Goðasteinn - 01.09.1969, Blaðsíða 64

þegar hann var að alast upp í Eystri-Tungu, þá kom Daníel gamli
nálega á hverju sumri og fékk þar fylgd út að Ytrahól. Hann var
þá að hitta og tala við Vigdísi konu Sigurðar bónda þar. Hún
hafði verið vinkona hans og nágranni, þegar hann bjó á Snotru,
en hún var þá til heimilis á Skíðbakka. Sigurður sagði, að það
hefði cftast komið í sinn hlut að fylgja gamla manninum. Hefði
hann þá oft verið að lesa eitthvað fyrir munni sér og ævinlega úr
Davíðssálmum.
Guðríður móðir Guðna, föður Sigurðar, var systir Danícls.
Daníel var fæddur 1806 og dó vorið 1894. Ekki man ég meira
að segja frá Daníel á Arnarhóli.
Arnoddur
Arnoddur Magnússon bjó á vestri jörðinni á Arnarhóli, en af
hvaða ástæðum hann fór þaðan hefur Jón Tómasson sagt frá í
Sagnagesti. Sagt er, að honum hafi gengið heldur erfiðlega búskap-
urinn, og má vera, að finna megi orsakir til þess. Samt stundaði
hann sjóróðra eins og aðrir, en talið var, að hann hefði verið
öðrum fremur sjóhræddur. Höfðu menn gaman af því að hvekkja
hann, þar eð þeir vissu af þessum veikleika hans.
Einhverju sinni bar svo við, að Jón Jakobsson bóndi og for-
nraður á Bergþórshvoli var að koma frá Dröngum, en það skip,
scm Arnoddur var á, var að fara til Draúga. Austankaldi var,
svo bæði skipin gátu haft segl uppi, en þegar þau renna hvort fram
hjá öðru, kallaði Jón: „Sitt fyrir hvorum leiðin lá, Arnoddur!“ Þá
sagði Arnoddur við félaga sína: „Þetta var skitið orð á sjó. Það
er víst bezt að snúa aftur.“
Einhvern tíma var það, að skip það, sem Arnoddur reri á, var
statt við Dranga í hægu veðri. Arnoddur var í andófi og dottaði
við árina. Á skipinu var líka maður, sem Friðrik Hannesson hét,
gamansamur og fyndinn í orðum. Hann kallaði nú Upp: „Það
meig svala á árina þína, Arnoddur!" Hann glaðvaknar við þetta
og dottaði ekki meir. Það er smá sjófugl, sem heitir svala eða
sæsvala og hefur víst átt egg í Dröngunum. Sjómenn, sem þar
62
Goðasteinn