Goðasteinn - 01.09.1969, Blaðsíða 44

cíns og þau víldu allt gera mér að skapí, ekki aðeins i byrjun
skólatímans, heldur og allan veturinn. Hefði samstarf okkar orðið
cins gott næsta vetur, ef úr framhaldi á dvöl minni hefði orðið
að ræða? Það skal ég auðvitað ekki fullyrða. Það er svo oft að
nýir vcndir sópa bezt.
Fyrir jólin kom prestsfrú Hanna Karlsdóttir í Holti í skólann og
æfði söng með börnunum ásamt mér, þó að ckkert væri hljóðfærið.
Einkum voru jólasálmar æfðir. Ekki veit ég gerla, hvort Hanna
hefur gert þetta af eigin hvötum cða annarra, en koma hennar
var góð tilbreyting og upplyfting fyrir mig og börnin.
Þegar út á kom, var fyrst hægt að fara gönguferðir um ná-
grennið. Stundum upp á Hrútafellsfjall. Það fannst mér ærið
giæfralegt, en krakkarnir, einkum drengirnir, fóru allra sinna
fcrða í himinháum klettunum. Þótti mér þá sem litlu munaði
oft og tíðum, að stórslys yrði. En þetta var þá aðeins hræðsla í
mcr, scm alltaf hef verið miður hneigður fyrir glæfraspil, hvort
sem um var að ræða klettaklifur eða fjárglæfra.
Sjaldan kom snjór svo að heitið gæti þennan vetur, og stöðugt
görguðu fýlarnir uppi í hömrum fjallanna. Þótti mér það býsna
líflegt, svona um háveturinn, og minna mig á sumarið. Og fýla-
kjöt át ég um vorið hjá Jóni og frú Guðrúnu í Skarðshlíð, og
þótti það hið mesta hnossgæti.
Eins og fyrr getur, hélt ég til í Drangshlíð með fjölskylduna,
sem óx um einn meðlim á vetrinum. Fæddist drengur hinn 9.
marz og var vatni ausinn í lok dvalar okkar í Drangshlíð af séra
Sigurði í Holti og skírður Emil. Húsráðendur í Drangshlíð voru
systkin tvö, ógift, Kristján og Guðrún, börn Magnúsar Kristj-
ánssonar frá FIvoli í Mýrdal (d. 1926) og Guðrúnar Þorsteinsdótt-
ur frá Eystri-Sólheimum í sömu sveit (d. 1952), er búið höfðu
þar. Var góð sambúð við þessi systkin, elcki sízt hændust börnin
að þeim. Voru t. d. iðulega með Kristjáni, þegar hann gegndi
skepnum.
Ég átti ágætt reiðhjól, sem ég notaði til ferða í skóla og úr
að Skarðshlíð. f frímínútum á daginn skrapp ég oft inn til Jóns
oddvita, símstjóra og organista og konu hans, Guðrúnar Sveins-
dóttur. Voru mér ætíð bornar veitingar, en gestrisni hefur alltaf
42
Goðnsteinn