Goðasteinn - 01.09.1969, Blaðsíða 17

Björn Sigfússon:
Frá nykri og Porgeirsbola
Geitafell er efstur bær og afskekktastur í Reykjahverfi inn af
Skjálfanda. I þrjár áttir þaðan er klukkustundar gangur til næstu
bæja, en afréttin til austurs, og ber þar oft eigi gest að garði
vikum saman. 1912 tók faðir minn við Geitafelli, og var sá grip-
ur honum þarfastur í búi, sem Hjálma hét, svört og hvíthjálmótt
haustbæra. Þá var ég 7 ára, en sú kona í heimilinu fræddi mig
mest, sem Guðríður Jónsdóttir hét og var dóttir Tótta-Steinku í
Kelduhverfi, fædd þar að Tóttum í Jökulsáraurum 1859. Aldrei
hafði Guðríði verið kennt að draga til stafs, en vissi þó lengra en
nef náði.
Geitafelli fylgdi sú trú, að þar bjó nykur í tjörn, sem var
botnlaus talin og liggur í hamraskál hátt í fjallinu sunnan við
bæinn. Hann var öilum meinlaus, sem ekki fóru á bak. Þann
gráa sá ég tilsýndar einu sinni, og sýndist mér hann makkalangur
og stór, og gljáði þá sólskin á honum við klettana, en þegar ég
komst nær til að sjá og lækjarbarm hafði borið um stund í milli,
var Gráni horfinn og hlaut að hafa steypt sér í Nykurtjörn.
Það mun hafa verið á öðru hausti, sem við bjuggum í Geita-
felli, aö Hjálma veiktist nóttina eftir burð og lá sem sliguð í básn-
um. þegar í fjós var komið um morguninn. Ollum sagði þungt hug-
ur og Guðríði verst. Hún spurði þrátt að því, hvort gætt hefði nú
verið að grafa hildirnar eins og gera átti. Var þá, til að friða
hana, hugað að hildunum, hvort þær lægju ekki þar, sem einhver
Goðasteinn
15