Úrval - 01.03.1978, Side 47

GÁTUR: HVE R ÖKRÉTTHUGSARDU?
45
suuEjnEuiddoq
nSuiddi[5{ uin gas SEjEq gE jnEjq
uias ‘Ejddijq Ej[i uuec| uuungEui
ip[EA EuSaAssaq 'sjeuue sjOAq nSui
-ddqq jseuue $3E jiacj njn[q ‘uinuasq
i jEjaqsjEq jisaj iuoa suiagE jsjAj z
qSuijq
-EUJÁo 008 ngnjou jaecJ gE §iuuec[
‘Eqij uijuasojd níjcj ngjaS gEc{ 3o jOAq
SuuqEUjÁa uuia nou jaecJ gE So euies
gEcj jijoS uios ‘iSunqEUjÁs oaj jnSui
-uijaq igEjou BuuEuuOAq o/0 /.6 JV I
'ÍOAS
HVONINdfldS
Merki um harðan vetur í Kaliforníu: Ungur puttalingur stóð við
þjóðveginn í morgunsvalanum, í neðanafklipptum, stuttum galla-
buxum en síðum nærbuxum undir. Neil Morgan.
Að vera húsmóðir og þriggja barna móðir hefur sína kosti og sína
galla -— stundum aðallega galla. Þess vegna varð ég þægilega undr-
andi og glöð, þegar 11 ára dóttir mín færði mér upp úr þurru gjöf,
sem hún hafði keypt fyrir sína eigin peninga. ,,Það er af því að þú
vinnur svo mikið og enginn kann að meta það,” sagði hún.
,,Pabbi þinn vinnur líka mikið,” sagði ég, og fann til dálítils sam-
viskubits.
,,Ég veit það,” svaraði telpan. ,,En hann kvartar aldrei.”
G.H.
Eftirfarandi bréf var límt á útidyrnar hjá okkur einn morguninn:
,,Kæri herra (eða frú): Ég er að hlaupa í skarðið fyrir þann sem
venjulega ber út blöðin og er ekki sérlega laginn að kasta blöðunum.
Þitt eruppiáþaki.
Ég gat ekki látið þig hafa annað blað, því þá hefði einhvern annan
vantað sitt. Ég fann ekkert ráð til að ná blaðinu niður, en ég sé að
uppi á lofti hjá þér em dyr sem liggja út á þakið og datt í hug að þú
gætir kannski náð því. Mér þykir þetta fjarska leitt. Ertu ekki fegin(n)
að ég er ekki sá sem ber blöðin út venjulega?
D.L.