Goðasteinn - 01.03.1964, Page 28

Þá var báðum sælt að sinna
sínum þckku hugðarmálum.
Bros og ambur barna þinna
birtu ljúfa færði sálum.
Gcðrór beittir hagleiks höndum,
hlúðir vel að snotru búi.
ástvinanna bundinn böndum
bóndinn virti, eðlistrúi.
Þokast skuggi böls á brautir,
blíðlynd æskuvinan dáin,
harðar reyndir hugarþrautir,
héla grænu vona-stráin.
Lostnir böli ljúfir sveinar.
Líkt og þaninn strengur brysti,
þegar dáður ungur Einar
ána hinzta kvöldið gisti.
Hnignar reisn og sölnar sjónin.
Sæmdar veittu stoð í elli
dyggðum prýddu heiðurshjónin
heima við á Rauðafelli.
Börn þín einnig beindu ljóma
blíðu og ást í heimaranninn.
Liðið kyrrlátt líf með sóma
lofar gengna heiðursmanninn.
Einar J. Eyjólfsson.