Goðasteinn - 01.09.1969, Síða 9

um hálfa leið til lands. Þá fór skipið að leka svo mikið, að ekki
veitti af, að einn hásetanna stæði alltaf í austri, og hélzt það alla
leið til lands. Formaður var búinn að ákveða að lenda fyrir
austan Tangann, sem svo er nefndur, því gamlir menn í Eyjum
höfðu sagt honum, að sjór myndi dauðari þar en vestan megin
við Tangann. Framburður Markarfljóts hefur myndað Tangann,
og nokkru meira útgrynni er fram af honum en til beggja hliða.
Þótti illt, ef einhver hitti á að lenda þar upp og kom sjaldan
fyrir, því Landeyjaformenn vissu vel um staðhætti við ströndina.
Formaður okkar var Fljótshlíðingur og hafði aldrei komið þarna
að landi fyrr. Hann spurði bátverja, hvort einhver þeirra vissi
miðin á Tangann. Einn þeirra, fæddur og uppalinn Landeyingur,
hélt nú það, og honum var trúað. Hann hafði um mörg ár verið
vinnumaður uppi í Fljótshlíð og var víst eitthvað farinn að ryðga
í minninu, því þegar lent var, var komið beint upp á Tangann,
en hvað með það, með guðs hjálp lentum við heilu og höldnu,
og gott var að hafa að nýju fast land undir fótum.
En setjum nú svo, að skipið hefði farizt í ferðinni. Ætli þá
hefði staðið á því að segja sem svo, að feigð hefði kallað kon-
urnar, sem svo ákveðið vildu komast með? Oft hefur mér dottið
það í hug, þegar ég hef hugsað til þessa ferðalags og hvernig
til þess var stofnað.
Ég verð að lokum að segja ykkur, hver okkar ágæti formaður
var, en það var enginn annar en Guðmundur Erlendsson hrepp-
stjóri og sambýlismaður minn á Núpi í Fljótshlíð, þá á 23. aldurs-
ári. Ég man, að ég þakkaði Guðmundi fyrir síðast, þegar ég var
orðin sambýliskona hans á Núpi. Hann skildi þá ekki í, að ég
gæti staðið í neinni þakkarskuld við sig. Ég tók þá til við að
rifja upp fyrir honum þessa framangreindu sjóferð, sem hann var
þá nærri búinn að gleyma. Honum varð þá að orði: „Varst þú
litla stelpan, sem með okkur var í þeirri ferð?“ Honum datt víst
ekki í hug þá stundina, að lítil planta getur stundum orðið að
stórri eik.
Höfundur flutti þessa sjóferðasögu á fundi í Kvenfélagi Fljótshlíðar fyrir um
20 árum.
Goðasteinn
7