Goðasteinn - 01.09.1969, Síða 56

Goðasteinn - 01.09.1969, Síða 56
vel um. Kúabólusetníngu hafði hann á hendi, og á ég enn bólu- attest frá honum, dagsett io. júlí 1894. Og það er einmitt í sam- bandi við bólusetningu, sem ég á fyrstu minningar um þcnna mann, blandnar ótta og vanþóknun. Það var svo, að ég var bólu- settur oftar en einu sinni án árangurs, og varð ég hræddur og gramur við þessa aðgerð. Ingimundur í Rofabæ varð í mínum augum hættulegur maður, sem vildi hrekkja og meiða öll börn. En svo rénaði þessi tilfinning með vaxandi viti. Eg var orðinn tíu ára. Þá kom Ingimundur einn morgun og bað míg að fara fyrir sig með blað um bæina í kring. „Þú getur lesið það fyrir þá, sem ekki geta það,“ sagði hann, „og svo skal ég ljá þér sögubók, þegar þú kemur aftur með blaðið." Þetta blað kvaddi öll börn að koma að Rofabæ til bólusetningar næsta dag. Já, mér hefur víst fundizt nokkur upphefð í því, að þessi maður treysti mér til þessa erindis - og svo; að eiga von á bók, það var nú ekki svo lítið. Erindi mínu gat ég lokið, og meðal margra annarra, var ég bólusettur þenna dag eins og bóluattestið vottar. Ingimundur fæddist að Rofabæ 1828, og munu ættir hans að mestu hafa verið innan héraðs. Kona hans var (1869) Ragnhildur Þorsteinsdóttir. Þau bjuggu fyrst að Oddum og svo að Rofabæ til ævíloka, en þau dóu bæði árið 1903, hún 2. des. og hann 20. s. m. Börn þeirra voru: Stefán hreppstjóri, Agnes og Þórey, öll dáin. Aldrei var auður nc híbýlaskraut á heimili þeirra hjóna, enda mun hugur Ingimundar fremur hafa hnigið að öðru en búskap. En greiðvikin og góðgjörðasöm voru þau hjón, oft meira en efni þoldu. Margur kom að Rofabæ svangur eða hryggur en fór þaðan saddur og hrcssari, þó naumar byrgðir væru þar í búi. Ingimundur var fjölfróður og kunni skil á mörgu, fornu og nýju, var vel að sér í lögum og réttarvenjum. Hann var því oft settur til að gegna sýslumannsstörfum og öðrum fremur kvaddur til ýmissa mála. Jafnan voru orð hans og álit mikils metin. Ég hygg að minni hafi verið traust og hugsun glögg til æviloka. Ekki þurfti hann alltaf að gá í almanakið, fingrarímið var honum tiltækt, hvenær scm var, en hann var einn af fáum, sem kunnu það, og svo var með fleiri fræðigreinar. 54 Godasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.