Morgunblaðið - 22.08.1998, Blaðsíða 42

42 LAUGARDAGUR 22. ÁGÚST 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
HALLDÓR HÖRÐUR
SIGTR YGGSSON
+ Halldór Hörður
Sigtryggsson
var fæddur í Kefla-
vík 22. ágúst 1982.
Hann lést af slys-
förum 15. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hans eru Jó-
hanna Halldórs-
dóttir, f. 12.6. 1961,
og Sigtryggur J.
Hafsteinsson, f. 9.6.
1961. Halldór
Hörður var elstur
þriggja systkina.
Næst honum í ald-
ursröð er Jóhanna Óttars Sig-
tryggsdóttir, f. 17.3. 1985, en
yngstur er Janus Hafstein Sig-
tryggsson, f. 16.5.
1991. Hálfbróðir
hans er Heiðar
Logi Sigtryggsson,
f. 11.5. 1980.
Móðurforeldrar
Halldórs eru
Jenný Jónsdóttir
og Halldór Hörður
Arason. Föðurfor-
eldrar hans eru
Hafsteinn Engil-
bertsson og Guð-
rún Erla Jónsdótt-
ir.
Útför Halldórs
fer fram frá Utskálakirkju í
dag og hefst athöfnin klukk-
an 14.
Elsku frændi minn. Það er með
miklum harmi og trega sem ég
kveð þig. Að þú hafir þurft að hlýða
kalli dauðans svo snemma er mér
óskiljanlegt. Þú varst gleðigjafi,
hjartahlýr, blíður en þó svo við-
kvæmur. Brosið þitt er greypt í
hjarta mitt, svo einlægt var það.
Margar stundir áttum við saman í
gegnum árin við að skipta um lit á
"v hárinu þínu, bleikt, blátt, svart,
hvítt, fjólublátt og gult, alltaf
fannst þér þetta jafn skemmtilegt
og jafn nauðsynlegt og flott fót.
Frá því þú fæddist hefur hlátur-
inn fylgt þér. Ekki varstu gamall
þegar varla mátti líta ofan í vögg-
una öðruvísi en að þú hreinlega
skelltir upp úr við mikla hrifingu
allra viðstaddra, sem léku sama
leikinn aftur og aftur bara til að
heyra þennan dillandi og smitandi
hlátur sem kom frá svona litlu
-> barni. Það er sönnun fyrir mann-
gæsku þinni hversu stóran vinahóp
þú hefur alltaf átt, böm, fullorðna,
stelpur og stráka. Margir syrgja
þig, vinur minn. Hvíl þú í friði í
faðmi Guðs.
Elskulegi bróðir, Jóka, Heiðar,
Ótta og Hafsteinn, Guð styrki ykk-
ur í þessari miklu sorg. Minning
hans lifir.
Hafdís og fjölskylda.
Það er með söknuði sem ég
minnist Halla frænda míns. Á
svona stundu streyma minningar
um hugann. Halli frændi var alltaf
svo brosmildur og kátur. Eg man
* eftir þér sem litlum pjakk á rúntin-
um með honum Halla afa þínum.
Afi þinn kom þá oft með þig í heim-
sókn til ættingja þinna. Álltaf gerð-
ir þú mikla lukku með sögunum
þínum, þú varðst svo sposkur á
svipinn eins og lítill karl. Þú og
Halli afi þinn voruð svo miklir fé-
lagar. Ótta systir þín og þú voruð
mjög samrýnd, þó hún væri nú
stundum að reyna að siða þig svo-
lítið til.
Ótímabært fráfall Halldórs skilur
eftir sig stórt skarð í fjölskyldu
okkar.
Elsku Jóhanna, Tryggvi, Heið-
ar, Ótta, Hafsteinn litli og fjöl-
skyldan öll, megi Guð vera með
ykkur og styrkja í þessari miklu
sorg. Minning um einstakan
frænda mun lifa.
Jóhanna Valgeirsdóttir
og fjölskylda.
Það er alltaf áfall þegar einhver
fellur í valinn og sérstaklega þegar
um ungt fólk er að ræða. Áhrif slíks
áfalls í heimabyggð verða enn meiri
þegar um lítið samfélag er að ræða
eins og Garðinn.
Nú hefur verið höggvið skarð í
hóp nýútskrifaðra nemenda skólans
okkar og samfélagið er í sárum, að
ekki sé talað um nánustu ættingja
og vini.
Spurningar brenna á vörum en
fátt er um svör. Lífið verður að
halda áfram, segjum við til að
segja eitthvað, og það er rétt. Því
verður ekki breytt sem orðið er, en
vonandi verður minningin um
þennan unga mann til þess að
vekja okkur öll enn betur til um-
hugsunar um gildi og hverfulleika
lífsins og leiðir til að njóta og nýta
lífshlaup okkar sem best við get-
um.
Starfsfólk Gerðaskóla sendir for-
eldrum, systkinum og öðrum ætt-
ingjum og vinum Halldórs heitins
innilegar samúðarkveðjur og biður
þess að huggun og styrkur hlotnist
PÁLÍNA
SIGURÐARDÓTTIR
+ Pálína Sigurð-
ardóttir fæddist
í Hólmaseli í Gaul-
verjabæjarhreppi í
Árnessýslu 9. maí
1928. Hún lést í
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur hinn 8. ágúst
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Langholtskirkju
14. ágúst.
Mig langar í fáeinum
orðum að minnast Pál-
ínu Sigurðardóttur
sem var mér innan handar þegar ég
vann á Vellinum á árunum
1981-1985 og síðar, er ég var hætt
þar, gat ég samt alltaf treyst á Pál-
ínu að vera til staðar þegar á þurfti
að halda. Ekki stóð á Pálu að hlusta
þegar ég þurfti að tala, því hlustað
gat hún og gefið góð ráð. Margar
góðar gjafir gaf hún mér sem gott
er að eiga til minningar um hana,
þessa ljúfu konu sem allt vildi gera
fyrir alla.
Guð blessi þig og
geymi og vonandi hitt-
umst við síðar. Elsku
Geiri og böm, Guð
hjálpi ykkur á þessum
erfiðu stundum.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaúar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Farþúífriði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Katrín Sigrún Guðjónsdóttir.
í ríkum mæli þeim sem eiga nú um
svo sárt að binda.
Fyrir hönd starfsfólks Gerða-
skóla, Einar Valgeir Arason.
Að eignast barn breytir lífi okk-
ar, að missa barn breytir því enn
meir. Hvað er hægt að segja, þegar
ungt fólk er hrifsað frá okkur á
einni nóttu?
Elsku Halldór, við munum alltaf
muna brosið þitt og glaðværðina
sem fylgdi þér, allar góðu stundirn-
ar sem við áttum saman og geyma
þær í hjartanu. Þú munt lifa með
okkur, þótt þú sért ekki hjá okkur.
Elsku Jóka, Tryggvi, Heiðar
Logi, Otta og Hafsteinn, megi Guð
hjálpa ykkur og styrkja í þessari
miklu sorg. Við munum gera allt,
sem í okkar valdi er, að styðja við
bakið á ykkur á þessum erfiðu tím-
um sem framundan eru. Við verð-
um að halda áfram þótt erfitt sé.
Við vottum ykkur öllum, foreldr-
um, systkinum, ömmum, öfum,
frændfólki og vinum, okkar dýpstu
samúð.
Ykkar vinir,
Halldór, Ágústa, Pétur
og Arnar.
Elsku Halldór. Það er alveg ótrúlegt
að þú skulir vera farinn. Að þú skulir
ekki vera með í hópnum þegar maður
sér ykkur öll saman. Að sjá ekki fallega
brosið þitt Mér fannst þú hafa svo fal-
legt bros og skemmtDega kímnigáfu.
Mér þótti oft og þykir gaman að fá ykk-
ur öll til mín í vinnuna „að spjalla um
heima og geima“. Stundum var galsinn
mikill og þá var bara að biðja ykkur að
fara „út í Essó og „bögga“ liðið þar“, en
allt var þetta á góðum nótum og enda
tekið þannig. Þú varst oft svo „töfF'
klæddur. Kvöldið fyrir slysið sagði ég
við þig að ég færi nú bara að kalla þig
„Tommy Kani“. Þú hlóst og sagðir: „Já,
er það ekkL Finnst þér þetta ekki ýkt
cool?“ Jú, mér fannst það, þú varst með
þeim flottustn
Elsku vinir, sorgin og söknuður-
inn er mikill en munum Halldór,
þessa elsku, eins og hann var hér
hjá okkur. Eg bið algóðan guð að
styrkja og varðveita fjölskyldu
Halldórs og alla vini hans.
Kristjana Vilborg Einarsdóttir.
Ertu þá farinn, ertu þá farinn frá
okkur? Hvar ertu núna, hvert ligg-
ur þín leið? Þær eru margar minn-
ingarnar um þig sem koma upp í
huga okkar. Þú munt alltaf eiga
stóran hluta í hjarta okkar sem
enginn fyllir upp í. Það sem fyrst
kemur upp í hugann er að þú varst
alltaf brosandi og alltaf í góðu
skapi. Þú áttir allt lífið framundan,
en slysin gera ekki boð á undan sér.
Það er erfitt fyrir okkur öll að þú
skulir hafa verið tekinn svona
snögglega frá okkur. Við erum enn
að átta okkur á þessu. Við munum
alltaf minnast þess þegar þú komst
hingað í Sandgerði til okkar á Opið
hús og þú varst að fíflast í okkur.
Það sem huggar okkur er vit-
neskjan um að þú sért á stað þar
sem þín hefur beðið stærra hlutverk.
Við biðjum góðan Guð að geyma
þig, Halldór Hörð Sigtryggsson, og
megi hann styrkja fjölskyldu þína,
ættingja og ástvini í þeirra sáru
sorg.
Kom, huggari, mig hugga þú,
kom, hönd og bind um sárin,
kom, dögg og svala sálu nú,
kom, sól og þerra tárin,
kom, hjartans heilsulind,
kom, heilögfyrirmynd,
kom, Ijós og lýstu mér,
kom, líf er ævin þver,
kom, eilífð, bak við árin.
(V. Briem)
Þínir vinir úr Sandgerði,
Ása, Linda, Dagný, Fríða,
Kristín, Guðlaug, Hjördís,
Sigurleif, Bylgja, Halldóra,
Rafn, Hörður og Þorgeir.
Elsku Halldór. Við trúum að þú sért
horfinn í betri heim, í betra líf þar
sem við eigum öll eftir að hittast.
Þú varst tekinn svo snöggt og
skyndilega frá okkur öllum sem
elska og dá þig. Þú varst svo ungur
og fullur af lífi og orku, stundum
var erfitt fyrir þig að hemja þig. Þú
varst hress á öllum stundum.
Þegar við kynntumst þér varstu
opinn fyrir öllu og ekkert feiminn,
það orð þekktir þú ekki eða vildir
ekki kynnast því.
Halldór, þú varst sérstakur
strákur og mjög þægilegt að vera
nálægt þér og áður en maður gerði
sér grein fyrir var maður orðinn
einn af þínum bestu vinum. Þú
varst mjög yndislegur, góður og
sætur, jafnt innan sem utan.
Þegar hringt var og okkur sagt
að þú værir horfinn í annan heim
áttuðum við okkur ekki á að þú
værir farinn og gerum ekki enn.
Við höfðum talað við þig á föstu-
deginum og þá varstu jafn hress og
alltaf.
Þú varst vinur í raun, sem hægt
var að treysta á hvað sem á gekk.
Þú varst lítill í þér, en í okkar huga
varstu sterkastur og hugrakkastur
af okkur öllum. Lífið var létt gaman
hjá þér, þú slóst öllu upp í grín. Við
munum sakna þín sárt.
Samúðarkveðjur sendum við til
foreldra, systkina, ættingja og allra
sem þekktu hann.
Við elskum þig, þínar vinkonur,
Guðrún og Guðlaug.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Elsku Halldór minn. Mig langar
að skrifa nokkur kveðjuorð til þín.
Það er mjög erfitt að trúa því að þú,
einn besti vinur minn, sért farinn
burt. Fyrir mér ertu bara farinn í
langt og skemmtilegt ferðalag, sem
við öll förum einhvern tímann í og
þá muntu taka á móti okkur.
Halldór var alltaf brosmildur og
kátur, mjög góður og traustur vin-
ur sem ávallt var til staðar þegar
maður þurfti á vini að halda. Hann
var strákur sem ekki sparaði brosið
og hláturinn. Hann hjálpaði öðrum
úr kh'pu og fyrir vikið kom hann
sjálfum sér í klípuna.
Eg man eftir því þegar við fórum
nokkur til Reykjavíkur og þið öll að
setja gat í tunguna. Þetta var
skemmtilegur dagur og mikið hleg-
ið. Við fengum eitthvert flippkast og
trúlofuðumst með einhveijum ódýr-
um hringum. Þetta fannst þér voða
mikið sport. En núna er allt svo
skrítið, allt svo tómlegt. Þú ert ekki
hérna heima hjá okkur Jóni Ásgeiri
og Sibbu. Þú í Harðar Inga her-
bergi og Jón Ásgeir í sínu, báðir á
fullu í hvor í sinni tölvunni, öskrandi
á milli: „Eg komst í gegnum þetta
borð, þetta getur þú ekki,“ eða:
„Hjálp, þetta kann ég ekki, hvað á
ég að gera?“ Svo var hlegið og gert
grín. Eg á eftir að sakna þess. Verst
er að þessa helgi vorum við Anna
ekki heima, við vorum á pollamóti á
Sauðárkróki að bíða eftir þér, þú
ætlaðir að koma með Heiðari Loga
og Sylvíu og skemmta þér með okk-
ur. Halldór minn, þú skemmtir þér
vel á þínum stað og hefur það gott.
Guð blessi þig, besti vinur minn.
Elsku Jóhanna, Sigtryggur,
Heiðar Logi, Otta og Hafsteinn,
ykkar missir er mikill. Guð gefi
ykkur styrk og blessi ykkur, svo og
alla ættingja og okkur vinina.
Blessuð sé minning Halldórs.
Þín vinkona,
Hildur Guðný.
Elsku Halldór. Þú varst mér
mjög góður og kær vinur. Þú varst
vinur sem mér þótti mjög vænt um
og mun þykja vænt um alla tíð. Mér
þótti vænna um þig en ég gerði mér
grein fyrir.
Það er mjög erfitt að setjast nið-
ur og ætla að skrifa nokkur orð um
þig. Ég veit ekki hvar ég á að byija
eða segja, en þú varst alltaf bros-
andi eða hlæjandi sem er mjög góð-
ur eiginleiki. Það var alltaf mjög
gaman að vera nálægt þér og aldrei
að vita nema þú tækir upp á ein-
hveiju sniðugu. Þú varst alltaf mjög
góður vinur allra og vildir allt fyrir
alla gera þó að þú kæmist jafnvel í
klandur fyrir það sjálfur. Ékki má
nú gleyma því að þú varst líka alltaf
til í að ærslast og prakkarast.
Það er mjög sárt að sjá þig ekki
hérna heima hjá Jóni Þór þar sem
þið voruð alltaf saman.
Ég er ekki búin að átta mig á því
að þú ert farinn og ég mun kannski
aldrei gera það. Ég býst alltaf við
því að mæta þér úti í sjoppu, eða að
þú komir hérna heim með Jóni Þór
eins og þú varst vanur að gera.
Það er stór og óumflýjanlegur
partur af lífinu að deyja eins og allir
vita, og nú ert þú farinn á annan og
betri stað. Þar bíður þú ánægður
okkar allra því einhvem tímann, ein-
hversstaðar, kannski í öðrum heimi,
hittumst við enn á ný. En þangað til
með hjálp minninganna sem við eig-
um um þig, munt þú lifa áfram með
okkur alla daga og alla tíð.
Ég votta foreldrum Halldórs, Jó-
hönnu og Sigtryggi, systkinunum
Heiðari, Ottu og Hafsteini, ættingj-
um og vinum Halldórs mína inni-
legustu samúð.
Þín vinkona,
Marína Sæunn (Ina).
Elsku Halldór. Söknuður okkar
er mikill og við vitum að þú ert á
miklu betri, skynsamlegri og virðu-
legri stað og þú bíður eftir okkur
öllum. Þú varst frábær vinur,
traustur og góður. Þú hjálpaðir
mörgum úr klandri og tókst á þig
sök ef vinur þinn hafði gert eitt-
hvað af sér. Allar stundir okkar
saman voru góðar. Við rifumst
aldrei og þú varst þannig að þú
eignaðist vini alls staðar. Það þótti
öllum vænt um þig. Þegar við vor-
um með þér varst þú alltaf að finna
upp á einhverjum prakkarastrikum
og ærslagangi. Þér voru allir vegir
færir, sama hvað var, þú varst svo
líflegur og fjörugur.
Það var alveg meiriháttar 7.
ágúst þegar mamma og pabbi
gleymdu dótinu heima og við ákváð-
um að taka rúnt upp í sumarbústað
með dótið. Það var mjög gaman og
á heimleiðinni þegar allt í einu varð
þögn og þú byrjaðir allt í einu að
syngja hátt lagið Without you með
Maríu Carey og svo sungum við það
alla leið heim en það voru bara tvær
setningar, sem við gátum sungið því
við kunnum ekki meir.
Við bíðum eftir því að geta verið
með þér á ný og hlegið og fíflast.
Góði Guð. Við viljum biðja þig að
gefa Jóhönnu, Sigtryggi, Heiðari,
Ottu og Hafsteini og öllum hans
ættingjum og vinum styrk og hand-
leiðslu til að komast í gegn um
þessa erfiðu lífsins þraut.
Guð blessi þig, Halldór. Við
kveðjum þig nú í hinsta sinn en við
vitum að við munum hittast aftur.
Ástar- og saknaðarkveðjur.
Jón Ásgeir og Sigurborg.
Elsku Halldór. Kæri vinur. Ég
trúi því ekki að þú sért farinn frá
okkur. Ég sakna þín sárt eins og
allir aðrir sem þig þekktu. Þú varst
æðisleg persóna og góður vinur og
mér mjög kær. Þú varst alltaf bros-
andi og í góðu skapi. Það verður
skrítið að fá þig ekki oftar heim
með bróður mínum né sjá þig ekki
oftar sofandi á dýnu við hliðina á
bróður mínum eða hlusta á ykkur
tala um lífið og tilveruna. Þú varst
mér sem einn úr fjölskyldunni og
örugglega öllum öðrum vinum þín-
um líka. Þú varst alls staðar vel-
kominn. Það verður erfitt að sjá þig
ekki oftar með okkur vinum þínum
úti í sjoppu eða annars staðar í
Garðinum.
Elsku Halldór. Mér þótti og þyk-
ir enn afar vænt um þig. Þú verður
alltaf hjá mér í minningunni, kæri
vinur, og ég vona að þú sért kominn
á betri stað.
Foreldrum þínum, Sigtryggi og
Jóhönnu, og systkinum þínum,
Heiðari Loga, Ottu og Hafsteini,
ættingjum og vinum sendi ég sam-
úðarkveðjur. Guð varðveiti þig,
Halldór minn.
Þín vinkona,
Birgitta S. Eymundsdóttir.