Morgunblaðið - 04.06.1992, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. JÚNÍ 1992
43
maður annarra. Hann lagði gjörva
hönd á tækninýjungar og verklegar
framfarir en þar naut hann sín
hvað best. Ekki mun laust við að
til átaka hafí komið milli hans og
þeirra sem hægar vildu fara enda
mun Þórlindur alltaf hafa verið
ákveðinn og stefnufastur og ekki
látið hlut sinn fyrir neinum. Það
er óhætt að segja að um æviferil
hans hafi leikið straumar ýmissa
átta og stundum býsna þungir. Lífs-
saga hans er samofin atvinnusögu
Eskiíjarðar í þá hálfu öld sem hann
átti þar heima og þá fýrst og fremst
þeim þætti hennar sem að sjó-
mennsku sneri. Sjálfsagt fannst
honum afraksturinn ekki alltaf vera
í réttu hlutfalli við erfiðið en hann
hafði alltaf gaman af að takast á
við vandamálin enda mun hann
ekki hafa talið það neitt sérlega
eftirsóknarvert í sjálfu sér að sigla
sléttan sjó. Síðar á ævinni henti
hann oft gaman að þessum ýfíng-
um. Ég minnist meðal annars skop-
legra lýsinga hans á því er ráða-
menn hugðust bjarga Eskfirðingum
frá kreppunni með því að gera þá
að kartöflubændum. Þetta þótti
Þórlindi ekki vænlegur kostur.
Bæði var að land við Eskifjörð var
ekki sérstaklega vel til kartöflu-
ræktar fallið og markaður fyrir
þessa afurð nær engin. Meiru mun
þó hafa ráðið um afstöðu Þórlindar
og þeirra Eskfirðinga sem honum
fylgdu að málum að fyrir landi voru
gjöful fiskimið og framundan var
uppbygging bátaflota, fiskimjöls-
verksmiðju og hraðfrystihúss. Hygg
ég að honum hafi þótt mál þetta
dæmigert fyrir skammsýni ráða-
manna, enda var Þórlindi lítið um
afskiptasemi stjórnskipaðra „hugs-
uða“ af uppbyggingu íslensks at-
vinnulífs og taldi hana lengstum
hafa verið dragbít á heilbrigða
framþróun.
Þórlindur var einn þeirra manna
sem lagði sig fram í hverju því sem
hann tók sér fyrir hendur. Hann
var ákafamaður og sökkti sér djúpt
niður í viðfangsefni. Honum lá þó
aldrei svo á að hann gæfí sér ekki
tíma til þess að velta þeim vandlega
fyrir sér áður en hann hófst handa.
011 sín störf stundaði hann af
skyldurækni og umhyggjusemi sem
aldrei skeikaði. Hann var einn
þeirra manna sem gerði hvert það
starf virðulegt sem hann tók sér
fyrir hendur.
Þórlindur var dagfarsprúður
maður og einkar ljúfur í daglegri
umgengni. Hitt leyndist engum sem
kynntist honum að hann var mikill
skapmaður og oft gátu tilsvörin
verið hvöss og háðið napurt. Hann
var gamansamur og orðheppinn og
fróður um marga hluti bæði af
reynslu og lestri einkum hafði hann
áhuga á atvinnusögu og þróun sjáv-
arútvegs. Það var lífsreynsla fyrir
mig, borgarbarnið, að kynnast
þessu náttúrubami sem las náttúr-
una eins og bók. Hafði hann til að
bera einstaka þekkingu á íslensku
dýralífi og las veðurfarsbreytingar
af hegðun dýra og skýjafari svo að
undrum sætti. Þórlindur hafði
brennandi áhuga á þjóðfélagsmál-
um og málefnum líðandi stundar
og hafði einstaklega gaman af að
velta hlutunum fyrir sér og greina
menn og málefni, spá í spilin og
skoða málin frá ólíkum hliðum. Gilti
þá einu hvort um var að ræða at-
vinnumál, stjómmál, heimspekileg
vandamál mannlegrar tilvistar eða
íþróttir. Aftur og aftur kom hann
mér á óvart með skarplegum athug-
asemdum um hin hversdagslegustu
fyrirbæri enda var athyglisgáfan í
góðu lagi og minnið með ólíkindum.
Ekki spillti að hann hafði sérstakan
hæfileika til þess að varpa óvæntu
ljósi á viðfangsefnin og hafna fyrir-
varalaust viðteknum forsendum.
Síðustu árin dvaldist Þórlindur á
Hrafnistu í Reykjavík, þar eyddi
hann tímanum við bóklestur auk
þess sem hann spilaði brids og tefldi
skák. Þá tók hann upp á því á átt-
ræðisaldri að læra bókband sem
hann stundaði af þeirri nákvæmni
og natni sem honum var svo lagið.
Á sumrin stundaði hann lax og sil-
ungsveiði og naut þess að ferðast
um landið þvert og endilangt. Hon-
um auðnaðist að halda hæfileikum
sínum nær óskertum til dauðadags.
Hann horfði ókvíðinn við dauða sín-
um, sáttur við guð og menn, að
loknu löngu og drengilegu lífi.
Það hefur verið mér ómetanlegt
að kynnast æðruleysi og skapstyrk
þessa aldna sævíkings sem kunni
allra manna best að meta djörfung
og vasklega framgöngu og gerði
sér far um að taka velgengni af
hóflegri gleði og áföllum með jafn-
aðargeði. Hann fylkti sér í flokk
þeirra sem kusu fremur að sigla
opinn sjó en fara með löndum.
Blessuð sé minning hans.
Jóna Siggeirsdóttir.
Þórlindur var fæddur á Eyri í
Reyðarfírði. Einn af mörgum lands-
kunnum skipstjórum sem þaðan eru
ættaðir.
Foreldrar hans voru Magnús Er-
lendsson bóndi þar og Björg Þor-
leifsdóttir.
Áður höfðu þau búið þar móður-
foreldrar hans Þorleifur og Helga,
einnig föðurforeldrar Erlendur og
Rósa sem öll bjuggu þá hjá Magn-
úsi og Björgu svo að þetta var
mannmargt heimili á þeim tíma.
Þórlindur átti góða æsku. Hann
ólst upp í stórum og góðum ástvina-
hópi og fögru umhverfí.
Ég var svo Iánsamur að geta
dvalið á Eyri sumarlangt. Og fyrst
þegar ég mundi eftir mér þar laðað-
ist ég strax að Þórlindi, hef sjálf-
sagt fundið þá strax það öryggi að
vera í nánd við hann sem síðar
meir á lífsleiðinni átti eftir að auk-
ast.
Það var sama hvað við tókum
okkur fyrir hendur, hvort við vorum
úti á sjó eða að veiðum í ánni, allar
hans gerðir voru þaulhugsaðar og
öruggar. Athyglisgáfa hans var
sérstök hvort heldur var á veðri eða
vindum eða fuglum og fiskum. Það
var góður skóli fyrir ungling að
vera í námunda við hann þó að
hann væri lítið eldri.
Já, minningarnar vilja sækja fast
að manni.
Eftir að fjölskylda hans fluttist
til Eskifjarðar leið ekki langur tími
þar til að hann var búinn að ráða
sig vélamann á bát hjá móðurbróð-
ur sínum og hófst þar með sjó-
mennska hans.
Það fór fljótt orð af honum sem
góðum vélstjóra. Enda fór oft lang-
ur tími hjá honum eftir að komið
var úr róðri að yfirfara og lagfæra
það sem með þurfti fyrir næsta
róður. Hann var ekki í rónni fyrr
en hann var viss um að allt væri í
lagi.
Svo kom að því að hann yrði
formaður á bát með gott veganesti
frá móðurbróður sínum. Velgengni
hans og aflasæld vöktu fljótt at-
hygli hvar sem hann var, hvort
heldur á heimamiðum á Hornafírði,
í Sandgerði og ekki síst á síldveiðum
við Norðurland.
Þórlindur var einn af þeirri kyn-
slóð sem einna mest átti þátt í að
afla þess þjóðarauðs og þeirrar vel-
gengni sem við nú búum að.
Byggðir voru skólar, sjúkrahús,
góðar íbúðir og endurnýjun skipa-
flotans og m.fl.
Það kostaði líka mikla vinnu og
erfiði. Við eigum mikið að þakka
þeirri kynslóð sem nú er að hverfa.
Þórlindur var að mörgu leyti sér-
stæður maður, fálátur, íhugull, ró-
legur og traustvekjandi og að
mörgu leyti á undan framtíð sinni.
En þó kom það fyrir að það hvessti
hressilega í honum, sérstaklega
þegar beitt var einhveiju óréttlæti
Bílaleigubílar á íslandi
og Í140 öörum löndum ú mjög hagstæöu veröi.
n. f Riirinot—..............—
rent a carw sími 91-641255
við þá sem lítils máttu sín eða á
þeim níðst. Enda reyndu þeir það
ekki aftur sem það gerðu ef Þórlind-
ur var einhvers staðar nærstaddur.
Eftir að Þórlindur hætti á sjónum
var það hans mesta ánægja að
stunda lax- og silungsveiðar í ám
og vötnum. Ég fór oft með honum
í þær ferðir og fleiri og minnist ég
margra þeirra með ánægju. Sér-
staklega vil ég nefna eina sem lýs-
ir vel skapgerð hans.
. Við höfðum pantað okkur dvöl
við veiðiá vestur í Dölum. Þegar
þangað kom voru þar menn að búa
sig til heimferðar með fulla kerru
af laxi sem þeir höfðu veitt þar.
Það kom nú aldeilis veiðihugur í
okkur. í býtið um morguninn fórum
við niður að ánni. Jú, þarna iðaði
lax í hveijum hyl. En það var sama
hvemig við reyndum, haiin vildi
ekki bíta á hjá okkur svo að við
fórum físklausir heim um kvöldið.
Næsta dag fórum við á svipaðar
slóðir en það var sama, hann leit
ekki við færunum. Þegar leið á
daginn var ég svo heppinn að finna
fiskikrækju (pilk svipaðan og við
strákarnir notuðum við að veiða
fisk við bryggjuna). Ég hugði mér
gott til glóðarinnar og batt hana á
færið. Þá heyrði ég kallað í mig
heldur höstuglega: „Við notum ekki
svona veiðarfæri til að veiða lax,
það er líka stranglega bannað.“
Já, það var þá ennþá sami heiðar-
leikinn og samviskusemin í honum
hvernig svo sem á stóð fyrir manni.
Ég losaði krækjuna af og gróf hana
í sandi. Við fórum líka heim í kof-
ann fisklausir um kvöldið.
Það er auðvitað mikill söknuður
fyrir ættingja og vini að sjá á eftir
góðum manni. En þetta er gangur
lífsins sem við verðum að sætta
okkur við. Börnin og barnabörnin
mega vera stolt yfír að hafa átt
svona góðan föður og afa.
Magnús Finnbogason.
SOLIGNUM
olíuviðarvörn
að þínu sumarskapi!
Af áralangri reynslu vita íslendingar að
Solignum olíuviðarvörnin er tvímælalaust
ein sú endingarbesta á markaðnum. Og
litaúrvalið er meira en nokkru sinni -
Solignum Architectural fæst nú í 14 litum
- einn þeirra er örugglega að þínu
sumarskapi. Einnig bjóðum við Solignum
grunnefni og gróðurhúsaefni.
Solignum fæst í flestum málningarvörubúðum.
SKAGFJÖRÐ
ij'! 0 D J jj D 4 V U li II J> 5 J j, ÍL
Kristján Ó. Skagfjörð hf. Umboðs- og heildverslun