Úrval - 01.04.1971, Síða 99

GÍSL í PEKING
97
ofan á lærum mér, án þess að nokk-
ur tæki eftir því. Þetta tókst mér
með því að beygja mig enn lengra
niður, þannig að höfuðið var nú
næstum á milli hnjánna. Kannske
hafa kvalarar mínir líka vitað það
af fyrri reynslu sinni af stellingu
þessari, hversu lengi fórnardýrið
gæti haldið henni, þangað til það
hnigi út af.
Þegar mér fannst hryggurinn
vera að því kominn að brotna, var
mér loks skipað að rétta úr mér.
Síðan var mér ýtt inn í húsið og í
áttina að stiganum. í honum stóðu
nú raðir af Rauðum varðliðum
beggja megin. Þeir störðu allir á
mig hatursfullum augum. Ég tók
eftir því, að Rauði varðliðinn, sem
stóð öðrum megin í neðsta þrep-
inu, var stúlka, ein sú fegursta, sem
ég hafði augum litið í Kína. Ég
velti því fyrir mér af mikilli eftir-
væntingu, hvert væri augnaráð fal-
legrar stúlku, sem var nýbúin að
verða vitni að þeirri ruddalegu
auðmýkingu, sem einn varnarlaus
útlendingur hafði mátt þola af
hendi 200 Kínverja. Og ég horfði
því fast á hana, er ég gekk fram
hjá henni upp stigann. Hún starði
beint fram fyrir sig á vegginn á
móti og virtist forðast augnatillit
mitt.
É'g vona, að hún hafi kosið að
einblína ekki á mig af þeirri ástæðu,
að hún hafi ekki notið þess að taka
þátt í slíkum aðgerðum, heldur hafi
hún orðið leiksoppur atburða, sem
hún gat engin áhrif haft á, og að
hún hafi aðeins verið þarna, vegna
þess að hún mátti til, líkt og marg-
ir aðrir Kínverjar.
SVÖRT HERBERGI
Sú sýn, sem bar fyrir augu mín,
er ég kom upp á efri hæðina, líkt-
ist helzt martröð. Veggirnir beggja
megin stigans voru allir útataðir í
svartri málningu, sem rann í stríð-
um straum niður eftir þeim, hvert
sem litið var. Svefnherbergið og
baðherbergið voru útötuð á sama
hátt. Þar gat að líta fjölda slag-
orða og vígorða á kínversku og
ensku, svo sem: „Lengi lifi Mao
formaður" og „Niður með Grey“.
Jafnvel lökin í rúminu mínu höfðu
verið útötuð í svartri málningu. Og
þar gat að líta þetta vígorð, málað
með kínverskum stöfum: „Ta Tao
Gerlai“ (Noður með Grey). Sams
konar áróðursspjald og límt hafði
verið á bak mér, var einnig límt á
veggina, rúmin, fataskápinn minn
og fleiri staði. Hurðinni að skrif-
stofu minni var lokað og hún inn-
sigluð með breiðum pappírsræmum,
sem á voru kínverskir stafir og
stimplar frá yfirvöldunum, sams
konar útbúnaði og ég hafði séð á
hurðum ýmissa kínverskra húsa í
nærliggjandi götum, eftir að íbúar
þeirra höfðu verið „hreinsaðir" í
nafni Menningarbyltingarinnar.
Ég var teymdur fram og aftur af
Rauðum varðliðum, sem höfðu
óskaplega mikla ánægju af að sýna
mér á ögrandi og ruddalegan hátt
öll þau spjöll, sem þeir höfðu unn-
ið í húsinu. Stórar myndir af Mao
skreyttu nú mest áberandi staðina
í hverju herbergi. Spegillinn í bað-
herberginu var alþakinn slagorðum
og vígorðum. Og þar gat að líta
enn eitt snillibragðið. Hárin á hár-
burstanum mínum höfðu verið