Úrval - 01.04.1971, Qupperneq 85

Viltu auka ordaforda
inn?
Hér á eftir fara 20 orð og orðasambönd með réttri og rangri merkingu.
Prófaðu kunnáttu iþína i íslenzkri tungu og auk þú við orðaforða þinn með
því að finna rétta merkingu. Gæt þess, að stundum getur verið um fleiri
en eina merkingu að ræða.
1. að speka: að fita, að hæða, að róa, að labba, að bræða, að skrafa, að
skeggræða, að stilla.
2. hispurslaus: blygðunarlaus, léttúðugur, yfirlætislaus, hrokafullur, óþving-
aður, ókurteis, auðmjúkur, samúðarríkur.
3. krakur (kraki); veiklulegur maður, hár og grannvaxinn maður, hraust-
legur maður, feitlaginn maður. stjaki, veiðarfæri, fullur af.
4. að göndla: að snúa upp á, að verzla, að hreppa, að hökta, að vinda og
hnoða saman. að Þeysa, að hafa kynmök.
5. vöðslumaður: varðmaður, elskhugi, beiningamaður, maður, sem ber fólk
frá skipi i land, ribbaldi, kaupsýslumaður, veiðimaður, sóði.
6. að borra: að éta, að snýta sér, að ropa, að leysa vind, að hósta, að hiksta,
að beygja sig. að hvetja.
7. kogni: lubbi, brennsluspíritus, dekurbarn, sóði, heiðursmaður, óþokki,
fisikur, fugl.
8. vífilengjur: ástarþrá, hertur steinbitur, skinnræmur, útskýringar, undan-
brögð, konuríki, kvennafar, þræðisþættir.
9. að spóka: að seg.ia fyrir um ókornna ihluti. að ganga, að reika, að fita,
að glápa, að kjafta, að gorta.
10. ribbaldi: kvennamaður, heigull, hetja, hestamaður, vopnfimur maður,
höfðingi, uppivöðsluseggur.
11. að reytla sér e-ð: að dunda sér við e-ð, að gera að gamni sinu, að aka
sér, að klóra sér, að barma sér yfir e-u, að ásaka sjálfan sig fyrir e-ð.
að betla sér e-ð. ............................
12. hokur: undirferli, yfirgangur, óhæfilega dýr sala, vesældarbúskapur, sein-
læti, vatnaskrímsli. helti.
13. að kokkála: að matreiða, að gjóta augunum, að þrástagast á e-u, að fífla
konu e-s, að slóra, að bæta net. að mjaka til.
14. að vætla: að drjúpa, að vökna, að bleyta, að renna hægt og lítið, að
mjakast, að rella, að vola.
15. að pukra: að hvísla, að búa illa, að ýta, að slóra, að fara laumulega með,
að káfa. að blása, að erfiða.
16. að silast: að teygja sig eftir e-u, að mjakast áfram, að hreyfa sig þung-
lamalega, að leynast, að sýna þrautseigju, að binda saman með ól, að seytla.
17. að heygja: að vinna við heyskap, að framkvæma, að beygja, að guggna,
að jarðsetja í haug, að keyra niður, að bogna í hnjánum.
18. kramur: reiður, þrjózkur. mjúkur, harður, úldinn, meyr, uppþornaður,
slunginn.
19. að kikna: að verða mjög heitt, að steikjast, að komast við, að svigna, að
þiðna lítið eitt, að bogna, að sparka.
20. skvompaður: votur, ringlaður, úrillur, ölvaður, syfjaður, viðskotaillur,
velktur.