Goðasteinn - 01.09.1969, Qupperneq 92

1
Raddip lesenda
Vestur á Bíldudal býr heiðurskonan frú Guðriður Þorleifsdóttir
frá Hokinsdal, sem stundum hefur sent Goðasteini kveðju. í lok
síðasta vetrar barst frá henni bréf, greinargott að venju. Minnist
hún þar á gamla og nýja baráttu Vcstfirðinga við óblíð veður. í
bréfið er sóttur þessi kafJi:
„Ég hélt, að það ætlaði að fara að leggja ís eins og í gamla
daga, þegar faðir minn gekk á ís frá Steinanesi til að sækja eitt-
hvað, sem vantaði, út á Bíldudal. Þá var hann 17 ára, að mig
minnir. Okkur börnunum þótti þctta svo furðulegt, þegar okkur
var sagt frá því. Þá var áttæringur settur frá Borg á ís útí Selárdal
til hrokkelsaveiða. Snjóflóð féll einu sinni hcima í Hokinsdal, en
gerði þó engan skaða. Þetta var hausttíma eða fyrir jólaföstu. Féð
var haft við sjóinn. Voru þar hús, sem borinn var í sandur og '
svo mokað eftir þörfum. Lömb voru höfð heima.
Það var að mestu auð jörð og tekur að snjóa klukkan 6 um
morguninn og birtir ekki upp, fyrr en um klukkan 3, þá rofaði til.
Var þá allt í kafi af snjó. Hestar stóðu í snjó upp á síður við
húsin, myrkrið óðum komið og féð í voða, ef það væri ekki við
húsin. Ekki var hægt að vitja þess, fyrr en að morgni. Eftir
morgunverkin fóru þrír menn af stað; báðir bændurnir og ung-
lingspiltur, stór og duglegur. Vildu þeir vita hvort nokkur leið v
væri að ná fénu hcim, en flestir héldu það ókleift. Þeir sögðusc
verða hjá fénu í húsunum ef hvessti. Þeir komu aftur eftir 7
tíma. ,
Þegar ofan í dalinn kom, var snjórinn upp að herðablöðum
á þcim, sem fyrstur fór, og voru þcir allir hæðarmcnn að vexti.
Svona óðu þeir alla leið til sjóar. Féð var við húsin allt með
tölu. Var ckkert hægt að gera nema láta það vera. Þeir mokuðu
húsin og frá þcim, sem hægt var, og lögðu svo heim, en þá var
farinn að síga snjórinn, svo þcir urðu sumsstaðar að skríða á
stykkjum, en blæjalogn alla leiðina. Hefði nokkuð kul komið,
hefðu þeir orðið að grafa sig í fönn. Um nóttina rýkur hann á 1
með norðanrok. Um morguninn fór að lægja ofsann, og var
þá allur snjór sem sagt horfinn, nema hvað stórir skaflar voru
90 Goðasteinn