Goðasteinn - 01.09.2004, Blaðsíða 199

Goðasteinn 2004
Látnir 2003
Söngur og tónlist voru henni hugleikin, hún kunni tjölda kvæða og sálma utan-
bókar, og hún var ein af stofnendum kirkjukórsins og formaður til margra ára, og
með honum söng hún allt þar til heilsan brást henni. Hún tók einnig virkan þátt í
starfi kvenfélags sveitarinnar um árabil, auk ýmissa félagsstarfa annarra eins og
ungmennafélagsins. Þeir sem áttu samleið með Þórunni þekktu það vel hversu
reiðubúin hún ávallt var til starfa, hvort heldur var fyrir kirkjuna eða kvenfélagið
og sérhvert viðvik sem hún var beðin um var sjálfsagt, og innt af hendi af þeirri
alúð og vandvirkni sem hún átti besta.
Ef svo bar við gat Þórunn verið föst fyrir og óhrædd að láta skoðanir sínar í
ljós, engu að síður var hún hvers manns hugljúfi, sem vildi leysa sérhvert mál.
Hún var vinur vina sinna og uppörvunarorðin alltaf á næsta leiti ef leitað var til
hennar og ævinlega tilbúin að veita af sínu vinarþeli og tryggð. Ofá voru börnin
sem dvöldu á Lækjarbotnum, um lengri eða skemmri tíma, og héldu tryggð við
Þórunni allt lífið og litu á hana sem aðra móður sína. Eiga þau yndislegar minn-
ingar frá þessum tímum. Var ævinlega komið fram við þau sem jafningja, félaga
og vini, og myndaðist vinátta sem entist ævilangt, þar ríkti lífssýn sem þessum
börnum var vegvísir á fullorðinsárum.
Þórunn var ákaflega vel gerð og vel gefin kona. Jafnaðargeð og áreiðanleiki,
alúð, snyrtimennska og festa einkenndi alla hennar framgöngu og viðmót. Það að
vera öðrum óháð, - fyrirhyggja í hinu smáa og æðruleysi gagnvart því sem við
fáum ekki við ráðið, þar voru hennar dyggðir og viðmið á lífsins vegferð. Og hún
uppskar svo sem luin sáði. Allir sem henni kynntust skynjuðu hennar sterku
eilífðartrú. Hugur Þórunnar var bundinn Lækjarbotnum og Landsveitinni, þar lifði
hún sín farsælustu æviár, - þar var lífsstarfinu skilað í nágrenni góðra og sam-
heldinna granna í sveitinni sem hana ól.
Árið 1983 hættu þau systkini búskap. Þau höfðu þá fest kaup á húsi að Nestúni
15 á Hellu þar sem þau bjuggu sér hlýlegt heimili. Lór Þórunn fljótlega að starfa á
dvalarheimilinu Lundi og gegndi því starfi allt þar til heilsu þraut. Haustið 1999
fluttist hún sjálf að Lundi eftir að hafa fengið heilablóðfall í tvígang rúmum
tveimur árum áður, og þar naut hún þeirrar umönnunar sem þar er veitt svo ríku-
lega. Þórunn andaðist að kvöldi 1. júní sl. Hún var jarðsungin í Skarðskirkjugarði
Sr. Halldóra J. Þorvarðardóttir
Kæru Rangæingar!
Stöndum vörð um héraðsritið okkar
GOÐASTEIN
-197-