Morgunblaðið - 22.08.1998, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 22. ÁGÚST1998 45
spjölluðu.
Gréta var gift Jóhanni Júlíussyni
útgerðarmanni, höfðingja að forn-
um sið og góðum dreng. Þau áttu
yndislegt heimili og hlýlegt. Þau
eignuðust tvo syni þá Leó og Krist-
ján, einnig var frænka Jóa, Jónína
Högnadóttir í fóstri hjá þeim í
nokkur ár, gift Birki Þorsteinssyni.
Undirrituð kynntist Grétu og Jóa
10-11 ára gömul, en þá fór ég ásamt
Kristjáni syni þeirra, sem er skóla-
bróðir minn, heim til þeirra hjóna,
en þar var faðir minn að mála, og er
við komum þangað inn úr snjókom-
unni, var tekið svo innilega og fal-
lega á móti manni í fyrsta sldpti, og
ekld það síðasta, því það var alltaf
opið hús, og allir velkomnir. Síðan
atvikaðist það þannig að undirrituð
lærði málaraiðn hjá föður sínum og
hef ég unnið fyrir þau hjón og
glæsilega útgerð þeirra hjóna
Gunnvöru h.f. til fjölda ára, og er
þar enn.
Gréta var yndisleg kona, vel gef-
in, heilsteypt, drenglynd og traust
og svo sannarlegur vinur vina sinna.
Það var gott og gaman að heim-
sækja þau og spjalla og fór maður
alltaf fróðari út. Þeim fannst gaman
að fá gesti og gangandi og Grétu
leiddist allt sem hét snobb og yfir-
borðsmennska. Það var alltaf tekið
jafn vel á móti öllum hvort heldur
það voru þingmenn, ráðherrar eða
aðrir er inn litu sem leið áttu um.
Kristján yngri sonurinn er fram-
kvæmdastjóri Gunnvarar hf., giftur
Ingu Ólafsdóttur, en hún er Isfirð-
ingur í móðurætt, og á hún tvo syni,
þá Pétur og Óla, og hafa þau búið í
sambýli við Grétu og Jóa síðustu ár-
in og hugsað alveg sérstaklega fal-
lega um þau. Þau hafa verið dugleg
við að drífa þau í bíltúra, ferðalög,
sumarbústaði, og fóru þau síðast nú
í júlí á Snæfellsnesið og suður með
þeim, og veit ég að Gréta og Jói
nutu þess vel.
Þau hafa notið þess mikið að hafa
fjölskyldu Kristjáns svona nálægt
og veit ég að Pétur og Óli hafa verið
jafn kærir Grétu og Jóa og bestu
synir og veit ég að þeir hafa mikið
misst. Leó eldri sonurinn ljósmynd-
ari og listamaðm- var búsettur hér
til fjölda ára, en hann kynntist síðan
konu sinni Eriku, sem er listakona
frá Austurríki og hafa þau búið er-
lendis síðustu árin. Gréta og Jói
drifu sig út í heimsókn til þeirra
fyrir fimm árum og veit ég að þau
nutu þeirrar ferðar vel og lengi.
Gréta hefur alltaf verið mikil fjöl-
skyldumanneskja og haft gott og
mikið samband við fjölskyldu sína
og bræðrabörn, og veit ég að Krist-
ján Pétur og Leó synir Kristjáns
bróður hennar, hafa verið henni
nánir alla tíð og var Kristján Pétur
hér í heimsókn frá Noregi og þótti
henni mjög vænt um það. Hann var
svo með fjölskyldunni þétt í veik-
indum hennar þar til yfir lauk.
Tryggð var Grétu í blóð borin, og
nutum við þess, fjölskylda mín, vel.
Alla tíð hefur hún sagt við mig, er
ég kom í heimsókn, eða er við hitt-
umst „Kemur stelpan mín“, það ylj-
aði manni alltaf og fannst mér það
ljúft.
Alltaf spurði hún um son minn og
bræður, hvemig þeir hefðu það og
hvort allt gengi ekki vel. Þá má ekki
gleyma tryggð þeirra við fóður
minn, vin sinn alla tíð og nú síðast í
veikindum hans og er hann lést sl.
ár, þá sýndu þau hjón og fjölskylda
þeirra okkur systkinum fallega um-
hyggju sem alltaf verður metin. Að
lokum kveðjum við hjartkæra vinu,
með kærri þökk fyrir allt. Far þú í
friði Gréta mín og Guð varðveiti þig.
Um leið og ég votta ykkur ástvin-
unum hennar Jóa, Leó, Eriku, Kri-
stjáni, Ingu og öðrum aðstandend-
um okkar dýpstu samúðarkveðjur
og bið góðari Guð að gefa ykkur
styrk, vil ég þakka vináttu, tryggð
og hlýju við okkur fjölskylduna öll
árin.
Bjarndís Friðriksdóttir.
ísafjörður er að því leyti frá-
brugðinn mörgum sveitarfélögum á
Islandi að hann hefur afgerandi
miðbæ. Miðbæ þar sem fólk hittist,
heilsast og spjallar um lífið og til-
veruna. í miðbænum, á Eyrinni, eru
helstu þjónustustofnanir bæjarins
og í tímans rás hafa þeir einstak-
lingar, sem lengi hafa staðið fyrir
þjónustunni, orðið hluti af daglegu
lífi ísfirðinga.
Þannig var það með þá ágætu
konu, Margréti Leós, sem við kveðj-
um í dag. Hún var hluti af miðbæj-
arlífinu á Isafirði og flestir ísfirð-
ingar þekktu hana. Og hún þekkti
þá alla og gat rakið ættir þeirra og
upruna.
Margrét fæddist á ísafirði og ólst
upp með fjölmennum hópi bræðra
sem voru henni afar kærir. Foreldr-
ar hennar ráku verslun og það var
mikið um að vera á heimilinu. Það
mæddi því mikið á ungu stúlkunni í
þessum karlaheimi og hún lét ekki
sitt eftir liggja. Hún varð fljótt
ábyrgur einstaklingur, dugleg,
framtakssöm og virt kona. Hún
stundaði nám við Húsmæðraskól-
ann Ósk á ísafirði veturinn 1934-35
og á árunum 1937-45 hélt hún hús
fyrir þrjá bræður sína í Reykjavík,
þar sem þeir stunduðu störf. Bræð-
ur Margrétar, sem voru sjö talsins,
tóku virkan þátt í félagslífi á ísafirði
á sínum yngri árum og settu mikinn
svip á bæjarlífið ásamt Margréti,
systur sinni. Sérstaklega komu þeir
Leósbræður við sögu í Rnatt-
spyrnufélaginu Herði þar sem Mar-
grét lagði einnig hönd á plóg. Hún
var dugleg og félagslynd kona.
Hinn 8. mars 1945 urðu þáttaskil
í lífi Margrétar Leós, en þá giftist
hún Jóhanni Júlíussyni, sem fæddur
er 26. mars 1912 í Fljótavík í Sléttu-
hreppi. Segja má að frá þeim tíma
hafi þau leiðst í gegnum lífið og
flesta daga brosandi við heiminum
og samferðamönnum sínum. Jóhann
Júlíusson er ákafur athafnamaður,
sem vill láta gott af sér leiða, og hjá
Margréti fékk hann þann stuðning
sem þann þurfti í þessum efnum.
Saman hafa þau Margrét og Jóhann
markað djúp spor í atvinnusögu
Isafjarðar og Vestfjarða og þá sér-
staklega með stofnun útgerðarfé-
lagsins Gunnvarar hf. árið 1955
ásamt tvennum öðrum hjónum. Frá
þeim tíma hefur Gunnvör hf. vaxið
og dafnað og rekur nú fjölþætta
starfsemi, ísfirðingum og öðrum
Vestfirðingum til framdráttar. Mér
er sérstaklega minnisstætt hversu
Margi’ét og Jóhann glöddust yfir
hverju framfaraspori sem stigið var
á vegum Gunnvarar, t.d. þegar ný
skip bættust í flotann. Þau báru hag
starfsmanna sinna mjög fyrir
brjósti og fögnuðu bættum aðbún-
aði og auknum tekjumöguleikum
sjómannanna. Sama má segja um
landverkafólkið, þar lögðu þau hjón
alla tíð áherslu á að frystihúsa-
rekstri yrði haldið áfram, þrátt fyrir
afar erfið ytri skilyrði árum saman.
Hlýhugur Margrétar og þeirra
hjóna til samferðafólksins var ein-
stakur.
Þrátt fyrir aðild þeirra hjóna að
Gunnvöru var það þó fyrst og
fremst í Skóverslun Leós sem þau
„gömlu“ hjónin ræktuðu sinn garð á
seinni árum. Verslunin var stofnuð
árið 1904 og hefur verið rekin allar
götur síðan. Og þegar þeir bræður,
Agúst og Kristján Leós, féllu frá, en
þeir höfðu fyrst og fremst séð um
reksturinn, kom til kasta þeirra
hjónanna, Margrétar og Jóhanns,
undir stjórn Kristjáns, sonar þeirra.
Þau sáu nú um búðina sem varð þá
meira en venjuleg verslun. Þangað
komu vinir þeirra og samferðamenn
til að spjalla, fræðast um útgerð og
fiskvinnslu hjá Jóa, en ættfræði og
menningarlíf hjá Grétu. Stundum
var ekki laust við að nokkur sam-
keppni ríkti á milli hjónanna um
umræðuefnið, þegar viðskiptavini
og gesti bar að garði, en samkomu-
lag náðist þó ávallt um „hvemig
ræða skyldi“ eins og þeir segja í
þinginu, enda bæði fær um að ræða
aðaláhugamál hins, ef svo bar undir.
Margrét Leós var vel gefin kona
og víðlesin og ættfræðiþekking
hennar var einstök. Hún hafði allt
sitt líf sérstakan áhuga á fólki, upp-
rana þess, lífi og örlögum og hafði
sérlega gaman af að miðla þessari
þekldngu til annarra. Hún og Jó-
hann áttu líka stórt og vandað bóka-
safn sem þau undu sér við.
Við fráfall Margrétar Leós er
höggvið skarð í hóp þeirra gömlu
Isfirðinga, sem setja sérstakan svip
á bæinn. Miðbærinn er ekki samur
eftir. Margrét var allt fram á síð-
ustu daga í „fullu fjöri", þrátt fyrir
háan aldur. Hún fór á sjúkrahús
nokkram dögum fyrir dauða sinn,
en lést af völdum heilahimnubólgu
þann 11. ágúst. Fyrir skömmu gekk
hún með ástvini sínum og lífsföra-
naut um nýja Silfurtorgið. Þau
heilsuðu fólki og tóku það tali,
brostu og héldust í hendur. Þau
leiddust í gegnum lífið.
Eg og fjölskylda mín sendum Jóa
Júl., bömum hans og tengdaböm-
um og öðram aðstandendum Mar-
grétar Leós hugheilar samúðar-
kveðjur.
Þá vil ég fyrir hönd Gunnvarar
hf., eigenda og starfsmanna, flytja
Margréti þakkir og aðstandendum
samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Margrétar
Leós.
Magnús Reynir Guðmundsson.
Öldrað kona, en enn á sínu
blómaskeiði, hún Margrét Leós-
dóttir er látin. Það varð brátt um
hana, þessa konu sem ég hitti síðast
rétt fyrir verslunarmannahelgina
með honum Jóhanni sínum, svo
káta, ánægða og fulla af lífsgleði.
Þannig var hún Gréta alltaf frá því
ég fyrst kom á heimili fjölskyldunn-
ar fyrir 30 árum, haustið 1969. Þá
var ég byrjaður í hinum nýja
menntaskóla á ísafirði með Krist-
jáni syni þeirra.
Heimili þeirra Grétu og Jóa að
Hafnarstræti 7 var það heimili ís-
firsku skólafélaganna sem stóð mér
alltaf opið. Það var gott og
hressandi að kíkja inn til hennar
Grétu með Didda þegar eyður vora
í stundaskránni. Eftir að við Diddi
höfðum spígsporað um bæinn þver-
an og endilangan þá var oftar en
ekki skotist inn í te og brauðsneið
til Grétu. Þó að Diddi væri búinn að
dæla í mig sögum af ísfirskum
mönnum og málefnum þá gat
mamma hans alltaf bætt einhverj-
um skemmtilegheitum við og ekki
skorti ættfræðina. Á þessu heimili
var mikið hlegið, það var ekki talað
illa um náungann og þar var sam-
heldni fjölskyldunnar eins mikil og
hún gerist mest og best.
Eftir að þessum fjóram áram í
menntaskólanum lauk hef ég komið
allt of sjaldan til ísafjarðar, en þeg-
ar ég hef komið þangað hef ég alltaf
kíkt til Grétu og Jóa. Ég hef alla tíð
verið þakklátur fyrir að hafa kynnst
þessu sómafólki.
Guð styrki Jóhann og fjölskyld-
una í sorginni. Blessuð sé minning
Gretu.
Guðmundur (Muggur).
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
LEIFUR SIGURÐSSON
rafvirkjameístari,
Akurgerði 14,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn 19.
ágúst.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN GUÐMUNDUR BERNHARÐSSON
múrarameistari,
Vallarási 2,
Reykjavík,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur fimmtudaginn
20. ágúst.
Fyrir hönd systkina og annarra aðstandenda,
Jóna Björg Jónsdóttir, Yngvi Þór Loftsson,
Stefán Ingi Jónsson, Guðrún Snæbjömsdóttir,
Bernharð Smári Jónsson,
Bryndís Þóra Jónsdóttir, Sören Sigurðsson,
Guðrún Katrín Jónsdóttir, Garðar Jóhannesson
og barnaböm.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
HULDA SOFFÍA ARNBERGSDÓTTIR,
Grundarlandi 24,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn 20. ágúst.
Þorvaldur Þorvaldsson,
Þorvaldur Þorvaldsson, Ragnheiður Júlíusdóttir,
Þorgerður Þorvaldsdóttir, Jón Helgason,
Arnbergur Þorvaldsson, Hanna Margrét Geirsdóttir,
Gróa María Þorvaldsdóttir, Ingólfur Garðarsson
og barnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar,
GUÐRÚN EGGERTSDÓTTIR
frá Laugalæk,
er látin.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Þökkum auðsýnda samúð.
Ágúst Karlsson,
Unnur Karísdóttir.
t
Hjartans þakkir færum við öllum þeim, sem
auðsýndu okkur samhug og hlýhug við fráfall
og útför móður okkar, dóttur, systur, mág-
konu, tengdamóður, dótturdóttur og frænku,
KRISTfNAR SÆUNNAR
GUÐBRANDSDÓTTUR,
Garðavegi 6,
Hafnarfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Tinna Kjartansdóttir,
Freyja Kjartansdóttir, Gunnar Ingi Gunnarsson,
Sæunn Kjartansdóttir,
Krísb'n María Hartmannsdóttir, Guðbrandur Sæmundsson,
María Guðbrandsdóttir, Sveinbjörn Dýrmundsson,
Berglind Guðbrandsdóttir, Sigmundur Dýrfjörð,
María Anna Magnúsdóttir,
frænkur og aðrir ástvinir.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát
og útför elskulegrar móður okkar og tengda-
móður,
STEINUNNAR ÓLAFSDÓTTUR
THORLACIUS,
Grenimel 3.
Einnig alúðar þakkir til starfsfólks kvenna-
deildar Landspítalans deild 21A fyrir elskulegt
viðmót og kærleiksríka umönnun.
María Auður Guðnadóttir,
Sólveig Leifsdóttir, Gísli Blöndal,
Halla Leifsdóttir, Jón Pétur Guðbjörnson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elísabet Gunnlaugsdóttir, Helgi Halldórsson,
Margrét Gunnlaugsdóttir, Ketill Axelsson,
Kristín Gunnlaugsdóttir, Gretar Frankltnsson
og fjölskyldur.