Goðasteinn - 01.09.1993, Qupperneq 111

19. Sama rit XIII, bls. 13. Hér mun Páll Vídalín að vísu aðeins lýsa hugmyndum sínum.
20. Skv. Johnsen, Jarðarali á Islandi (1847) var mat heimajarðar 20 hundruð árið 1803
og um 1840 og eins skv. Nýrri jarðabók 1861.
21. Arið 1668 átti Guðni 46 hundruð en móðir hans 14 hundruð, sbr. Vísitazíubók um
Sunnlendingafjórðungs 1641-70. Þjskjs. Bps. A II, 7, bls. 225.
22. Þau voru bæði í forsvari, Guðmundur og Ólöf ekkja Guðna, árið 1679, sbr. Vísitazíu-
bók Þórðar biskups Þorlákssonar 1675-95. Þjskjs. Bps. A II, 11, bls. 370. Guðmundur
keypti 40 hundruð af Ólöfu en bræðrum hennar líkuðu ekki kaupin, sbr. Alþingisbœk-
ur IslandsNllI (1949-55), bls. 354-5. Guðmundur keypti síðan sex hundruð af Hákoni
Árnasyni 1695 og átti þá allt landið, sbr. AM 463 fol.
23. Einar Bjarnason, Islenzkir œttstuðlar I (1969), bls. 252. Sagt er að Guðmundur haft
tekið sig upp og flust að Skarfanesi í Landsveit, 30 hundraða jörð (sbr. íslenzkar œvi-
skrár um Magnús Bjarnason), enekkier vísaðtil heimildaumþaðogerekki sennilegt
vegna eyðingar í Skarfanesi. I Sýslumannacefum er Magnús Guömundsson lögsagnari
í Skarfanesi talinn hafa verið sonur Guðmundar Magnússonar (Sýsl IV, bls. 533-4)
og hefur þetta rugl kannski valdið að menn hafa talið að Guðmundur hafi verið í
Skarfanesi?
24. Klofa-Þorbjörn er nefndur 1373, Flateyjarannáll nefnir Klofa-Björn lögmann 1377 og
enn að Jón Klofa-Bjarnarson hafi látist 1392.
25. íslenzkt fornbréfasafh XII, bls. 416-17.
26. Einar Bjarnason, íslenzkir ættstuðlar I (1969), bls. 229.
27. Jarðabók Arna Magnússonar og Páls Vidaltns I, bls. 291.
28. Vísitazíubók um Sunnlendingafjórðungs 1641-70. Þjskjs. Bps. A 11. 7, bls. 226.
29. Alþingisbœkur íslands IX (1957-64), bls. 267, 592. Sbr. líka JarðabókÁrna Magnús-
sonar og Páls Vldalíns XIII, bls. 60.
30. J. Johnsen, Jarðatal á íslandi (1847), bls. 45.
31. Einar Bjarnason, íslenzkir œttstuðlar I (1969), bls. 234-6.
32. Skv. jarðaskjölum sem Gunnar F. Guðmundsson er að gefa út og hefur góðfúslega
veitt mér aðgang að, Rangárvallasýsla nr. 8-10.
33. Sýsl III, bls. 110.
34. Vísitazíubók um Sunnlendingafjórðung 1641-70. Þjskjs. Bps. A II, 7, bls. 227.
35. AM 463 fol.
36. Sama kom fram áður í jarðabókinni frá 1695 AM 463 fol., sbr. og Björn Lárusson,
Tlte Old Icelandic Land Registers (1967), bls. 97.
37. Jarðaskjöl í útgáfu Gunnars F. Guðmundssonar, Rangárvallasýsla nr. 57 og 59.
Bóndaeignarpartur er sama og kaupahluti; er átt við þann hluta jarðar sem mátti selja
og var ólíkur kirkjuhluta sem mátti ekki selja. Sbr. Jarðabók Arna Magnússonar og
Páls Vídalíns X, bls. 236.
38. Jarðaskjöl Rangárvallasýslu í útgáfu Gunnars F. Guðmundssonar, nr. 35. I jarðabók
frá 1695 segir að Helga hafi keypt jörðina árið 1684, sbr. AM 463. fol., en það mun
vera rangt.
39. Jarðaskjöl Rangárvallasýslu í útgáfu Gunnars F. Guðmundssonar, nr. 54. Jarðabók
Arna Magnússonar og Páls Vídalíns XIII. bls. 108-9.
40. Ártalið 1681 er skv. Fitjaannál og 1685 skv. Eyrarannál, sbr. Annálar 1400-1800, II,
bls. 255 og III, bls. 343.
41. Bjarni fékk Guðrúnar dóttur Markúsar Snæbjörnssonar, þess sem fluttist frá Stóradai
í Ás árið 1663 eða nokkru síðar og lést þar 1697. Markús var auðmaður hinn mesti
Goðasteinn
109