa í skyn,
að klám hafi engin áhrif. Kynferð-
isglæpum hefur fjölgað stórkost-
lega, síðan núverandi klámbylgja
hófst upp úr 1960. Frá 1960 til árs-
loka 1969 jókst tala nauðganakæra
um 116% og handtökum fyrir
nauðganir fjölgaði um 56.6%. Einn-
ig jukust handtökur fyrir vændi og
saurlífi í hagnaðarskyni um 60%.