Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Síða 34

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Síða 34
nÞú átt að hlusta þegar ég tala við þig, strákur!" sagði leikkonan gamla, nú í hlutverki móðurinnar í Sonur minn var vandræðaunglingur. Hún reif tölvuskermana úr sambandi og snéri sér að Gússa Almari: (iSkilurðu ekki strákur að það verður aldrei neitt úr þér ef þú liggur í bókum og bíómyndum allt þitt líf; ef þú hlekkjar þig við annarra manna reynslu og þekkingu? Þú verður að rífa þig upp úr þessu sleni, taka eftir veruleikanum í kringum þig, fara að umgangast fólk, ferðast og skoða heiminn. Upplifa eitthvað! Það er höfuðmálið í þessu lífi!" Gússi Almar horfði tómlega á Súsönnu og leysti í huganum lífsgátuna útfrá allri þeirri þekkingu er hann hafði öðlast hingað til l(Hmmm, ég veit það ekki," sagði hann. Gamla konan hristi höfuðið. l(Þú þarft að minnsta kosti aldrei að efast um hvort þú ert eða ert ekki," sagði hún og skjögraði út muldrandi klisjukennda lífsspeki og heilræði. Tilfinningin Eftir að Súsanna var farin hugsaði Gússi drykklanga stund. Svo datt honum í hug að stinga tölvunum aftur í samband til þess að hann gæti haldið áfram að læra. En þegar Gússi ætlaði að teygja sig að innstungunni uppgötvaði hann að hann varlamaður. Þá hugsaði Gússi um það að vera lamaður. Greinilega var æskilegra og betra að vera ekki lamaður; að geta stungið tölvunum í samband. Gússi blaðaði í gegnum risavaxna gagnabanka hugans í leit að aðferð semkenndi honum að stinga tölvunum í samband. Enhversu oft sem hann leitaði, hversu vel sem hann leitaði fann Gússi alltaf sama svarið: brúkaðu hendurnar. Og auðvitað gat Gússi ekki brúkað hendurnar vegna þess að hann var lamaður. Áður en hann vissi af því, varð Gússi rnjög óánægður með að geta ekki stungið tölvunum í samband; yfir því að geta hvorki hreyft legg né lið. Hreyfing var jú eiginleiki gefinn nær öllum lifandi verum. Af hverju ekki honurn? Gússi hnykklaði brúnir og gretti sig svo að andlitið afmyndaðist. Öll þekking í heiminum var lítils verð ef hún gerði honurn ekki einu sinni kleift að setja kló í samband. Óánægjan óx og eftir því sem Gússi velti málinu betur fyrir 32
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120

x

Ársrit Torfhildar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.