Morgunblaðið - 24.06.1998, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 24. JÚNÍ 1998 37
MINNINGAR
SIGRIÐUR JONA
ALBERTSDÓTTIR
+ Sigríður Jóna
Albertsdóttir
fæddist í Reykjavík
25. janúar 1973.
Hún lést í Reykja-
vík 9. júní siðastlið-
inn og fór útför
hennar fram frá
Fossvogskirkju 19.
júní.
Takk fyrir allar góðu
stundirnar á Kvarna-
borg og aðrar samveru-
stundir. Eg sakna þín,
elsku Sigga Lóa, góða
ferð til himnaríkis.
Nú legg ég augun aftur,
ó, guð, þinn náóarkraftur
mínverivömínótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfír láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(S. Egilsson.)
Árni Björn Björnsson.
í dag vil ég kveðja Siggu Lóu og
þakka henni fyrir allar samveru-
stundimar síðustu 5 ár. Ég bið góð-
an guð að taka á móti henni og gefa
henni frið og segja henni að litla
dóttir hennar er í góðum höndum.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þúbýrmérborð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur.)
Ég sendi öllum sem eiga um sárt
að bindá samúðarkveðjur.
Hvíl í fríði.
Árnina G. Sumarliðadóttir
og fjölskylda.
Eftir að ég frétti að þú vaerir farin
hef ég fundið hjá mér sterka löngun
til þess að minnast þín með
nokkrum orðum. Það er ekki nema
tæpt ár síðan ég kynntist þér og þá
varstu ófrísk að litlu stúlkunni þinni;
nýflutt í sama stigagang og ég. I
marga mánuði hittumst við nánast á
hverjum degi í eldhúsinu mínu,
drukkum kafíl og spjölluðum. Það
var mjög auðvelt að kynnast þér, þú
varst opin, orðheppin og hafðir þann
frábæra eiginleika að geta sagt frá
svo skemmtilega og spennandi að
oft fannst mér eins og ég hefði verið
þar með þér. Þú hafðir mjög
skemmtilegan húmor og það var
ósjaldan sem ég sat með þér skelli-
hlæjandi. Já, hérna í eldhúsinu
deildum við bæði sorg okkar og
gleði en þessara stunda mun ég ætíð
minnast. Eftir að þú fluttir héldum
við sambandi en ekki eins mikið og
áður, það hafði myndast gjá á milli
okkar.
Nýlega heimsótti ég þig og þá átt-
um við saman gott spjall en það var
því miður í síðasta skipti sem ég sá
þig. Sigga mín, lífíð lék ekki alltaf við
þig, það er mín trú að guð gefi okkur
öllum mismunandi hlutverk og þótt
þitt hafi ekki verið auðvelt hér á jörð
þá hefur kannski beðið þín eitthvað
auðveldara annars staðar. Ég vona í
hjarta mínu að þú sért búin að finna
frið og ró, sért sátt á þeim stað sem
þú ert núna því ef svo er get ég verið
sátt líka.
Elsku Sigga mín, hér kveð ég þig í
síðasta skipti og mun ætíð minnast
þín. Elsku Daníel Freyr, Nína Dögg
og allir aðstandendur sem eiga um
sárt að binda, bið ég góðan guð að
vernda og styrkja á
þessum erfiðu tímum.
Þín vinkona
Ásta Sóley.
Það er svo margt
sem kemur upp í huga
minn þegar ég hugsa
um þig, Sigga Lóa, svo
ótal margt sem við átt-
um saman sem enginn
annar nokkurntíma
skildi. Sagt er að þeir
sem guðimir elska deyi
ungir, ég vona að það sé
satt og þú sért komin á
betri stað þar sem þú getur fundið
þér sálarró, því það tókst þér ekki í
lifanda lífi. Fáar manneskjur hafa
verið aðnjótandi jafn lítillar lukku í
lífinu og þú, elsku Sigga, í hvert
skipti sem þú virtist vera að koma
undir þig fótunumn virtist eitthvað
sópa þeim undan þér, stundum
fannst mér eins og örlögin hefðu
spunnið þér grimman vef sem þú
gast aldrei losnað úr.
Þú varst skemmtilegasta mann-
eskja sem ég hef kynnst, gáfuð, hlý,
fyndin og gast tekið þátt í umræðum
um alla heima og geima án nokkura
takmarkana. Þær voru ófáar kvöld-
stundirnar sem við eyddum saman
með rólega tónlist og kertaljós að
tala um heima og geima, þeirra
kvölda á ég alltaf eftir að minnnast
sem einna mestu hamingjustunda í
lífi mínu. Þó svo að leiðir okkar hafi
skilið stuttu fyrir andlát þitt mun ég
alltaf minnast þín sem konunnar
minnar, elsku Sigga. Þegar þú varst
sofandi gat ég setið tímunum saman
og horft á þig því fyrir mér varst þú
fallegasta kona sem ég hef augum
litið. Ég vildi að við hefðum getað
látið meira af draumunum okkar
rætast, af þeim áttum við nóg, okkur
dreymdi um fjölskyldu, hús með
garði, ferðalög, ást og eilífa ham-
ingju.
Þú komst til mfn í draumi nóttina
sem þú lést, þú lást á blómabeði og
varst svo friðsæl, friðsælli en ég hef
nokkumtíma séð þig. Þú glóðir af
hamingju og þeirri ró sem þú hefur
alltaf sóst eftir en ekki fengið, augu
þín voru lokuð en þú varst brosandi
og ég held ég hafi ekki áttað mig á því
að þú varst sofandi, ég tók blíðlega
um höfuð þér, hvíslaði í eyra þér að
allt væri í lagi og ég vonaði að þú
fyndir frið í lífínu og ég sagði þér að
ég elskaði þig. Ég áttaði mig ekki á
þessum draumi fyrr en mér var til-
kynnt að þú værir látin, þrátt fyrir að
það hafi verið hræðilegt áfall að fá
þessar fréttir hugga ég mig við það að
sennilegast sértu nú loksins búin að
finna frið í hjarta þínu og vona að þér
líði vel á þeim stað sem þú ert á núna.
Mestu gleðistund lífs míns átti ég
með þér en þar stendur uppúr þegar
dóttir okkar Nína Dögg fæddist, ég
grét af gleði þegar hún kom í heim-
inn og við umvöfðum litlu telpuna
okkar ást og umhyggju. Þó þú sért
nú farin frá okkur reyni ég að hugga
mig við það að ég á alltaf hluta af þér
í henni. Ég skal segja henni frá öllu
því góða sem í þér bjó, Sigga Lóa, og
vona að hún hafi fengið eitthvað af
því í vöggugjöf. Alltaf þegar hún tek-
ur framförum, fær nýja tönn eða
segir fyrsta orðið vona ég að þú
fylgist með okkur, getir brosað og
glaðst með okkur að ofan.
Ég á þér ótal margt að þakka,
Sigga Lóa, þú hjálpaðir mér að verða
sá maður sem ég er í dag, þú studdir
mig þegar ég ákvað að hætta í skóla
og hefja minn eigin rekstur, þá varst
þú sú eina sem trúðir á mig og ég
man þessa óbilandi trú sem þú hafðir
á mér, fyrir það fæ ég þér aldrei full-
þakkað. Ég þakka þér fyrir að hafa
fengið að kynnast öllu því góða sem í
þér bjó og ég þakka þér fyrir dóttur
okkar, Sigga Lóa, líf mitt er svo sann-
arlega ríkara eftir að ég kynntist þér.
Ég sakna kossanna,
daganna okkar sem bðu ahtof fljótt.
Ég sakna blíðuhótanna,
sem svo oft vöktu mig þreyttan.
Ég sakna hitans,
sem streymdi frá líkama þínum.
Ég sakna matarinns,
sem þú eldaður mér af ást og natni.
Ég sakna stúlkunnar minnar,
með bbða brosið og hlæjandi augun.
Ég sakna hlátursins sem gladdi mig,
þegar myrkrið yftrtók bf mitt.
Ég sakna fingranna,
sem svo oft héldu í hönd mér,
en mest af öbu sakna ég þín
og elska, Sigga Lóa.
Það mun alltaf vera staður í huga
mér og hjarta tileinkaður þér, Sigga
Lóa.
Þinn
Salvar (Salli).
Það var hinn 25. janúar 1973 að
leiðir okkar Siggu lágu fyrst saman.
Þá litum við báðar heiminn augum á
Landspítalanum, hvítvoðungar sem
voru svo lánsamir að fá að heita
sömu fornöfnum, þ.e. Sigríður. Síðar
meir er við hittumst í Skógaskóla,
fyrir tíu árum, komumst við að því
að við áttum mun meira sameigin-
legt en bara það. Tókst með okkur
mikil og innileg vinátta, og þótt hálft
landið skildi að þá missti ég aldrei
sjónar á henni Siggu. Síðan, mér og
henni til mikillar undrunar og gleði,
lágu leiðir okkar saman í desember
en þá keypti Sigga sér litla stúdíóí-
búð í blokkinni þar sem ég bjó. Varð
ég síðan eins og heimalningur á
heimili hennar. Báðar vorum við
ókrýndir íslandsmeistarar í kaffi-
drykkju og höfðum gaman af lífinu
og tilverunni, gerðum grín að öllu og
þó sérstaklega að okkur sjálfum.
Höfðum við það fyrir vana að hittast
yfir kaffi og sígó seinnipart dags, er
ég kom heim úr vinnunni og Sigga
var búin með hin svokölluðu „hús-
verk“. Héldum við síðan saman upp
á afmælið okkar, samanlagt 50 ár, í
janúar. Rosalega var gaman hjá okk-
ur þá. Minningarnar lifa og ég get
ekki annað en brosað út í annað er
ég hugsa út í allt er við höfum brall-
að saman. Tilhugsunin um samveru-
stundirnar sem við áttum saman ylja
okkur öllum um hjartarætur er vor-
um svo lánsöm að kynnast Siggu
Lóu.
Kæru ættingjar og vinir, mínar
innilegustu samúðarkveðjur til ykk-
ar allra. Fallin er frá fogur sál sem
skilur eftir sig fagrar minningar í
hugum okkar.
Sigríður Hafdi's.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför föður
okkar, tengdaföður, afa, langafa og langalangafa,
JÓNS FINNBOGASONAR,
og systur okkar, móður, fósturmóður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÞÓRU JÓNSDÓTTUR.
Aðstandendur.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓNÍNA JÓNSDÓTTIR
frá Rjóðri,
Djúpavogi,
lést á Sankti Jósepsspítala í Hafnarfirði þriðju-
daginn 16. júní.
Útförin fer fram frá Djúpavogskirkju laugar-
daginn 27. júní.
Halldóra Jónsdóttir, Ásgeir Hjálmarsson,
Helgi Þór Jónsson, Elsa Skúladóttir,
Sigurrós Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar,
JÓRUNN S. GRÖNDAL,
síðast til heimilis
að Hæðargarði 35,
lést í Landakotsspítala þriðjudaginn 23. júní.
Sigurlaug Gröndal,
Steingrímur Þ. Gröndal,
Benedikt Þ. Gröndal,
Ólafur Þ. Gröndal
og aðrir vandamenn.
t
Móðir okkar,
ÞORVALDÍNA GUNNARSDÓTTIR,
Hjallabraut 33,
Hafnarfirði,
lést á St. Jósefsspítala Hafnarfirði mánudag-
inn 22. júní.
Ragna Gunnur Þórsdóttir,
Skúli Þórsson,
Guðrún B. Þórsdóttir.
t
Systir mín,
ANNA Þ.E. GUÐMUNDSDÓTTIR
BARNETT,
andaðist í Los Angeles aðfaranótt 9. júní sl.
Útförin hefur farið fram.
Jens A. Guðmundsson.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
VALTÝS GUÐJÓNSSONAR,
Suðurgötu 12,
áður Suðurgötu 46,
Keflavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss Suðurnesja fyrir einstaklega
góða umönnun.
Einnig sendum við bæjarstjórn Reykjanesbæjar okkar bestu þakkir.
Emil Valtýsson,
Guðrún Valtýsdóttir,
Gylfi Valtýsson, Áslaug Bergsteinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.

t
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
JÓHANNS Þ. EIRfKSSONAR
frá Raufarhöfn.
Systkini hins látna.