Morgunblaðið - 25.03.1986, Blaðsíða 15

r* Ef ri'i *»
^ t- .r\, f íT-var^ 15
Oheillakráka á stiái
Leiklist
Bolli Gústavsson
Leikfélag Akureyrar
Blóðbræður eftir Willy Russel.
Leikstjórn:
Páll Baldvin Baldvinsson.
Aðstoðarleikstjóri:
Theodór Júlíusson.
Leikmyndahönnun:
Gylfi Gislason.
Búningar:
Freygerður Magnúsdóttir.
Lýsing: Ingvar Björnsson.
Þýðing: Magnús Þór Jónsson.
Hljómsveitarstjóri: Roar Kvam.
Söngleikurinn Blóðbræður eftir
breska rithöfundinn og lagasmiðinn
Willy Russel er löng og magn-
þrungin dæmisaga. Hún greinir frá
margbrotnum átökum sprottnum
af sterkum tilfínningum. Móðurást-
in fellur í misgreiða farvegi, hjátrú-
in er auðvakin og birtist líkt og
skýjakólga, sem dregur skyndilega
fyrir sólu. Efnahagslegt misrétti,
atvinnubrestur og stéttaskipting
kveikja heift og hatur og ásamt
með logandi afbrýði leiða þau til
tortímingar. Maðurinn á ýmsum
þroskastigum ævinnar birtist áhorf-
endum í þessari athyglisverðu sýn-
ingu. Hún hlýtur að höfða sterkt
til okkar, er byggjum þjóðfélag þar
sem misrétti, sem alls ekki sæmir
hér við menningarkjör okkar íslend-
inga, virðist sífellt færast í aukana
í nafni þess furðulega misskilnings,
sem nefndur er fíjálshyggja í dag-
legu tali. Orðfæri í þessu opinskáa
leikhúsverki er að vonum með
misjöfnum brag, en það sem fyrst
valrti athygli mína var þýðing
Magnúsar Þórs Jónssonar. Virðist
hann hafa náð að færa kjama fmm-
málsins með ágætum jrfir á ylhýrt,
íslenskt mál og með sannferðugum
blæbrigðum. Hefur hann ráðið vel
við mikið vandaverk. Söngljóð em
vel gerð og sögumanni er lagður
magnaður texti í munn sem eykur
á reisn verksins, gefur því sígildan
lit leikbókmennta. Þar spillir ekki
framsögn Þráins Karlssonar, sem
er fágæt að gæðum. Hins vegar er
sönglistin veikasti hlekkur þessarar
sýningar. Er hún sviplítil og lyftir
ekki textunum. En hljómsveit og
hljómsveitarstjórinn, Roar Kvam,
gerðu hinsvegar eins mikið úr þeim
efnivið, sem þeim var fenginn, og
hægt var að krefjast. Þáttur þess
aðila, sem fyrst átti að nefna, þ.e.
leikstjórans Páls Baldvins Baldvins-
sonar, er góður, en ekki snurðulaus.
Hann verður að halda um ótal þræði
og það þarf mikla reynslu til við-
bótar góðum prófum til þess að
valda þeim vanda til fulls. Með
köflum fannst mér gæta óþarfa
hiks, sem tmflaði þann áhuga, sem
vakinn var hjá áhorfandanum. En
það kemur væntanlega til með að
færast í betra horf eftir fmrnsýn-
ingarstreituna. Páll Baldvin gefur
góð fyrirheit og ástæða er til að
óska honum til hamingju með
árangur, sem sannfærir okkur leik-
listarunnendur um það, að íslensk
leikhús þurfí seint að flytja inn
erlenda leikstjóra. Gylfí Gíslason
myndlistarmaður hefur gert trausta
og sviphreina leikmynd, sem fellur
mjög vel að sýningunni. Engum
hlut er ofaukið, en allt er á réttum
stað og með réttum svip og litum.
Þar við bætist ágæt ijósabeiting
Ingvars Bjömssonar. Hún skiptir
miklu máli. Freygerður Magnús-
dóttir hefur hannað búninga, sem
er vandaverk í þessari sýningu þar
sem leikarar verða m.a. að túlka
persónu frá bemsku til fullorðins-
aldurs. Þetta hefur henni tekist
mjög vel.
Sunna Borg leikur óbyijuna, frú
Ljónu, sem elur upp tvíburann
Edda. Með túlkun sinni tekur Sunna
af allan vafa um það, að hún sé
einn af hæfustu leikurum þjóðarinn-
ar. Þannig leikur enginn nema góð-
ur listamaður. Vonleysi hæglátrar
og virðulegrar eiginkonu betri borg-
ara hjaðnar, þegar hún eygir mögu-
leika á því að komast yfír bam frá-
skilinnar erfiðiskonu, án þess að
eiginmaður hennar viti annað en
hún hafí alið það sjálf. Vonin breyt-
ist í sjúklega áfergju, taumlausa
eigingimi og hörku, sem magnast
sífellt og endar í algjörri sturlun.
Allt gerist þetta með þeim hætti í
túlkun Sunnu, að breyting persónu-
leikans blasir við eins og blákaldur
veruleiki. Erla B. Skúladottir leikur
Jónu, þá „Marilyn Monroe", sem
fölnaði í sambúð við festulítinn
„gæja“, er skildi hana eftir eða eins
og hún syngur:
„Tuttuguogflmmára
erégfertugáaðsjá
böminmínþauerusjö
plúseittsemvonerá
gæinn minn er stunginn af
meðstelpuogéggræt
hún er sögð vera eins og Marlín
Monroe - grönn og sæt
já og þau dansa - og þau dansa."
Erla skilar hlutverki sínu með
prýði, ekki síst er á sýninguna líður.
Fyrst er ekki laust við að gæti
nokkurrar stífni í hreyfingum og
svip á stundum, en best tekst henni
að tjá biturieikann og umkomuleys-
ið og snögg skil vonbrigða og gleði.
Tvíburarnir verða bestu vinir — og fóstbræður — án þess að vita uppruna hvor annars. Hér eru þeir
ásamt móður sinni. Frá vinstri: Ellert A. Ingimundarson (Mikki), Erla B. Skúladóttir (Jóna) og Barði
Guðmundsson (Eddi) í hlutverkum sínum.
Héraðssamband Austur-Húnvetninga;
Miimingarskákmót
um Halldór og Ara
UNGMENNASAMBAND Austur-
Húnvetninga gekkst fyrir skák-
móti um helgina. Teflt var í tveim-
ur aldursflokkum, eldri og yngri
flokki, og voru aldursmörkin
miðuð við sextán ár.
Þetta skákmót er haldið til minn-
ingar um þá Jónas Halldórsson og
Ara Hermannsson. Þátttakendur að
þessu sinni voru 12 í eldri flokki og
14 í yngri flokki og komu víða að
af Norðurlandi. Akureyringar kom-
ust þó ekki vegna ófærðar. Teflt var
eftir Monrad-kerfi og urðu úrslit sem
hér segir:
í eldri flokki urðu efstir og jafnir
með fímm vinninga af sex möguleg-
um Jónamir Hannesson frá Blöndu-
ósi og Ambjömsson úr Skagafirði.
í þriðja sæti varð síðan stigahæsti
maður keppninnar, Sigurður Daní-
elsson, með þijá og hálfan vinning.
Sama var upp á teningnum í yngri
flokknum. Þar urðu efstir og jafnir
Reynir Grétarsson, Blönduósi, og
Sigurður Gunnarsson, Ytra-Hóli,
með sjö vinninga af níu mögulegum.
Rafn Rafnsson, Örlygsstöðum, varð
þriðji, einnig með sjö vinninga en
reiknaðist með færri stig.
Sýslusjóður bauð síðan þátttak-
endum til kaffísamsætis í mótslok.
Skákstjóri var Baldur Daníelsson.
Jón. Sig.
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Rika konan og fátæka vinnustúlkan — sem gaf þeirri riku annan
tviburann sinn. Sunna Borg og Erla B. Skúladóttir i hlutverkum
sinum.
Tvíburabræðuma leika Ellert A.
Ingimundarson og Barði Guð-
mundsson og falla báðir vel inn í
þau hlutverk. Tekst þeim með af-
brigðum vel að túlka bemsku þeirra
og þær yfirborðsandstæður, sem
ólík uppeldisskilyrði móta. Vilborg
Halldórsdóttir nær mjög góðum
tökum á Lindu frá því hún er frekju-
legur krakki og breytist síðan í ófyr-
irleitinn táning og uns hún er orðin
ráðvillt ung kona. Leikur hennar
er Iitríkur og hiklaus. Pétur Eggerz
er eðlilega þijóskur og þvergirð-
ingslegur í hlutverki hins vanrækta
vandræðaunglings. Theodór Júlíus-
son leikur sléttan og felldan kaup-
sýslumann, herra Ljóna, sem er
yfírleitt ósnortinn af tilfinningum
þeirra, sem hann umgengst, enda
gagntekinn af ftjálshyggjuviðhorf-
um. Fer hann vel og eðlilega með
það hlutverk. Fleiri koma við sögu
í smærri hlutverkum.
Um þessa sýningu Leikfélags
Akureyrar leikur ferskur blær. Hún
er í aðra röndina næsta nútímaleg,
en þó em tengslin við klassíska
leiklistarhefð traust og sannarlega
em mörg atriði sýningarinnar mjög
áhrifarík. Það verður ekki hægt að
segja, að leikhússljórinn, Signý
Pálsdóttir, skilji við leikhúsið á
Akureyri í lægð, þegar hún nú lætur
af störfum. Það sýnist eftirsóknar-
vert en engan veginn vandalaust
að taka við svo blómiegu búi og
gæta þess að því hnigni ekki.
Nýtt Nýtt
Páskavörurnar eru komnar.
Pils — blússur — peysur.
Glugginn,
Laugavegi 40 (Kúnsthúsinu)
sími 12854.
STAMFORD rafalar eru nú í stórum hluta
íslenzka flotans og hafa áratuga reynslu.
Staerðir 11 KW.-1500 KW. 50 HZ. 1500
snúninga.
Þá eru STAMFORD rafalar einnig í notkun fyrir
landvélar í fjölmörgum stærdum víðsvegar um
landið.
Spennustillar og fylgihlutir fyrirliggjandi, og eins
nánari upplýsingar hjá okkur.
Aðalumboðið á íslandi:
S. STEFÁNSSOIM & COM H/F.
Grandagarði 1B, Reykjavík.
Sími 27544. Pósthólf 1006.